راهنما یعنی نشان دهنده راه

سیزدهمین جلسه از دوره بیست و سوم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی باباطاهر همدان با استادی مرزبان محترم مسافر مهدی، نگهبانی مسافر شاهپور و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «هفته راهنما» پنجشنبه ۲ اسفندماه ۱۴۰۳ راس ساعت ١٧:٠٠  آغاز به کار کرد. 

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر

من هم به رسم ادب قدردانی می‌کنم از بنیان کنگره ۶۰ جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان که این بستر را برای ما فراهم کردند که ما در این‌جا جمع شویم و به رهایی و درمان برسیم. از همه خدمتگزاران کنگره، ۶۰ بخصوص نمایندگی بابا طاهر همدان، اساتید محترم و همه کسانی که در قسمت‌های مختلف مشغول به خدمت هستند صمیمانه قدردانی می‌کنم. جا دارد یک تشکر ویژه داشته باشم در این هفته مبارک، از راهنمای سفر اولم جناب آقای غلامرضا نوروزی بزرگوار. ایشان هم راهنمای درمان مواد و همچنین راهنمای نیکوتین بنده هستند. تا عمر دارم مدیون ایشان هستم و دست ایشون ر می‌بوسم. تشکر می‌کنم از استاد و راهنمای سفر دومم در لژیون مرزبانی، ایجنت شعبه باباطاهر  آقا عبدالله صدیقی عزیز، دست ایشان را هم می‌بوسم واقعا در این مدت در لژیون مرزبانی که در خدمت ایشان هستم آموزش های فراوانی از ایشان گرفتم .

تبریک می‌گویم به همه راهنمایان کنگره ۶٠ به ویژه نمایندگی باباطاهر همدان چه در قسمت مسافران و چه در قسمت خانواده این هفته مبارک را صمیمانه از صمیم قلبم به آن‌ها تبریک می‌گویم و خسته نباشید جانانه دارم خدمت عزیزان که با تمام سختی و مشقت هم‌چنان به مسیر خودشان ادامه می‌دهند تا یک نفر به رهایی و حال خوش برسد.

دستور جلسه هفته راهنما است؛ همان‌طور که می‌دانید راهنما یعنی نشان دهنده راه. حالا در هر مقوله‌ای، چه خرید یک خانه، چه آموزش و چه هر مسیری که می‌خواهید طی کنید. اگر طالب این باشید که سالم و با تعادل به هدف و مقصد خودتان برسید نیاز به یک راهنمای خوب دارید.  اگر راهنمای خوبی نداشته باشید سالم به هدف نمی‌رسید. در بحث اعتیاد در دنیا برای درمان عاجز مانده بودند. شناخت و درک درستی از اعتیاد نداشتند.  جناب مهندس دژاکام اعلام کردند که یک مورد قطع مصرف و ترک مواد مخدر که خارج از کنگره ۶۰ باشد بیاورند، من هر چیزی دارم را به ایشان می‌دهم. این نشان دهنده اهمیت این موضوع است.

در کنگره ۶۰ جایگاه راهنمایی چیزی جز عشق نیست. عشقی که بیرون از  کنگره دیوانگی می‌بینند. می‌گویند هر روز می‌روید که چی شود. این مطلب را راهنماهای ما با گوشت و پوست و استخوان خودشان درک کردند. چون در آن جایگاه حضور داشتند و آن جایگاه را حس کردند. می‌دانند که چقدر انسان‌هایی که در درد و رنج بسیاری به سر می‌برند و به دنبال درمان هستند. به قول جناب آقای مهندس دژاکام در زمانه‌ای که عصا را از دست کور می‌دزدند. این عزیزان بدون هیچ چشم داشت و بدون هیچ‌گونه منتی خدمت می‌کنند. یاری می‌رسانند به همنوع های خودشان  که به درمان و رهایی و آن حال خوش برسند. راهنمایان که مهندس سعی کردند آن‌ها را آموزش داده تا در کنگره بتوانند موفق باشند و به افراد جامعه کمک کنند.

واقعا راهنماهای ما چه مسیرهایی طی کردند، چه آموزش‌هایی را دریافت کردند، چه سختی‌هایی را پشت سر گذاشتند. چقدر خواندند و به قول جناب مهندس فیلترینگ را رد کردند. از بین دوازده هزار نفر تقریبا هفتصد نفر قبول می‌شوند. این تازه اول راه است به نظر من، زمانی که جواب آزمون قبولی خودم را در سایت دیدم اشک شوق در چشمانم جاری شد. انشالله از خداوند خواستار این هستم که با آموزش‌هایی که گرفتم و خدمت‌هایی که در کنگره نصیب من شد امیدوارم بتونم این مراحل را به خوبی طی نمایم و حتما به شال زیبای خوش رنگ  نارنجی برسم و بتونم ذره‌ای کمک کنم به افراد دردمند هم نوع خودم. ممنون که به صحبت‌های من توجه کردید.

تایپ: مسافر محمد ( لژیون نهم )
عکس: مسافر سعید ( لژیون چهارم )
تنظیم و ارسال: مسافر سعید ( لژیون چهارم )