لژیون درمان نیکوتین در پارک ملت شهرضا

سلام دوستان مجید هستم مسافر سیگار، امیدوارم آخر هفته بسیار خوبی داشته و زندگی به کامتان باشد.
دستور جلسه این هفته« وادی سیزدهم و تاثیر آن بر روی من»با تیتر «پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگری است» می‌باشد. اگر بخواهم از ورود یک تازه وارد به کنگره برایتان مثالی بزنم و در قالبش صحبت کنم، در مورد این دستور جلسه انسان هرگاه می‌خواهد کاری را آغاز کند قطعاً هدفی پشت آن نهفته است. وقتی تصمیم به درمان خویش گرفته است قطعاً هدفی پشت آن وجود دارد، آن نیت بسیار مهم است، نیت او چه بوده هدف او چیست؟ آیا هدف‌ من از شرکت در لژیون سیگار و درمان سیگار در خانه به من گیر داده اند و یا می‌خواهم سر کار دچار مشکل نشوم و یا دلایل دیگر و مهمتر از همه آن مواد بیوشیمی که در بدنم تولید می‌شود و در اصل لازم و ضروری برای سیستم ایمنی بدنم می‌باشد آسیب نرسانم. وقتی سفر شخص آغاز می‌شود با این نگرش که طرز تفکر و شخصیت خود را ارتقا بدهد با فردی که به‌ لژیون سیگار می‌آید فقط به خاطر این‌که دارای یک گریزگاه شود به خاطر رهایی از حرف دیگران و فشار ناشی از خانواده، فرق بین این دو شخص در این است که: نحوه عملکرد آنها در سفرشان متفاوت می‌باشد شخصی که طرز تفکرش بر این مبنا باشد که به بدن خود آسیب نرساند، در هر صورتی، در سرما در گرما در آفتاب در سایه به هر شکلی که باشد خودش را به لژیون سیگار خود می‌رساند زیرا نیتش این است که: به خودش حال بدهد نه به بقیه؛ نیتش آن است که آن چیزی که مانند موریانه به جانش افتاده است و از درون می‌خوردش و به جانش افتاده رک بگویم پس از مدتی نابودش می‌کند از بین ببرد. «پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است» وقتی شخصی می‌آید و با نیت درستی این راه را آغاز می‌کند قطعاً مهمترین هدفش این است که آن نقطه سرِ خط را حتماً بگذارد نقطه را گذاشته به سرخط بعدی رجوع کند تمام ما افرادی که در پارک هستیم یک الی دو لِول از افرادی که در پارک شرکت نمی‌کنند بالاتر هستیم. زیرا متوجه این نکته شده‌ایم که جمعه، روز استراحت نیست در عوض روزی‌است که باید ورزش کرد، دست همسفر و خانواده را گرفته به پارک آمده  و لذت ببریم و بعد وارد لژیون سیگار شده و از درمان سیگار خود لذت ببریم.  ولی به غیر از افرادی که شرایط آمدن به پارک را دارا نیستند، سایر افراد از کنار این مسئله به راحتی گذر می‌کنند حال به دلیلش اشاره  نمی‌کنیم و کاری نداریم شخصی که آمدن به پارک و شرکت در ورزش را در قیاس با سایر فعالیت‌های روزانه خود در ارجحیت قرار می‌دهد از حس و حال خوبی برخوردار می‌شود و قطعاً خودش، از آن حس و حال برخوردار شده لذت می‌برد و سودش به من راهنما نمی‌رسد سودش به راهنمای ایکس او نمی‌رسد. سودش به شخص خودش می‌رسد. سودش چیست؟ انرژی مورد نیاز هفته بعد خود را تامین می‌کند از ساعت ۱۱، ۱۲ که به خانه برمی‌گردد تا ساعت ۵ بعد از ظهر روز یکشنبه قادر به کنگره آمدن نمی باشد چون کنگره باز نیست حال در این دو روز چه می‌خواهد بکند اگر به پارک نیامده باشد اگر انرژی لازم را نگرفته ورزش نکرده باشد این انرژی را از کجا تامین خواهد کرد! همان‌‌گونه که بزرگترها بیان کرده‌اند: پارک به نوعی نقش خود شعبه را دارا است. ایجنت مخصوص خود را دارد همین‌طور مرزبان‌های مخصوص خود را دارا می‌باشد راهنمای تازه واردین دارد. در پارک، از ایجاد لژیون درمان اعتیاد پرهیز می‌کنند اما برای درمان سیگار این قضیه مستثنی است.

