رهایی شخص با راهنما شدن کامل می شود

جلسه هشتم دور چهارم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی دماوند به استادی راهنمای تازه واردین مهدی و نگهبانی مسافر یوسف و دبیری مسافر بهمن با دستور جلسه «هفته راهنما» چهارشنبه 1 اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

ابتدا از خداوند بزرگ تشکر میکنم که این جایگاه را به من داد تا خدمت کنم سپس از جانب خودم و نمایندگی دماوند به جناب مهندس دژاکام اولین راهنمای کنگره 60 جناب مهندس دژاکام تبریک می گویم که این مسیر را برای ما هموار کرده است در کنگره 60 ما چندین جشن داریم و یکی از آن ها جشن راهنما است راهنماهای کنگره 60 همگی از جنس خود ما هستند و کسانی بودند که خودشان مصرف کننده بوده اند و اعماق  تاریکی را تجربه کرده اند.
فرد بعد از ورود به کنگره 60 بعد از سه جلسه اول که تازه واردین او را مشاوره کردند یک لژیون انتخاب میکنند و یک شخص می شود راهنمای او همان طور که از اسم این شخص مشخص است یعنی بلد راه است و راهنما آن چیزی که بلد است را انتقال می دهد به رهجو حال رهجو باید فرمانبردار کامل باشد و سر خود را با سر راهنما عوض کند بعد از یک سال که رهجو وارد سفر دوم شد بعد از یک سال می تواند امتحان راهنمایی بدهد و این امتحان اول کتبی از منابع و کتابهای کنگره است بعد از اینکه قبول شد می رود برای امتحان شفاهی و کارآموزی باید طی کند و اگر قبول شود در همان شعبه ای که امتحان داده می تواند به مدت چهار سال راهنما بشود.
برای کسی که بیماری اعتیاد را تجربه کرده راهنمایی بهترین خدمت و مسیر رهایی می باشد و کاملا همه مسائل رهجو را می فهمد چون خودش این مسیر را طی کرده و صور درونی رهجو را کامل درک می کند. حال کار اصلی راهنما این نیست که فقط رهجو را درمان کند بلکه کار اصلی این است که رهجو را به درجه راهنمایی برساند و استاد پرورش بدهد می گویند کسی که می آید در کنگره ۶۰ یک دوره درمان را طی می کند برابری می کند با یک دوره حیات.

راهنما کار خود را به این دلیل سخت می گیرد چون اگر فرد مصرف کننده قرار بود خودش خودش را درمان کند مسیرش به اینجا نمی افتاد و همه مسیر ها را امتحان ا۵گ230کرده حال می آید اینجا راهنما یک مسیر و راهی را برایش باز می کند و رهجو باید آن مسیر را برود حال اگر هر مشکلی در این مسیر پیش بیاید همه اینها را راهنما برایش باز می کند راهنما از رفتار و کردار رهجو می فهمد که رهجو خواسته درمان دارد و تمام توان خود را میگذارد تا رهجو را به درمان برساند کار راهنما با عشق است و اگر غیر از این بود از زندگی و زمان و خانواده خود نمی گذاشت که من را به درمان برساند حساب عشق هم با عاشق است نه معشوق،راهنما در لژیون برای درمان و آموزش من تمام تلاشش را می کند و اگر من رهجو آموزش نگیرم خودم ضرر کردم در صورتی که راهنما کار خودش را کرده راهنما ها هم یک روزی مصرف کننده بوده ولی امروز با تمام عشقش می آید خدمت می کند و از هیچکس هم هیچ توقعی ندارد همانطور که رهجوی سفر اولی وارد شعبه می شود برایش ساعت می زنند برای راهنما هم ساعت حضور می خورد در مرزبانی راهنما هم هفته ای یک سی دی باید بنویسد و آمار کلی راهنما ماهی یک بار تحویل دفترمرکزی داده می شود.
وظیفه من نسبت به راهنما این است که تمام آن چیزی را که می خواهد در مسیر درمان را انجام دهم بزرگترین عشق برای راهنما این است که رهجویش بعد از درمان خدمت گذار کنگره بشود جشن راهنمایی برای این است که جایگاه راهنما به دیگران نشان داده شود من رهجو باید در مقابل راهنما با کمال ادب و احترام رفتار کنم.
بهترین راه برای قدر دانی و تشکر در کنگره دلنوشته و دادن پاکت است حال هر کس نسبت به درک و توانی که از خدمات راهنما دارد در صورتی که راهنما این عشقی را که به ما دارد به پول نمی فروشد رهجو  باید از راهنمای تازه واردین خود هم قدر دانی کند چون کار راهنمای تازه واردین هم بسیار سخت است چون باید در سه جلسه شخص را جذب و تشویق کند برای آمدن به کنگره و آنقدر با عشق در همان جلسات شخص را جذب می کند که شخص با حس و انرژی خوب از اینجا می رود.
کسی که اینجا می آید باید هزینه کند نه مالی بلکه از وقتش کارش و خانواده اش باید بزند تا به آن حال خوب برسد کسی که مصرف کننده باشد کارهای دیگران را در قبال خودش وظیفه می بیند ولی کسی که می آيد در مسیر درمان قرار می گیرد زحمات دیگران را در قبال خودش می بیند و بابت آن از دیگران تشکر می کند.
پس هیچ وقت نباید یادمان برود که کجا بودیم و امروز به کجا رسیدم از طریق آموزش های کنگره و باید بابت همه این زحماتی که برای ما کشیده شده شکر گذار و سپاس گذار باشم.

تایپ:مسافر یاسر

تنظیم و ارسال:مسافر مجتبی