درختکاری یکی از ارزشمندترین فعالیتهایی است که انسان میتواند در طول عمر خود جهت حفظ محیط زیست و پایداری طبیعت انجام دهد. این اقدام نه تنها به زیبا کردن محیط اطراف ما کمک میکند، بلکه تأثیرات عمیقی بر زندگی ما و نسلهای آینده دارد. به نظر من در کنگره ۶۰، درختکاری به عنوان یک نماد از رشد، بازسازی و استمرار حیات مورد توجه قرار گرفته است.
در کنگره ۶۰، درمان اعتیاد تنها به قطع مصرف مواد و درمان جسم محدود نمیشود، بلکه روی اصلاح جهانبینی و بازسازی روان افراد تأکید دارد. همانطور که یک درخت برای رشد و میوهدادن نیاز به مراقبت دارد، یک فرد در مسیر رهایی نیز به آموزش و تزکیه نیازمند است. درختکاری به من آموخت که هر تغییر مثبت، هرچند کوچک، میتواند در آینده نتیجه بزرگی داشته باشد؛ درست مانند دانه و نهالی که تبدیل به درختی تنومند میشود.
کاشت یک درخت باعث میشود که افراد نسبت به محیط زیست و وظایف خود آگاهتر شوند؛ زمانی که من تجربه ی کاشت یک درخت را پیدا کردم، احساس مسئولیت بیشتری به طبیعت داشتم، و آن حس مراقبت از یک نهال باعث جرقهای در ذهن من شد، تا یاد بگیرم از تمام حس ها، آموزشها و دستاوردهای زندگیام باید مراقبت کنم و احساس مسئولیت بیشتری به آنها داشته باشم.
همانطور که درختان به تدریج رشد میکنند، مسیر درمان نیز نیازمند صبر، تلاش و مراقبت است و این شاهکار کنگره ۶۰ است که از طبیعت الگو گرفتهاست و بازسازی و سبز شدن یک جسم و روان را با مراحل کاشت درخت به اعضای کنگره ۶۰ نشان میدهد.
به گمانم همانطور که؛ من در کنگره ۶۰ مسئولیت بهبود خود را بر عهده دارم، مسئولیت حفظ و نگهداری از طبیعت نیز بر عهدهی من هم میباشد. درختی که امروز میکارم، در آینده به سایهای برای دیگران تبدیل خواهد شد. این همان مفهوم انتقال عشق و درمان است که در مسیر رهایی نیز خود را نشان میدهد.
درختکاری تنها کاشت یک نهال نیست، بلکه بهنوعی تعهدی برای آینده است. درختان نمادی از استمرار، پایداری و امید هستند و کاشت آنها یکی از راههای ماندگار برای خدمت به جامعه و طبیعت است.
نویسنده: همسفر آیدا راهنمای تازهواردین
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
۱۲۷