انسان چیزی را به دست نمی‌آورد، مگر با سعی و تلاش خودش

به نام قدرت مطلق الله
در این وادی از یک نیرو و پدید آمدن نقطۀ تحمل صحبت می‌شود که این نیرو در تمام مخلوقات و موجودات وجود دارد، وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌شود، پیام برای کسانی که به دنیایی تازه قدم نهاده‌اند و به خویشٍ‌خویشتن توجه می‌نمایند پس آن کنید که فرمان‌است. منظور از دنیای تازه این نیست که وارد یک جهان و دنیای دیگری بشوید، بلکه به یک دیدگاه و تفکر و اندیشۀ تازه ای در ما ایجاد بشود و دست بیابیم، فرمان چه می‌گوید؟ زمانیکه انسان خلق شد و از آسمان به زمین رانده شد از نظر شعور بالاتر از هر حیوان و موجودی قرار داشت و مجموع رذائل و فضائل به صورت قوه در او نهاده شده بود، یعنی هم گریه وهم خنده، هم غم و هم شادی و غیره و به او اختیار کامل تفویض شد تا خود را بیازماید در نتیجه او بر سر یک دوراهی قرار گرفت، یک راه فسق و فجور و یک راه تقوا، بنابراین؛ فرمان‌ها، دستورات قدرت مطلق هستند که توسط پیام آوران، اعلام گردیده‌اند.

فرمان چه می‌گوید؟ می‌گوید: دزدی نکن، رشوه نخور، غیبت نکن، گمان بد مبر، در امور شخصی دیگران تجسس نکن، کم فروشی نکن، نزول نخور، نزول نگیر، تجاوز نکن و غیره در نهایت دور خَمر را قلم بکش، یعنی از آنچه بر روی شخصیت، اندیشه وتفکرِتو پرده یا حجاب یا پوشش می‌کشد و یا در جسم تو تخریب ایجاد می‌کند، مانند مشروبات‌الکلی، مواد مخدر و بعضی از قرص های مخرب و غیره بر حذر باش که استفاده از آنها عملی شیطانی می‌باشد و راه فسق و فجور و ضد ارزشها راهی است، به ظاهر جذاب و دست یافتنی و انسانها، تصور میکنند ازاین راه زودتر به خواسته‌هایشان‌ می‌رسند، مثال این راه اینگونه است زهری است باطعم شیرین‌ و در یک جام طلایی که نوشیدنش انسان را به طرف نابودی‌سوق و هدایت میکند و راه مستقیم به سان آب زلال است که در یک کوزه‌ای‌گلی‌که‌نوشیدن‌آن مایه‌حیات است.

بنابراین برای پرهیز از ضد ارزش‌ها بایستی نقطه تحمل خود را به آرامی بالاببریم. مسئله‌ای که بایستی به آن توجه داشته باشیم این است که مسائل ضد ارزشی را بایستی با هم و به آرامی حل کنیم و انجام این مهم به صورت تک شاخه‌ای یا تک موردی امکان‌پذیر نمی‌باشد. هر چیزی که در هستی وجود دارد دارای نقطه تحملی می‌باشد و اگر از نقطه تحمل خودش عبور کند دچار دگرگونی می‌شود و از نظام یا سیستم خودش خارج می‌گردد که معمولاً این تغییر سیستم گاهی با تخریب و یا آشوب مواجه می‌گردد.

اما انسان موجودی است که می‌تواند با اختیار و تمرین نقطه تحمل خودش را تغییر بدهد که دامنه آن بسیار وسیع و کاملاً متفاوت می‌باشد. برای مثال هر شخصی برای پذیرش موضوعات متفاوت ظرفیت‌های گوناگونی دارد و اگر خارج از این ظرفیت به اشخاص فشار روحی و روانی وارد کنیم از کنترل خارج می‌گردند و به قول خودمان به سیم آخر می‌زنند. همانطور که می‌دانیم نقطه تحمل انسان‌ها در بعضی موارد با هم متفاوت می‌باشند.

برای مثال یک انسان فقط می‌تواند ۱۰ ثانیه نفس خود را حبس کند انسان دیگری ۵۰ ثانیه و یا یک انسان می‌تواند ۵۰ متر به طور پیوسته بدود و انسان دیگری ۵۰۰۰ مترواما موضوعی که مورد کاوش و بررسی ما می‌باشد این است که نقطه تحمل در انسان در اکثر موارد کسب کردنی می‌باشد که در اثر استمرار و تکرار در طول زمان، می‌توان آن را تغییر داد. بنابراین نقطه تحمل را می‌توان در دو جهت مثبت و منفی گسترش داد. ما در صورتی می‌توانیم ضد ارزش‌ها را کاهش دهیم که دانایی ما بالا رفته باشد.

پس برای بالا بردن نقطه تحمل دو نکته ضروری به نظر می‌رسد. الف: تکرار منظم موضوع مورد نظر. ب: در نظر گرفتن و رعایت طول زمان یا گذشت زمان، جهان بر پایه اضداد بنا شده است و چهار عنصر مخالف: باد، خاک، آب و آتش هستی را به وجود آورده‌اند و همینطور گفته شده که انسان هر چیزی را بر مبنای ضدش می‌شناسد. تاریکی در مقابل روشنایی، سفیدی در مقابل سیاهی، اندوه در مقابل شادی، نیروی الهی در مقابل نیروی اهریمنی و غیره البته ناگفته نماند؛ اگر تمرین نکنیم و فکر نکنیم و استقامت به خرج ندهیم در زیر پنجه‌ها و دندان‌های تیز نیروهای تخریبی، قطعه قطعه خواهیم شد.

پس آن کنیم که فرمان است، فرمان چه می‌گوید؟ فرمان می‌گوید؛ انسان چیزی را به دست نمی‌آورد، مگر با سعی و تلاش خودش. اگر حس ما انسان‌ها قوی شود؛ ولی تحمل آن را نداشته باشیم، در ما انفجار رخ می‌دهد و ما نیک می‌دانیم که انفجار در اکثر اوقات، با تخریب همراه است. برای نمونه اگر در یک لحظه، حس بویایی و یا شنوایی ما صد یا هزار برابر قوی‌تر شود، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ ممکنه درآن لحظهٔ اول بگوئیم خیلی خوب است، ولی حقیقت چیز دیگریست، ادامهٔ زندگی برای ما کاملاً سخت ودشوار وغیر قابل تحمل خواهد شد.

به قلم: مسافر حسن برکت لژیون 31

تهیه کننده: مسافر رسول جعفری لژیون 4