درمان اعتیاد با عشق و آموزش

هشتمین جلسه از دوره سی و هشتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر حسین و دبیری همسفر حسین با دستور جلسه «هفته راهنما» پنجشنبه 2 اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت 16 برگزار شد.

سخنان استاد:

از نگهبان جلسه ممنونم که اجازه دادند در این جایگاه حضور داشته باشم و آموزش ببینم. همچنین از تمامی خدمت‌گزاران، مرزبانان، راهنمایان و به‌ویژه ایجنت محترم، آقای پویا، تشکر می‌کنم. هفته راهنما را به مهندس دژاکام عزیز که بستر را برای آموزش ما فراهم کردند، تبریک می‌گویم. همچنین تبریک دومم را به راهنمایان شعبه صائب تبریز، هم‌همسفران و مسافران، تقدیم می‌کنم و امیدوارم در این مسیر موفق باشند. از عزیزانی که در روز سه‌شنبه در بخش همسفران به نحو احسن شرکت کردند و از راهنمایان خود تشکر نمودند، قدردانی ویژه دارم.
در خصوص دستور جلسه که هفته راهنما است، ابتدا باید بدانیم که راهنما کیست. راهنما طبق اصول پذیرفته‌شده، فردی است که از دام اعتیاد رها شده و به فرد در حال مصرف مواد مخدر کمک می‌کند. راهنما روزی خود مصرف‌کننده بود و با وضعیت نامساعد وارد کنگره 60 شد. خدمت‌گزارانی در این مسیر به او کمک کردند تا به درمان برسد، آموزش ببیند و حالش بهتر شود و مراحل مختلفی را طی کند تا در نهایت تبدیل به راهنما شود. آن فردی که مثل من حال خوبی نداشت، وارد کنگره شد و راهنما با عشق و محبت، من را پرورش داد و آموزش داد تا به رهایی برسم.

وقتی وارد کنگره 60 شدم، آقایان علی امانی، محمدعلی شفیق و امیر صادقی را دیدم. حالشان آنقدر خوب بود که تعجب می‌کردم که این‌ها مصرف‌کننده بودند. خودشان می‌گفتند که روزی مصرف‌کننده بودند و درمان شدند. ابتدا فکر می‌کردم که شاید می‌خواهند دل‌داری بدهند و به من امید دهند تا به کنگره بیایم، اما بعداً متوجه شدم که واقعاً درمان شده‌اند و حالشان بهبود یافته است.

راهنما مسیری را طی کرده، تجربه کرده و خودش به درمان رسیده است. او تنها مسیر را نشان می‌دهد و به هیچ‌وجه در زندگی شخصی رهجو دخالت نمی‌کند. راهنما هیچ‌گاه مسئول پیگیری وضعیت فرد خارج از کنگره نیست. فقط می‌گوید: «این مسیر را برو و با این برنامه مصرف کن تا به حالت خوب برسید». اگر فرد خودش خواسته داشته باشد، حتماً به رهایی خواهد رسید.
قبل از جلسه با آقای ستاری عزیز صحبت می‌کردیم و ایشان می‌فرمودند که کسانی که با حضور خانواده نمی‌آیند و تنها برای خودشان وارد این مسیر می‌شوند، به درمان می‌رسند. کسانی که به عشق خودشان می‌آیند و خواسته درونی دارند، درمان قطعی خواهند شد.
ویژگی‌های یک راهنمای خوب، عشق، محبت و ایمان است که در سایه این‌ها آموزش‌های لازم را کسب می‌کند. راهنما هیچ‌گونه توقعی از رهجو ندارد و تنها آرزوی او این است که در پایان سال، رهجویش به درمان برسد. در واقع، ده تا یازده ماه، بهترین هدیه‌ای است که یک راهنما می‌تواند از رهجوی خود دریافت کند، زیرا او با عشق و ایمان در این مسیر خدمت می‌کند.

به همین دلیل است که آقای مهندس می‌فرمایند که راهنمایان تولید کنگره 60 هستند. اگر راهنما عشق نداشته باشد، نمی‌تواند به رهایی برسد. باید با علاقه و عشق به این جایگاه آمده و رهجو را پرورش دهد تا به حال خوش برسد. ما باید از خدماتی که راهنمایان به ما ارائه می‌دهند، قدردانی کنیم. اساس کائنات بر تقدیر و تشکر است. اگر از کسانی که به ما خدمت می‌کنند، تشکر نکنیم، هیچ‌گاه به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید. همان‌طور که آقای حکیمی فرمودند، اگر از کسی که برای ما کاری انجام داده تشکر نکنیم، قدر رهایی‌مان را نخواهیم دانست و احتمالاً به مصرف مواد مخدر باز خواهیم گشت.
پس بر همه ما واجب است که از عزیزانی که در بخش‌های مختلف کنگره مانند مرزبانی، خدمت‌گذاری، راهنمایی و ایجنت خدمات می‌دهند، تقدیر و تشکر کنیم. "شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند." عزیزانی که در روز دوشنبه و سه‌شنبه از راهنمایان خود تشکر کردند و پاکتی تقدیم نمودند، باید بدانند که هنوز هم فرصت دارند تا از راهنمایان خود تشکر کنند.

تایپ متن: همسفر علیرضا

خدمتگزار سایت: همسفر مهران