دلنوشته و تشکر از راهنما

سلام دوستان قاسم هستم یک مسافر. 

آنچه باوراست محبت است، و آنچه نیست ظروف تهی است.عرض ادب و احترام وشادباش، هفته بزرگداشت راهنما را خدمت آموزگار و معلم عزیزم آقا محمدرضا تبریک می‌گویم. روز اولی که به کنگره پاگذاشتم شاید آنقدر احساس غریبی و تنهایی می کردم و غم و اندوهی در وجودم بود که هیچکس نمی توانست این حال و احساس مرا درک کند، چرا که از دنیایی آمده بودم وحشت زده و آنقدر ضربه به جسم و روحم خورده بود، که از همه فراری و ناامید بودم. هیچ کسی را محرم خود نمی دانستم؛ چرا که اعتیاد آنقدر وجودم را زخمی کرده بود که جز آه و ناله صدایی از من به گوش نمی رسید. چگونه میتوانستم باز هم اعتمادکنم، چگونه میتوانستم باز لب به سخن باز کنم، از سختی هایی که دراین راه پیموده بودم با یک نفر درد دل بگویم؛ اماچه اتفاقی افتاد، چه نوری در دل من روشن شد. آن زمانی که برق را درچشمان شما دیدم امیدوار شدم، و آن زمانی که از روی عشق و از روی محبت راهنما، به رهجو مرا در آغوش گرفتید آنقدر احساس بزرگی به من دادید که گویی تمام غصه ها و دردها برایم به پایان رسید. آری آقا محمدرضا عزیزم شما بودید که راه را برایم نمایان کردید، شما بودید که حال بد مرا خریدار بودید و در همه حال مرا حمایت کردید و شما تنها نور امیدی هستید در دل های تاریک و خاموش شده. هرگز ندیدم که کم سو شوید. و شما تنها معلمی بودید و هستید که همیشه و در همه حال گفتید حال بد شما مال من، حال خوب شما برای خودت وهمسفرانت. معلم ، آموزگار و ای راهنمای راستین هرآنچه قدم بردارم برای زحمات شما و عشق و محبتی که از اعماق وجودتان به من هدیه داده اید گوشه ای از زحمات شما را نخواهد گرفت، امیدوارم همچون خورشید وجودتان همیشه گرم و همچون ستارگان همیشه درخشان باشید، چرا که هنوز عزیزانی و همدردانی در این هستی هستند که امید به وجود پر مهر شما دارند. شما معلم راستین و بهترین الگو برای این عزیزان درد کشیده هستید و همچون شمع آب میشوید و نور و گرما به رهجویان خود می بخشید و چه مقامی از این والاتر، مقدس تر و ارزشمندتر که بتوانی عزبزی هم نوع خود را به رهایی رسانده و از دست نیروهای اهریمنی و شیاطین رها سازی. درود خداوند بر شما و این همه مهر و صفای شما. من نمی توانم جواب زحمات شما را بدهم چرا که شما مانند همان کلاه سرخ ها هستید و مانند همان شهیدان هرلحظه و هر دقیقه جان خودتان را نثار شاگردان خود می کنید. خداوند به عمرتان عزت و به وجودتان سلامتی و همچنین دعا کنید برای شاگردان کوچک خود تا بتوانیم در ادامه راه، این زنجیر را محکم و استوارتر کنیم.

نگارش: مسافر قاسم لژیون پانزدهم 

ویرایش متن:مسافر مجید لژیون یازدهم 

ارسال مطلب:مسافر مجید لژیون یازدهم 

مرزبان خبری: مسافر رامین