جلسه هشتم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی آبیک به استادی راهنما همسفر پروانه، نگهبانی همسفر طاهره و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «هفته راهنما» روز دوشنبه 29 بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان جلسه و مرزبانان تشکر می‌کنم که به من اجازه‌دادن در این جایگاه خدمت کنم. من به‌نوبهٔ خودم هفتهٔ گرامیداشت راهنما را خدمت اولین راهنماهای کنگره ۶۰ مهندس حسین دژاکام و خانوادهٔ محترمشان تبریک عرض می‌کنم، تبریک خدمت راهنمای خودم همسفر فرنگیس و همکارم همسفر فاطمه و همه راهنمایان خدمتگزار در سراسر شعب کنگره ۶۰ تبریک و خداقوت عرض می‌کنم.
راهنمایان کنگره همان فارغ‌التحصیلان خود کنگره ۶۰ هستند، افرادی هستند که دوره‌های پر چالش آموزشی را در این سیستم به‌خوبی سپری کردند و امروز توانسته‌اند از بین هزاران نفر به‌عنوان یک راهنما در کنگره خدمتگزار باشند، راهنمایان کنگره کسانی هستند که نسبت به دانش اعتیاد شناخت و تسلط کافی را دارند و می‌توانند هر مصرف‌کننده‌ای را با هر نوع مخدری مانند شیشه، تریاک، کرک، کوکائین و انواع آنتی ایکس‌ها به درمان و رهایی قطعی برسانند.
به فرموده مهندس حسین دژاکام راهنمایان کنگره ۶۰ حکم کارخانه‌های تولیدی رادارند که به قالب‌ها رنگ و جان می‌دهند تا درنهایت بتوانند محصولی مرغوب و باکیفیت را تولید کنند و راهنمایان تازه‌واردین در این سیستم حکم مواد اولیهٔ این کارخانه‌های را بر عهده دارند که اگر مواد اولیه وجود نداشته باشد در کارخانه‌های هم تولیدی نخواهد بود؛ بنابراین هم حضور راهنمایان DST و حضور راهنمایان تازه‌واردین در کنگره نقش مهم و الزامی دارد.
همهٔ ما انسان‌ها در زندگی و هستی برای رشد و تعالی نیازمند معلم، استاد و رب هستیم حتی خود مهندس حسین دژاکام برای پیشرفتشان در امور از استادان خود همیشه مشورت داشتند و به‌خاطر همین است که ما در کنگره کسی را بدون راهنما نداریم و اکنون می‌بایست ما نسبت به راهنمایان نگاه ژرف‌اندیشی داشته باشیم؛ زیرا افرادی هستند که به زندگی ما جان دوباره بخشیدند.
من قبل از کنگره غرق در تاریکی و مشکلات و بیماری‌مان بودم به‌طوری‌که توان ادامهٔ حیات را نداشتم؛ اما حضور همین راهنماها و رفتار با عشق و مسیر درستشان توانستم خود گمشده‌ام را پس از سال‌ها مشقت پیدا کنم البته یادمان نرود برای رسیدن به مقصد نیکو بایستی همیشه شاگرد آماده باشد؛ یعنی آن آمادگی، خواسته و پذیرش کامل رهجو مهیا باشد تا بتواند از خط فکری راهنمای خویش در جهت رشدش قدم بردارد.
راهنمایان کنگره ۶۰ همیشه الگوی بی‌نقص هستند و باید به بهترین وجه ممکن رفتار کنند، راهنمایی که خودش سی دی نمی‌نویسد، شرایط و حرمت‌ها را حفظ نمی‌کند، اضافه‌وزن دارد و یا در پارک فعالیت نمی‌کند نمی‌تواند الگوی مناسبی برای هدایت رهجوی کنگره باشد. ما راهنماها در کنگره هم در جایگاه رهجو قرار می‌گیریم و هم در جایگاه استادی، من در جایگاه شاگردی بایستی فرمان‌بردار مسئولین شعب باشم و حریم و حرمت‌ها را حفظ و رعایت کنم و در جایگاه استادی طوری رفتار و عمل کنم که در رهجو تغییرات روبه‌رشدی حاصل شود.
ما در کنگره معتقدیم که اساس کار راهنمایان بر مبنای عشق و شفقت است، اما این شفقت و مهر در هر شرایطی نمی‌تواند جزو عمل نیکو و سالم محسوب شود؛ یعنی یک راهنما در شرایطی که رهجو بی‌نظمی و نقض فرمان کند می‌تواند با او با جدیت و قاطعیت رفتار کند؛ زیرا هدف راهنما تولید یک قالب مرغوب باکیفیت در سیستم کنگره است و اگر غیر از این باشد ایراد دارد.
راهنمایان کنگره ۶۰ بدون هیچ چشم‌داشتی و به‌صورت رایگان خدمت می‌کنند؛ زیرا به معنای واقعی این جمله رسیده‌اند که «عاشق را حساب با عشق است با معشوق چه حساب دارد» همیشه و همه‌جا از این خدمت خود رضایت دارند و صد توان خود را در این مسیر می‌گذارند تا بتوانند همنوعان خود را به درمان و رهایی مدنظر برسانند.
حتی تمامی برنامه‌های روزمره زندگی خود را بر اساس برنامهٔ کنگره تنظیم می‌کنند تا بتوانند در این مسیر خدمتگزار خوبی باشند، به طور مثال؛ برنامهٔ شغلی مسافر من آزاد است و می‌تواند روزهای بعدازظهر هم کار کند؛ اما به‌خاطر خدمتگزار بودنم و عشق و خدمت در این مسیر قید افزایش حقوق مادی خود را زده‌ایم تا بتوانیم برداشت معنوی را کسب کنیم، مطمئناً ارزش جایگاه‌های معنوی بسیار بالاتر و عظیم‌تر از جایگاه‌های مادی است و کسی که به جایگاه معنوی بالا برسد قطعاً رسیدن به جایگاه‌های مادی برایش به‌راحتی آب‌خوردن می‌شود.
حال من امروز در این جایگاه هستم و می‌خواهم به نشانهٔ قدردانی از راهنمای خودم و زحمات ایشان قدردانی به عمل بیاورم، پیش خودم فکر می‌کردم واقعاً ارزش جایگاه امروز من، درمان و سلامتی من، آرامش زندگی من با چه بها و هدیه‌ای قابل‌جبران است؟ هرچقدر فکر کردم نتوانستم بها و ارزشی متقابل ارزش جایگاه امروزم پیدا کنم.
بنابراین امروز جشن شکرگزاری من است نه جبران زحمت‌ها، من با عمل امروزم چه در پندار، گفتار و کردار به راهنمایم نشان می‌دهم که من از شما آموخته‌ام که انسان فراموش‌کار نباشم و همیشه شکرگزار خداوندم که انسانی چون شما استاد را در مسیر من قرارداد و همیشه سپاسگزار و قدردان زحماتتان هستم و آن را در قلبم حفظ می‌کنم.
تصاویر برگزاری جشن راهنما
مرزبانان کشیک: همسفر سکینه و مسافر رسول
تایپ و ویراستاری: همسفر الناز رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
عکس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ارسال: همسفر آمنه مرزبان خبری
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
253