دستور جلسه هفتگی: هفته راهنما

بسم‌الله الرحمن الرحیم

دستور جلسه هفتگی: هفته راهنما

قبل از هر چیز هفته راهنما را به بنیان و نگهبان کنگره ۶۰ که اولین راهنمای کنگره ۶۰ می‌باشند و همچنین راهنمایان بسیار گران‌قدرشان تبریک و تهنیت عرض می‌نماییم.
هفته راهنما را به سرکار خانم آنی، اولین راهنمای گروه خانواده و همسفران کنگره ۶۰ تبریک و تهنیت عرض می‌نماییم.
و همچنین هفته راهنما را به‌تمامی کمک راهنمایان و راهنمایان ارجمند کنگره ۶۰ تبریک می‌گوییم.

کنگره ۶۰ بر اساس اصل پذیرفته‌شده کمک یک فرد رهاشده از دام اعتیاد به فرد در حال مصرف مواد مخدر فعالیت می‌نماید. امروزه در تمام دنیا، دو گروه به‌عنوان صاحب‌نظر در مقوله اعتیاد به رسمیت شناخته می‌شوند. گروه اول پزشکان و روان‌پزشکان و یا متخصصین که دوره‌های تخصصی اعتیاد را گذرانده باشند و گروه دوم افرادی که تجربه مصرف مواد مخدر، اعتیاد و رهایی از آن را دارا می‌باشند.

کمک راهنمایان و راهنمایان کنگره ۶۰ از گروه دوم می‌باشند.
بسیاری از گروه‌های  مردمی دیگر نیز که در حوزه اعتیاد و مواد مخدر فعالیت می‌کنند نیز از گروه دوم می‌باشند.

کنگره ۶۰ صرفاً به موضوع تجربه مصرف مواد مخدر، اعتیاد و رهایی از آن اکتفا نمی‌کند، به‌واقع داشتن این تجربه،  فونداسیون کمک راهنمایی و راهنمایی در کنگره ۶۰ محسوب می‌گردد. برای کمک راهنما شدن در کنگره ۶۰ این موضوع به‌تنهایی کفایت نمی‌کند و بایستی مراحل دیگری نیز طی شود ... .
اولین برداشت و اولین پلان جایگاه راهنما در کنگره ۶۰ این است که کمک راهنما خودش درگذشته مصرف‌کننده مواد مخدر بوده و پس از مراجعه به کنگره ۶۰، با استفاده از راهنمایی‌ها و آموزش‌های کنگره  و با استفاده از متد DST توانسته است اعتیاد خود را درمان کرده و به رهایی کامل برسد.
دومین برداشت از جایگاه  کمک راهنما در کنگره ۶۰ این است که فرد رهاشده از دام اعتیاد بایستی در ادامه سفر خود، آموزش‌های لازم را ببیند و علم و دانش شناخت مواد مخدر و انسان را تا سطحی که به شناخت کامل اعتیاد منتهی شود را کسب نماید و در آزمون‌های کمک راهنمایی (فنی و جهان‌بینی) قبول شود آن‌هم با نمره بالا که بسیار سخت است و اعضای کنگره برای این قبولی ماه‌ها وقت می‌گذارند و سخت مطالعه می‌کنند و درس می‌خوانند.

اعتیاد پدیده‌ای است که از ترکیب انسان و مواد مخدر به وجود می‌آید و برای شناخت اعتیاد بایستی عوامل و ترکیبات آن را شناخت. کمک راهنمایان و راهنمایان کنگره ۶۰  جایگاه بسیار بلندی ازنقطه‌نظر علم و دانش شناخت اعتیاد را دارا می‌باشند.
برداشت سوم  و پلان سوم  جایگاه کمک راهنما و راهنما در کنگره ۶۰ موضوعی بسیار مهم و حساس است یعنی عشق؛ راهنما در کنگره ۶۰ یعنی عاشق بودن، عاشق خدمت بودن، عاشق کمک به همنوع و عاشق رها شدن مصرف‌کنندگان مواد مخدر از دام اعتیاد. یک راهنما در کنگره ۶۰ با تمام وجود تلاش می‌کند تا طعم شیرین رهایی و آزادی از اعتیاد را که چشیده است، به دیگران نیز مانند یک گیلاس شربت بدهد. او عاشق به بهشت واردکردن دیگران است، همان‌گونه که دیگران برای خارج شدن او از جهنم اعتیاد و ورودش به بهشت رهایی و آزادی تلاش کرده‌اند.
این نشانه، یکی از بارزترین نشانه‌هایی است که از حرکت درست‌ودرمان کامل اعتیاد در کنگره ۶۰ حاصل می‌شود. به‌بیان‌دیگر، همان بند عشقی که در پیام سفر اول وعده آن داده می‌شود.
جایگاه راهنما ترکیبی از عناصر فوق است. رهایی، علم و عشق، قطعاً این عناصر با مثلث عشق، عقل و ایمان که اساس کار کنگره می‌باشد اگر یکی نباشد ارتباط تنگاتنگی را دارد.

