لذت رها شدن در خدمت کردن است

اگر بخواهیم سبب رفتار انسانها را بدانیم، بررسی مهم‌ترین و کارسازترین تجارب مرجع زندگی آن‌ها، بی گمان، راهنمای خوبی است. توجه شما را به محاصبه خواندنی در رابطه با هفته راهنما جلب می‌کنیم.

راهنما همسفر راضیه (لژیون۱۰)

در مسیر راهنما شدن برای رسیدن به اهدافتان باورهای ذهنی خودتان را چطور تغییر دادید؟

ابتدا این‌که چگونه حس راهنما شدن در من ایجاد شد را بگویم که بسیار برای من مهم بود برای رسیدن به این جایگاه خدمتی قطعا عشق و محبت بود و این محبت را من از راهنمای عزیزم دریافت کردم یک تازه وارد وقتی وارد می‌شود سراسر وجودش ترس و تاریکی است و کسی که به من کمک کرد و من را وارد نور کرد قطعا راهنمای عزیزم خانم مریم بود همیشه سپاسگزارشان هستم و محبت ایشان که در من عشق رسیدن به این جایگاه را ایجاد کرد و تمام تلاشم را کردم تا به این جایگاه برسم تا خدمت کنم و بتوانم عده‌ای را مانند خودم از تاریکی وجود خودشان کمک کنم که خارج بشوند و آموزش بگیرند تا زخم هایشان را التیام دهند.  زمانی که به من اجازه خدمت داده شد متوجه شدم که مسئولیت بزرگی دارم و باید بیشتر از قبل تلاش کنم و به نظرم این جایگاه خدمتی واقعا انسان را تغییر می‌دهد و نوع نگاهت را متفاوت می‌کند به این علت که می‌دانیم اگر بخواهیم در دیگران تاثیرگذار باشیم باید خودمان به حرف‌هایی که می‌زنیم ایمان قلبی داشته باشیم و عمل کنیم در غیر این‌صورت امکان ندارد که حرفمان در دیگران اثر گذار باشد.

رسیدن به این درک و آگاهی که در چهره و صور آشکار انسان می‌توانیم به باطن و درون آن‌ها بصورت نسبی پی ببریم امکان پذیر هست و چگونه؟

همان‌طور که خودتان فرمودید به طور نسبی، همان گونه که می‌دانیم هر اتفاقی در صور پنهان ما می‌افتد در صور آشکار ما نمایان می‌شود زمانی که یک رهجو با ناامیدی و افسردگی و خیلی ویژگی های دیگر وارد می‌شود یک راهنما کاملا به آن حالت‌ها آگاه است و هرچه رفته رفته آموزش می‌گیرد و به آگاهی دست پیدا می‌کند و داناییش بیشتر می‌شود هم در چهره و رفتارش قابل مشاهده است و به نظر من یک علت آن پیوند محبتی است که در میان ما وجود دارد که با تمام وجودمان حس افراد را می‌توانیم درک کنیم.

لذت راهنما شدن در چیست؟ در طول خدمتی که انجام دادید آیا توانستید نقصان‌های گذشته را جبران کنید و خودتون را بخاطر آن‌ها ببخشید؟

لذت راهنما شدن برای من خدمت کردن به انسان‌های بود که می‌دانستم از چه دنیایی می‌آیند و بعد دیدن حال خوش همان افراد هست این‌که می‌بینم چقدر نسبت به روز اول ورودشان حال بهتری دارند و با وجود مشکلاتی که همچنان در زندگی دارند اما مثل یک موج سوار شده‌اند به دریای مشکلات سوار هستند و تلاش می‌کنند و لذت می‌برند این نشان می‌دهد که علم زندگی را فرا گرفته‌اند و این هدف اصلی کنگره است. در رابطه به نقص‌های گذشته به نظرم با توجه به سخن استاد برای ساختن یک انسان ۱۰۰ سال زمان لازم است پس هنوز خیلی وقت لازم است که انسان بدون نقصی باشم ولی تمام تلاشم را کرده‌ام تاجایی که توانسته‌ام و آموزش گرفته‌ام سعی کرده‌ام که عملی کنم. مهم‌ترین چیزی که یادگرفته‌ام و همیشه هم در لژیون به رهجویانم می‌گویم هر رفتاری که درگذشته داشته‌ایم بر اساس علم و آگاهی همان زمان بوده و نباید بابت آن‌ها خودمان را سرزنش کنیم بلکه تلاش کنیم با توجه به آموزش‌هایی که می‌گیریم جبران کنیم و خودمان را ببخشیم زیرا علم ما همان قدر بوده است.

