راهنما در کنگره یعنی نشان دهنده صراط مستقیم

سومین جلسه از دور یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران به نمایندگی اردبیل، به استادی مسافر یعقوب، نگهبانی مسافرعلی و دبیری مسافر پیام با دستور جلسه "هفته راهنما"سه شنبه 30 بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

این هفته، هفته‌ای ارزشمند برای تمامی اعضای کنگره ۶۰ است. بر خود وظیفه می‌دانم این مناسبت را در صدر به جناب مهندس دژاکام ، خانواده محترم ایشان، دیده‌بانان، راهنمایان و به‌ویژه راهنمایان عزیز شعبه خودمان در اردبیل تبریک عرض کنم. همچنین، به عزیزانی که به‌تازگی در جایگاه راهنمایی پذیرفته شده‌اند، به‌خصوص در بخش همسفران، تبریک می‌گویم و آرزوی موفقیت دارم.

خدا را شاکرم که در کنگره ۶۰ فرصت خدمت به من داده شد تا بتوانم قدمی کوچک در مسیر یاری‌رساندن به همدردانم بردارم. اما راهنما در کنگره ۶۰ چه کسی است؟ کسی است که خود، مسیر سختی را طی کرده، از تاریکی‌ها عبور کرده و با کمک راهنمای خود، به رهایی رسیده است. او تمامی ضد ارزش‌ها را کنار گذاشته، آزمون‌های دشواری را پشت سر گذاشته و در نهایت، شایستگی حضور در جایگاه راهنمایی را کسب کرده است.

راهنما باید عشق، عقل، ایمان و محبت داشته باشد؛ چرا که بدون این‌ها، خدمت به هم‌نوع، آن هم بدون هیچ چشم‌داشت و توقعی، ممکن نیست. در کنگره ۶۰، راهنما نه‌تنها هیچ مبلغی دریافت نمی‌کند، بلکه هزینه‌هایی را نیز متقبل می‌شود. شاید در بیرون از کنگره این موضوع غیرقابل درک باشد، اما حقیقت این است که لذت و آرامشی که از خدمت به دیگران به دست می‌آید، با هیچ معیار مادی قابل سنجش نیست.

ما نیز وظیفه داریم که قدردان و شاکر خداوند و راهنمایانی باشیم که مسیر را به ما نشان می‌دهند. در حقیقت، انسان همیشه نیاز به راهنما دارد و این اصل، در کنگره ۶۰ به‌طور کامل اجرا می‌شود. راهنما مسیر را برای رهجو ترسیم می‌کند، او را به آموزش‌های کنگره متصل می‌سازد و تنها خواسته‌اش این است که رهجو، سفر خود را به‌درستی طی کند، آموزش‌ها را فراگیرد، تکالیفش را انجام دهد، داروی خود را به‌موقع مصرف کند و در نهایت، به رهایی برسد.

بزرگ‌ترین لذت برای یک راهنما این است که شاهد رهایی فردی باشد که روزی در شرایط نامساعدی به کنگره آمده و اکنون، با کمک آموزش‌ها، به آرامش و تعادل دست یافته است. این حال خوش، قیمتی ندارد. اما مسئولیت رهجوی رهاشده تنها به رهایی ختم نمی‌شود؛ او باید در کنگره بماند و خدمت کند، هم برای خودش و هم به‌عنوان قدردانی از زحمات راهنمایش.

ان‌شاءالله روز پنجشنبه، جشن راهنما برگزار خواهد شد. امروز حضور عزیزان کم‌رنگ‌تر از همیشه است، اما امیدوارم پنجشنبه شاهد حضور پرشور همه اعضا باشیم. این روز، فرصتی است برای قدردانی از راهنمایان، چه از طریق پاکت و چه با دل‌نوشته‌ای ساده، چرا که یادگیری شکرگزاری و قدردانی، در نهایت، به خود ما بازمی‌گردد. اگر شاکر و قدردان باشیم، حال خودمان بهتر می‌شود و نعمت‌های بیشتری نصیبمان خواهد شد.

هفته راهنما، فرصتی است برای درک ارزش خدمتی که یک راهنما ارائه می‌دهد. کسی که یک سال از وقت، کار، و حتی خانواده خود زده است تا فردی دیگر را به رهایی برساند. در کنگره، راهنما از هر قشری می‌تواند باشد؛ چه ثروتمند، چه کم‌بضاعت، چه کارمند، چه کارگر. اما هدف او یکی است: کمک به دیگران برای رسیدن به آزادی.

استاد راهنمای همه ما مسافران در کنگره 60 جناب مهندس دژاکام است و این چرخه خدمت همچنان ادامه دارد. همه ما آموخته‌ایم که با خدمت، حالمان خوب می‌شود. من نیز شاکر خداوند هستم که این فرصت را به من داده تا بتوانم خدمتی، هرچند کوچک، به همدردانم و به بشریت داشته باشم. از همه عزیزان دعوت می‌کنم که روز پنجشنبه، در جشن حضور پرشور داشته باشیم و از راهنمایان خود، قدردانی کنیم.

تهیه و ارسال گزارش: مسافر تورج  (لژیون سوم)