در کنگره آموختم در لحظه زندگی کنم

‎به نام نامی قدرت مطلق، فرمانروای هستی و نیستی، خداوند بزرگ را شاکرم و سپاسگزارم که در راه من کنگره ۶۰ را قرار داد تا در مسیر صراط مستقیم حرکت کنم.
‎از آقای مهندس دژاکام، بنیان‌گذار کنگره ۶۰، تشکر می‌کنم و همیشه برایشان آرزوی سلامتی دارم.

‎اوایل که به کنگره می‌آمدم، فکر می‌کردم برای مسافرم می‌آیم؛ ولی با گذشت زمان و نوشتن سی‌دی‌ها و آموزش‌هایی که گرفتم، فهمیدم که خودم بیشتر از مسافرم به این آموزش‌ها نیاز داشتم.

‎من قبل از اینکه به کنگره بیایم، آدم بسیار عجولی بودم. همیشه بدون فکر کردن حرف می‌زدم و زود پشیمان می‌شدم و این رفتار باعث می‌شد که همیشه مجبور شوم از همه عذرخواهی کنم. این موضوع من را خیلی اذیت می‌کرد و باعث افسردگی من شده بود، با کوچک‌ترین حرفی عصبانی می‌شدم و به قول معروف از کوره در می‌رفتم؛ چون خیلی زودجوش بودم. خدا را شکر می‌کنم که دیگر مثل گذشته نیستم. حالا حالم خیلی خوب است و همه این تغییرات را مدیون آموزش‌های کنگره، آقای مهندس و راهنمای عزیزم هستم.

‎در طول این مدت که به کنگره ۶۰ آمده‌ام، یاد گرفتم که قبل از هر چیز، به خودم توجه کنم، یاد گرفتم که سختی‌های گذشته را رها کنم و تأسفی برای آنها نخورم. چرا که در کنگره آموختم یادآوری گذشته به‌جز تأسف خوردن و ایجاد ناراحتی برای خودم و خانواده‌ام، هیچ نتیجه‌ای ندارد.

‎اکنون یاد گرفته‌ام که در لحظه زندگی کنم و آرامش و آسایش را در کنار دوری از گفته‌ها، شنیده‌ها و احساساتی برخورد کردن با مسائل، تجربه کنم، یاد گرفتم که با خودم و جامعه، با آرامش و بدون سختی رفتار کنم و آینده را به خدای مهربان بسپارم.

‎این بود تمام حرف‌هایم. همه این آرامش و آسایش و توکل بر خدا را مدیون کنگره ۶۰، راهنمای عزیزم و آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان هستم. از آقای مهندس و راهنمای خودم همسفر لیلا، صمیمانه تشکر و قدردانی می‌کنم.

تایپ و ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دهم)

تنظیم و ارسال: همسفر حمیده نگهبان سایت

همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک