جایگاه راهنمایی یعنی شناخت خود

نهمین جلسه از دوره پنجاهم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی پارک لاله، به استادی راهنما مسافر فرشید، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه «هفته راهنما» پنج‌شنبه ۲ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۶ صبح آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان فرشید هستم مسافر.
هفته راهنما را به آقای مهندس، خانم آنی بزرگ و راهنمای خودم آقای ترابخانی و همه عزیزان تبریک عرض می‌کنم. در هر سازمانی که قصدشان خدمت‌رسانی به مردم هست مثل سازمان کمک به سیل‌زدگان یا خیلی از سازمان‌های رایگان دیگری که در کشور وجود دارد. برای این‌که از افراد دیگر کمک بگیرند فقط به استعدادهای شخص نگاه می‌کنند و بعدازآن، یک جلسه تشکیل می‌دهند و درخواست پول یا هر استعداد دیگری که آن شخص دارد را از او طلب می‌کنند و اصلاً نوع نگاه، هدف و دلیل انجام این کار آن فرد برایشان مهم نیست. در کنگره این موضوع به‌طور کامل برعکس هست، یعنی اگر یک شخصی می‌خواهد در کنگره خدمتی انجام بدهد، نگاه می‌کنند ببیند انجام این خدمت در آن فرد چه تأثیری خواهد گذاشت، آیا با انجام این خدمت به آن شخص آسیبی وارد می‌شود یا در او تأثیر مثبت خواهد داشت.

این موضوع به این دلیل است که وقتی یک نفر وارد کنگره60 می‌شود، باید احیا شود و به آن خصوصیت‌های انسانی نزدیک شود. برای یک راهنما نیز همین‌طور هست، یعنی انجام خدمت راهنمایی برای کسی که در مسیر این خدمت قرار می‌گیرد تأثیراتی مثبتی برای خودش دارد. لژیون به یک راهنما داده می‌شود برای این‌که بتواند به شناخت بهتری از خودش دست پیدا کند، برای این‌که بتواند از گذرگاه‌های باقی‌مانده خودش راحت‌تر عبور کند، زمانی که یک شخص با حس خود راهنما را انتخاب می‌کند یعنی با یکدیگر مسیرهای مشترکی دارند و راهنما باید بر اساس تجربه خود گره‌های آن‌ فرد را باز کند.
بنابراین، این جایگاه یک موهبتی است که برای همه ما گذاشته‌شده و هیچ کاری با شغل، تحصیلات و نوع زندگی فردی که می‌خواهد این جایگاه را تجربه کند ندارد تنها با این کار دارد که آیا آن فرد می‌تواند گره‌ها و مشکلات شخصی که در مسیر زندگی خودش وجود دارد را حل کند.

اگر توانایی این را دارد که گره‌های مسیر زندگی خود را باز کند پس می‌تواند به دیگر انسان‌ها نیز کمک کند. بیشتر افراد تصور می‌کنند خدمت کردن یعنی این‌که ما یک کاری را برای دیگران انجام دهیم درصورتی‌که خدمت در کنگره مخصوصاً در جایگاه راهنمایی بهترین فرصت برای تغییر دادن درون خود هست و این جایگاه برای هر فردی بالاترین بار آموزشی را دارد.
در آخر همه ما رهجو هستیم و باید به بهترین شکل ممکن از راهنمای خود تشکر کنیم و یکی از بهترین رسومات کنگره شکل تقدیر تشکری است که با پاکت انجام می‌شود. و گاهی اوقات دل نوشته‌ای که ما برای راهنمای خود می‌نویسم تأثیر بسیار زیادی در حس و حال ما خواهد داشت
زیرا لحظه‌ای که در حال آماده کردن پاکت، و دل نوشته هستم تمام مسائل گذشته برایم یادآوری می‌شود و یک‌بار دیگر خاطراتی که از سفر خود داشتم در ذهنم مرور می‌شود و همین موضوع باعث می‌شود که من قدر راهنمای خود را بیشتر بدانم.

تایپ،پیاده سازی و انتشار: مسافر محمدجواد