انسان چیزی جز تفکر و اندیشه نیست

دهمین جلسه از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتراحمد(اراک)، با استادی دیده‌بان محترم مسافر احمدحکیمی ،نگهبانی مسافر محمود و دبیری  مسافر روح الله با دستور جلسه «وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من» سه شنبه ۲۳ بهمن ماه ۱۴۰۳ راس ساعت۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد 

   خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که امروز به من توفیق داد در جمع شما عزیزان باشم تشکر می‌کنم از همه خدمتگزاران این نمایندگی امیدوارم همه عزیزان از این بستری که فراهم شده استفاده لازم را ببریم فرق انسان‌هایی که کمتر فراموش می‌کنند با انسان‌هایی که زودتر فراموش می‌کنند این است که فضای ذهنی اون‌ها خیلی شلوغ است.
انسانی که  آرامش و کنترل ذهنی دارد، به چه موضوعاتی در ذهنش می‌پردازد و فکر می‌کند و با کسی که این کنترل ذهنی را ندارد کاملاً با هم در وضعیت آرامش و آسایش و نقطه تحمل فرق می‌کند.

در سی دی امروز آقای مهندس می‌گویند انسان باید اول بخواهد و برای اینکه تغییر بکنذ باید جسمش تغییر کند. پس تغییر هم باید فیزیولژی باشه و هم در جهان بینی. ساختار فیزیولوژی خیلی در هستی اهمیت دارد و برای انسان یک مرکب و یک ماشین است. وقتی انسان به ماشینش می‌رسد، می‌تواند به اندیشه و تفکراتش پی ببری از صحبت کردن با اطرافیانش می‌توانی به افکارش پی ببری. برای اینکه وقتی ما به هم نگاه می‌کنیم به عنوان الگو نگاه می‌کنیم وقتی رهجو به راهنما نگاه می‌کند به عنوان الگو نگاه می‌کند که می‌گوید من می‌خواهم مثل راهنمایم شوم چون رهجویی که راهنما را انتخاب می‌کند خیلی شبیه راهنماست از نظر خلق و خو . ولی خوب پنهان است یک چیزایی آشکار است یک چیزهایی پنهانه. یعنی فرکانس‌ها به هم نزدیک است که او می‌آید راهنما را انتخاب می‌کند اگر درست انتخاب نکند ازش حرف شنوی ندارد. بنابراین آن چیزی که ما بهش فکر می‌کنیم خیلی اهمیت دارد من به فیزیولوژی چطور فکر می‌کنم.
مثلاً در زمان مصرف اکثر انسان‌ها می‌گفتند این جسمی که می‌خواهد برود زیر خاک و دستخوش تغییرات موجودات قرار بگیره بگذار من خودم الان آن را تخریب کنم که دیگر برای آن‌ها چیزی نگذارم یعنی انقدر از نظر تفکر و اندیشه در یک مسیر نادرستی هست که حتی این جسم را که می‌خواهد به خاک بسپارد کاری می‌کند که خاک هم نتوانه ازش استفاده کند یعنی انسان چیزی نیست جز اآن تفکر و اندیشه و جهان‌بینی  که همه چیز را برای انسان می‌سازد و درست می‌کند پس به جسم خیلی خیلی باید اهمیت داد.

اساساً انسان آن چیزی که فکر می‌کند و در اون راستایی که خواسته‌اش هست حرکت می‌کند و اگر ما خودمان را واقعاً در جایی که هستیم قضاوت بکنیم که آیا جای مناسبی هستیم آیا حالمان حال مناسبی هست یا نیست آیا جسم ما جسم مناسبی هست یا نیست تکلیفمان را قدری با خودمان می‌توانیم مشخص کنیم که کجا ایستاده‌ایم و این ایستادن را اگر بدانیم کجاست آن موقع می‌پذیریم که قطعاً و یقیناً در روند تفکر و اندیشه و ذهن ما مسائلی را به چرخش درآورده که خیلی صحیح نبوده است.
پس ما از نظر درونی پژمرده‌ایم هی سیگار می‌کشیم و اوتی می‌خوریم ما باید سالم باشیم و روی بدن فشار نیاوریم فردی که دارد سفر می‌کند تماماً انرژیش باید روی سفرش متمرکز باشد توی کنگره راهنما عقب واینستاده می‌گوید اگر ورزش بروید من هم هستم. اگر کلاس کنگره است من از رهجو زودتر می‌آیم. اگر جایی نیاز به رای گیری بود آنجا حضور دارند .مسئولیت در کنگره اتفاق نمی‌شناسد و شوخی بردار نیست.
در عمل است که انسان نشان می‌دهد کجاست نه در زبان و تفکر.
انشاالله برای انجام این عمل عظیم همیشه شاکر باشیم و زبان شکر داشته باشیم.

ضبط صدا و تایپ :مسافر روح الله (لژیون پنجم)

تنظیم و ارسال: مسافر شهاب (مرزبان خبری)