همه ما مدیون جناب مهندس هستیم چرا که نطفه این عشق را در دل تک تک ما کاشته است

هشتمین جلسه از دوره اول کارگاه های آموزشی کنگره ۶۰؛ ویژه مسافران و همسفران؛ نمایندگی گرمسار با دستور جلسه هفته راهنما با استادی مسافر علیرضا و نگهبانی مسافر سجاد و دبیری مسافر محمدصالح، پنجشنبه ۲ اسفند 1403 ساعت 17:00 آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

هر کسی در اینجا مسافر باشد یا همسفر، به نوعی اعتیاد را درک کرده است و بعد وارد درمان شده است. درحوضه اعتیاد هر کسی خدمت می کند محترم است، بحث ما در مورد راهنما است. کسی که خود در اعتیاد بوده و درمان برای او اتفاق افتاده سپس آموزش می گیرد و مسیر و تجربه خود را در اختیار سایرین می گذارد.

برخی اشخاص در بدو ورود به کنگره به دنبال ترک اعتیاد خود و رفتن هستند و پس از دریافت گل رهایی می روند. اما بعضی می مانند و خدمت می کنند، می دانند که مشکل اصلی اعتیاد به مصرف مواد مخدر نبوده چون مواد مخدر مانند مسکنی بوده برای دردهایشان استفاده می کرده اند ولی همسفران چنین تجربه ای را نداشته و با دردهایشان زندگی کرده اند.

اصل مساله دلیل مصرف مواد اینجا مشخص شده است. برای چنین دردی، معلمی باید تا مرا با خودم، شخصی که از طرف همه مورد بی اعتمادی واقع شده است، آشنا کند. معلمی که خود از تاریکی ها عبور کرده و ادبیات کنگره و آموزش های آن را درک کرده باشد.

فرق بین یک معلم عادی و راهنما در اینجا است که راهنما به صور پنهان رهجو رسوخ می کند و گذشته های تاریک او را نشان می دهد. برای اینکه این اتفاق بیافتد لازم است تا اعتماد رهجو به راهنما کامل باشد تا هرچه راهنما می گوید رهجو بگوید چشم. برای انجام این مهم یک رابطه عشق واقعی دو طرفه لازم است. مانند راهنمای خودم که وقتی برای قدردانی به خدمتشان رسیدم، به عینه دیدم که با دیدن من بسیار خوشحال شد. خودم نیز چنین حسی به رهجو هایم دارم.

ارتباط بین راهنما و رهجو در صور پنهان اتفاق می افتد که راهنما بتواند رهجو را با خودش آشنا کند تا راه آمدن به صراط مستقیم و خروج از تاریکی های درونش را نشانش دهد.

همه ما مدیون جناب مهندس هستیم چرا که نطفه این عشق را در دل تک تک ما کاشته است. اگر من با کنگره آشنا نمی شدم شاید چندین دوره حیات لازم بود که اطلاعات اکنون را به دست بیاورم. در کنگره چه اتفاقی می افتد که رهجو پس از سه ماه به کلی خلق و خویش تغییر می کند.

کسی که کنگره را درک کرده باشد می داند که دیگر زندگی بدون کنگره امکان پذیر نیست. ما یک روز در میان به گرد هم جمع می شویم، گویی جشنی بر پا می شود، آموزش می گیریم و خدمت می کنیم و دست آخر مملو از انرژی خارج می شویم. فکر نمی کنم جایی در دنیا باشد که اینگونه نعمت در آن جاری شود. برای قدر دانی از این نعمت باید سسلسله مراتب را رعایت نمود و نمی توان مستقیم سراغ جناب مهندس رفت. خود ایشان می فرمایند که راهنما بهتر می تواند مشکل رهجو را حل نماید.

برای بیشتر شدن این نعمت و بالا رفتن برکت آن فقط یک راه وجود دارد و آن قدر دانی کردن است. خداوند هم در کتاب شریف می فرماید که از آنچه به دستت داده شده است با دیگران قسمت کن. قدردانی کردن باید از کسانی که به ما خدمت می کنند اتفاق بیافتد، از راهنما، از ایجنت و مرزبانان، از دیده بانان و در نهایت در جشن گلریزان به حد اعلای خود برسد. بیشتر اعضای کنگره 60 از قشر کم در آمد هستند اما شما می بینید که به هنگام هزینه کردن، کنگره بهترین چیزها را تهیه می کند تا به ما بفهماند همان طور که خوب خرج می کنید همان طور هم خوب ببخشید.

امروز ما باید به بهترین شکل ممکن از راهنمای خود قدر دانی کنیم. امروز روز نمره دادن رهجو به خودش است تا جایگاه خود را در هستی تعیین کند. اگر کسی به کنگره بیاید و هر روز حس تازه ای را تجربه نکند به مرور خسته شده و می رود. امیدوارم همه ما قادر شویم آموزشهایمان را اجرایی کرده تا به امید خدا روز به روز پیشرفت نماییم. درآخر از همه شما که اینجا هستید و برای این شعبه زحمت می کشید تشکر می کنم که اگر نبودید من هم نمی توانستم خدمت کنم. متشکرم و ممنونم که به صحبت های من گوش دادید.

مرزبان کشیک: مسافر مهدی

تنظیم و ارسال گزارش: مسافر حسین