راهنما همسفر فاطمه (لژیون ۷)

در مسیر راهنما شدن برای رسیدن به اهدافتان باورهای ذهنی خودتان را چطور تغییر دادید؟

زمانی که در لژیون بودم اگه رهجو‌ها سوالی می‌پرسیدند با خودم می‌گفتم اگر من جای راهنمایم بودم چی پاسخ می‌دادم اکثر مواقع هم پاسخ من درست نبود ولی همان تفکر باعث می‌شد عمیق‌تر روی یک سری موضاعات فکر کنم به مرور زمان این تغییر در من به وجود آمد که من هم می‌توانم. به خاطر دارم یک بار گفتم من علم راهنما شدن را ندارم جایگاه راهنمایی خیلی سخت است، یکی از راهنماها گفت شما نگران این نباش فقط تلاش کن خدا علمش را می‌دهد، تواناییش را می‌دهد و واقعا هم همین‌طور بود انگار در مسیر نیروی همیشه من را هدایت می‌کرد. از خداوند سپاسگزارم که اجازه خدمت کردن به من دادند.

رسیدن به این درک و آگاهی که در چهره و صورآشکار انسان‌ها می‌توانیم به باطن و درون آن‌ها به صورت نسبی پی ببریم امکان پذیر هست چگونه؟

در جایگاه مادری وقتی می‌بینیم فرزندمان رنگ چهره‌اش تغییر کرده یا اضطراب دارد یا هر چیزی می‌گوییم معرکه می‌گیرد می‌فهمیم کاری کرده یا خطایی مرتکب شده این به خاطر حس مادری و شناخت کامل نسبت به فرزندمان است در مورد انسان‌های دیگه هم اگه شناختی نسبت به شخص داشته باشیم شاید بتوانیم متوجه درونش شویم ولی در غیر این صورت مرتکب قضاوت می‌شویم حتی اگر در ذهنمان باشد چون همیشه این‌طور نیست که چهره، باطن شخص را نشان دهد شاید درگیر یه سری مسائل باشد که وقتی مسئله‌اش حل شود کاملا تغییر کند. خیلی وقت‌ها انسان‌های را دیده‌ایم در ظاهر بسیار عصبی و نچسب هستند ولی بعدها متوجه می‌شویم قلب خیلی مهربانی دارند.

لذت راهنما شدن در چیست؟ در طول خدمتی که انجام دادید آیا توانستید نقصان‌های گذشته را جبران کنید و خودتان را به خاطر آنها ببخشید؟

بهترین آموزش، آموزشی است که به دیگران می‌دهیم وقتی من در جایگاهی هستم که می‌خوام آموزش دهم اگر گره‌ای در رهجو باشد اول آن گره را در درون خودم  پیدا می‌کنم بازش می‌کنم مهارتش را کسب می‌کنم بعد راهکاری که به رهجو می‌دهم تأثیرگذارتر است و جواب می‌دهد‌. بعضی وقت‌ها روزها فکر می‌کنم که این مسئله رهجو درگیر چه گره‌ای در من است مخصوصا زمانی که چند بار تکرار می‌شود وقتی شروع می‌کنم روی خودم کار کردن رهجو هم حرکت می‌کند. خودم را خیلی وقت ذست بخشیدم آرامش نسبی که دارم به خاطر همین است وقتی بازی در مسیر آگاهی و تکامل است باید خطاها باشد تا تغییر اتفاق بیفتد باید توی چاله بیفتم که راه بیرون آمدن ازش را یاد بگیرم دیگر نمی‌گویم چرا این برای من به وجود آمد می‌گویم چگونه حلش کنم.

انجام مصاحبه: همسفر پرستو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران