شما سازندگان امید و پیام‌آوران زندگی دوباره هستید

دلنوشته‌ای برای راهنمایان کنگره ۶۰

راهنمایان عزیز کنگره ۶۰، شما قله‌های استواری هستید که در میان طوفان‌های زندگی، همچون فانوس‌های روشن، راه را به رهجویان نشان می‌دهید. هر قدمی که برمی‌دارید، هر کلامی که بر زبان می‌آورید و هر نگاهی که پر از مهر و همدلی است، نشان از عشقی بزرگ دارد؛ عشقی که از دل تجربه‌های سخت و روزهای تاریک زاده شده است. شما نه تنها راه را می‌شناسید، بلکه با صبر و بردباری، دست دیگران را می‌گیرید و آن‌ها را از تاریکی به سوی نور هدایت می‌کنید.
راهنمایی در کنگره ۶۰، تنها یک عنوان نیست؛ این یک رسالت است. رسالتی که با عشق، صداقت و از خودگذشتگی همراه است. شما به کسانی که گم‌گشته‌اند، نشان می‌دهید که راه رهایی وجود دارد و این راه، هرچند دشوار، اما با همراهی شما، ممکن و روشن است. شما یادآور این حقیقت هستید که هیچ کس تنها نیست و در کنگره ۶۰، هر رهجویی می‌تواند به خانواده‌ای بزرگ و مهربان تکیه کند.
راهنمایان گرامی، شما ستون‌های استوار این خانه‌اید. خانه‌ای که در آن، امید دوباره متولد می‌شود و زندگی‌ها از نو ساخته می‌شوند. هر جمله‌ای که می‌گویید، هر گوش‌شنوایی که ‌دارید و هر اشکی که همراه رهجویان می‌ریزید، نشان از عمق مسئولیت و عشقی است که در دل دارید. شما نه تنها راهنما، که الگو هستید. الگوهایی که با عمل و گفتار خود، ثابت می‌کنید که تغییر ممکن است و رهایی، حقیقتی دست‌یافتنی.
در این مسیر، گاهی خستگی به سراغ‌تان می‌آید، اما بدانید که هر قدمی که برمی‌دارید، هر کلامی که می‌گویید و هر لحظه‌ای که صرف می‌کنید، در زندگی کسی معجزه می‌آفریند. شما نه تنها زندگی رهجویان، که زندگی خانواده‌های آن‌ها را نیز تغییر می‌دهید. شما سازندگان امید و پیام‌آوران زندگی دوباره هستید.
پس راهنمایان عزیز، سرتان را بالا بگیرید و بدانید که کار شما، کاری مقدس و ارزشمند است. شما نه تنها راه را نشان می‌دهید، بلکه با عشق و صبر خود، به دیگران می‌آموزید که چگونه راه رهایی را بپیمایند. شما قهرمانانی گمنام هستید که در سکوت، زندگی‌ها را نجات می‌دهید.
با سپاس بی‌پایان از همه شما

نویسنده: محمدرضا لژیون سوم، راهنما همسفر محمد
ویراستاری و بارگذاری: خدمتگزاران سایت همسفران آقا، شعبه پرستار