داشتم در مورد «هدف» صحبت می‌کردم «هدف» مقوله بسیار مهمی می‌باشد و چیزی که باعث می‌شود انسان به آن هدف مد نظر خود برسد همان «حس» نامیده می‌شود. حس در تمام هستی در تمام موجودات جهان نقش اصلی را بازی می‌کند اگر حس وجود داشته باشد شما را به پارک می‌کشاند شما را به لژیون می‌کشاند اما اگر حس آلوده باشد این‌کار میسر نمی‌باشد همواره این نکته را به شما متذکر شده‌ام اگر رهجویی، تازه واردی در لژیونی دیگر قرار دارد و شما او را می‌بینید با حسی پاک و نیتی خالصانه به او نگاه کنید بیان کنید این شخص هم حتماً به درمان خواهد رسید او هم حتماً موفق خواهد شد حال فرقی نمی‌کند مقطع سفر او بالاتر یا پایین‌تر از شما باشد حتی اگر یک روز هم در شعبه حضور پیدا کرد با حسی پاک به او نگاه کنید .خدا را شکر که او هم به کنگره آمده است او هم حتماً به درمان خواهد رسید او هم قطعاً به‌لژیون سیگار آمده و در تغییر دادن رویه زندگیش موفق خواهد شد در مورد کاربردی کردن وادی‌ها اول از همه خیلی خوب است که ما آن وادی را بخوانیم و در مورد آن اطلاع مناسب پیدا کنیم اما مهمتر از همه کاربردی کردن آن وادی است .نکته مهم عمل کردن به صحبت‌هاست عمل کردن به نکته‌های کلیدی است عمل کردن به مطالبی است که در آن وادی بیان می‌شود تمامی وادی‌ها در وجود اشخاص مختلف جاریست و نکته مهم اینجاست که بتواند او این ظرفیت بالقوه را به بالفعل تبدیل کرده فرامین و دستورات بیان شده در آن وادی را درزندگی خود جاری سازد و لازمه همه این‌ها این است که: انسان نیرو و انرژی داشته باشد ما به کنگره آمده فهمیدیم که توان درست و نیروی درست در مسیر درست به دست می‌آید نمی‌توانید در مسیر ضد ارزش‌ها حرکت کرده توان و نیرو و هدف مورد نیاز را داشته باشید حرکت در مسیر ضد ارزش‌ها به فرد نیرو می‌دهد اما نیرویی که می‌دهد در قبال انجام توقعاتیست که از او دارد. اگر می‌خواهی مواد مصرف کنی به تو این انگیزه و نیرو را می‌دهد که به دنبال مواد رفته تهیه کنی و مصرف کنی ولی به تو قدرت برای حرکت در مسیر درمان اعتیاد را نمی‌دهد چرا؟ برای این‌که ما می‌دانیم انسان‌هایی به دنبال خرابکاری هستند، و انسان‌هایی دیگر به دنبال سازندگی. دنبالِ ساختن هستند دنبال سازش هستند ماندن در جرگه و جبهه انسان‌های سازنده در راستای آن عملی که می‌خواهند انجام دهند یعنی سازندگی، نیروی خود را دریافت می‌کنند، با حضورشان در آن مسیر. درمان اعتیاد حرکت نیروهای الهی است و برعکس آن عمل نیروهای شیطانی. و هر کدام در راستای رسیدن به هدف مد نظر شخص انرژی لازم را به شخصِ مورد نظر انتقال می‌دهند. اگر من در جهت درمان اعتیاد خود گام برمی‌دارم انرژی خود را از کجا می‌آورم از سوی نیروهای مثبت و الهی. نیروی الهی کجاست؟ آیا جایی بهتر از کنگره قرار دارد؟جایی که کلام حق از حلقوم حق جاری می‌شود اصلاً کاری به موضوع و بحث اعتقادی و دینی آن ندارم. احیاٍ یک نفس یعنی شما تمام نفوس را احیا کرده‌اید و در مقابل اگر یک نفس را از بین برده و یا به یک نفس ضربه‌ای وارد کنید مانند این است که تمام نفوس را از بین برده‌اید. این موضوع صحبت و آیه کلام الله می‌باشد انشاالله که از آموزش‌ها بهره لازم را برده از دستور جلسات استفاده کامل را ببریم، و توجه داشته باشیم هر چقدر در کنگره حضور پیدا کرده خدمت کنیم و به آموزش‌ها عمل کنیم،آن قدرت و آن انرژی لازم مد نظر خویش را قطعاً به دست می‌آوریم. برای همگی آرزوی موفقیت می‌کنم خودتان و آقای مهندس را تشویق کنید.

با تشکر از کلیه خدمتگزاران سایت پارک ملت شهرضا.