کسانی که از راه دور شاهد فعالیت کنگره ۶۰ و راهنمایان کنگره ۶۰ می‌باشند باور این موضوع برایشان سخت است. مگر می‌توان بدون دریافت هرگونه مزد مادی ساعت‌ها  و روزها و ماه‌ها و سال‌ها خدمت کرد. آری بادید حسابگرانه، این عمل دیوانگی است، مفهومی ندارد، اما بادید عاشقانه، عاقلانه و مؤمنانه، این حرکت مفهومی دیگر دارد. مفهومی که باورش کار هر کس نیست. مگر معنای آن بداند که آن چیست.
به قول معلم بزرگ سردار، در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر: ما برای آموزش و خدمت قدم به حیات نهاده‌ایم، ابتدا آموزش و سپس خدمت درست انجام بدهیم شاید بتوان گفت که آموزش و خدمت نبض زندگی است و اگر این دو موضوع نباشد آن زندگی، زندگی نیست.

راهنمایان کنگره ۶۰ آموزش می‌بینند و آموزش می‌دهند و خدمت می‌کنند. اگر خوب دقت کنیم می‌بینیم که حضور و فعالیت در حوزه اعتیاد و مواد مخدر و سروکار داشتن با مصرف‌کنندگان مواد مخدر و تلاش در جهت رهایی آنان کار ساده‌ای نیست یا به تعبیر دیگر، کار هرکسی نیست. دوستی می‌گفت: اگر دقت کنیم خیلی از افرادی که در جامعه به‌صورت غیررسمی با مصرف‌کنندگان مواد مخدر سروکار دارند، مثل فروشندگان داروهای گیاهی ترک اعتیاد و یا غیر متخصصینی که کارشان ترک اعتیاد است خودشان نیز بعضاً درگیر اعتیاد می‌شوند.  وارد شدن به این حوزه خطرناک است، کار ساده‌ای نیست، یعنی مغناطیس اعتیاد بسیار قوی است و تأثیرناپذیر بودن در مقابل آن کار ساده‌ای نیست.
راهنمایان کنگره ۶۰ به سلاح‌هایی مجهز هستند که با کمک آن‌ها می‌توانند به‌راحتی در این حوزه فعالیت کنند و کوچک‌ترین تأثیرپذیری نداشته باشند، بلکه تأثیرگذار هم باشند، این سلاح‌ها همان عشق، عقل و ایمان و سیستم ایکس است که به‌طور کامل به تعادل رسیده است.
تجربه رهایی و درمان قطعی اعتیاد است، تعادل جسم، روان و جهان‌بینی است، ایمان است، علم و دانش اعتیاد است، عقل است، عاشق خدمت بلاعوض  و کمک به رهایی دیگران است. عشق است.
بدون این عناصر نمی‌توان حضوری فعال و مؤثر داشت. اگر تجربه اعتیاد و رهایی از آن نباشد، مصرف‌کننده مواد مخدر  را نمی‌توان درک کرد. نمی‌توان آن‌طور که باید با او ارتباط برقرار کرد. اگر علم و دانش شناخت اعتیاد و انسان نباشد نمی‌توان به او کمک کرد. نمی‌توان او را راهنمایی کرد که به درمان برسد.
اگر عشق نباشد، کاری نمی‌توان انجام داد، بدون عشق اصلاً نمی‌توان برای کمک به رهایی مصرف‌کنندگان مواد مخدر کاری کرد و حرکتی کرد.
این‌ها نمایی کلی از جایگاه بلند و رفیع راهنما است. راهنمایی که کارش راهنمایی افراد برای خروج از تاریکی  و جهنم اعتیاد و ورود به روشنایی و بهشت رهایی از اعتیاد است. درک این جایگاه کار ساده‌ای نیست.

در کنگره ۶۰ زمانی که ارتباط یک مسافر سفر اول یا سفر دوم را باراهنمایش در نظر می‌گیریم می‌بینیم که جایگاه راهنما جایگاه معلم و استاد است. این جایگاه دوست و رفیق نیست، در کنگره ۶۰ کسی نمی‌تواند بگوید که راهنمای من دوست و رفیق من است، زیرا در رابطه‌ای که مبنایش دوستی و رفاقت است، مفهوم عمیق راهنمایی، حرف‌شنوی و حساب بردن از راهنما کمرنگ شده و از بین می‌رود. جایگاه راهنما بسیار بلندتر و رفیع‌تر از جایگاه دوست و رفیق است. راهنما نباید با رهجویش مزاح و شوخی کند به‌گونه‌ای که بین آن‌ها حرمت و پرده‌ای نباشد. مصداق شعر معروف که می‌گوید، اگر این پرده برافتد نه تو مانی و نه من.

اگر حرمت بین راهنما و رهجو، معلم و شاگرد از بین برود نه راهنما خواهد ماند و نه رهجو. جایگاه راهنما جایگاه مربی است و بر همه ما واجب و ضروری است که جایگاه راهنمای خود را محترم شماریم ولکنود نباشیم.

کسی که یک‌نفس را احیا می‌کند گویی تمام نفوس را احیا کرده است.

برای درک بهتر موضوع، از منابع و رفرنس‌های کنگره ۶۰ کمک می‌گیریم و به سراغ پیامی از نگهبان کنگره ۶۰ می‌رویم که در ابتدای جزوه راهنما و راهنمایی در کنگره ۶۰ آمده است.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

«فَتلقی آدم من ربه کلمات»
پس آموخت آدم از رب خویش سخنانی

نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند
نه هرکه آینه سازد سِکندری داند

هزار نکته باریک‌تر ز مو اینجاست
نه هرکه سر بتراشد قلندری داند

غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیا گری داند

بله هر کس ترک اعتیاد کرد نمی‌تواند بلد راه شود.
بله من هم غلام همت آن معتاد کاملاٌ به‌هم‌ریخته هستم که کیمیا گری می‌کند و جوهر وجودی خودش را تبدیل به شخصیتی می‌کند که در جایگاه کمک استادی و یا استادی قرار می‌گیرد، در حقیقت او ابدال است.
او به خاطر مقام شامخ انسانی و بند عشق باقدرت مطلق، بدون مزد مادی به سایر انسان‌های معتاد به‌هم‌ریخته کمک می‌کند تا باراهنمایی‌های او از ظلمت خارج و رهسپار نور گردند. همان‌گونه که خود خارج شد.
بنابراین کمک راهنما و یا راهنما یک الگوی آموزش‌دیده و تزکیه شده است و بایستی بدون نقص عمل کند و ارزش و جایگاه خودش را محترم شمارد و سپاس‌گزار خداوند باشد و از قوانین و اصول و حرمت کنگره پیروی نماید و عشق و تحمل و ایمان را سرلوحه کار خود قرار دهد تا به مرکز گردباد هدایت شود و خود را برای عروج آماده سازد.
در غیر این صورت در دایره دوم و یا سوم گردباد خرد و خاکشیر خواهد گردید و مانند زباله به بیرون پرتاب خواهد شد.
پس آن کنیم که فرمان خداوند است.

با احترام، مهندس حسین دژاکام بنیان‌گذار و نگهبان کنگره ۶۰

در تقویم کنگره ۶۰، یک هفته در سال به‌عنوان هفته راهنما نام‌گذاری شده است که البته همان هفته معلم است؛ زیرا راهنما نیز معلم است.
در این هفته اعضای کنگره ۶۰ به‌پاس قدردانی از تلاش راهنمای خود، هدیه‌ای به راهنمای خود تقدیم می‌کنند که یکی از نشانه‌های کاربردی نمودن آموزش‌های کنگره ۶۰ می‌باشد. در کنگره ۶۰ تقدیر و تشکر در مراسم این‌چنینی فقط با پاکت صورت می‌گیرد و هر کس بنا به توان و وسع مالی خود مبلغی را درون پاکت می‌گذارد و به راهنمای خود تقدیم می‌کند.

یکی از موضوعاتی که در آموزش‌های کنگره ۶۰ اهمیت بسزایی دارد، موضوع فراگرفتن قدردانی و تشکر از مخلوقین خداوند است که به هر نوع و شکلی به ما کمک رسانده و یا می‌رسانند. اگر ما تشکر از انسان‌ها را بلد نباشیم، تشکر از پدر، مادر، همسر، فرزند، برادر، خواهر، معلم، راهنما و یا هر کس دیگری، معنا و مفهوم آن این است که تشکر از خداوند را بلد نیستیم؛ زیرا خداوند از طریق انسان‌ها به ما کمک می‌کند.

مصداق شعر معروف که می‌گوید:
اگر حق را در خلق نیابی بیابی خانه اما در نیابی

بنابراین درب ورودی تشکر و شکرگزاری از باری‌تعالی، تشکر و قدردانی از انسان‌هاست. امید که همه ما بتوانیم در هفته راهنما که به‌صورت سرا سری و هم‌زمان در تمام نمایندگی‌های کنگره ۶۰ برگزار می‌گردد، از راهنمای خود قدردانی کنیم.
به شما عزیزان توصیه می‌کنیم حتماً پیام بنیان کنگره ۶۰ به مناسبت هفته راهنما که در سایت کنگره ۶۰ منتشر گردید را مطالعه کنید. الحق که پیامی زیبا و بسیار قدرتمند است.
قسم به آسمان و طارق، چه چیز آگاه ساخت تو را که چیست طارق ... ؟

با احترام، مسافر علی خدامی