هیچ چیز در هستی از بین نمی‌رود

جلسه سیزدهم از دوره دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صبا به استادی راهنما دنور همسفر خندان، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر نسرین با دستور جلسه «وادی سیزدهم《پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است》و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۲۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

چه جالب! جلسه سیزدهم همزمان با دستور جلسه وادی سیزدهم؛ این موضوع را به فال نیک می‌گیرم و ایمان دارم که هیچ اتفاقی، اتفاقی نیست. امیدوارم بتوانم پیام این تقارن را دریافت کنم.
سپاسگزارم از جناب مهندس و خداوند برای فراهم‌کردن این بستر، سپاسگزارم از ایجنت محترم، مرزبانان گرامی، نگهبان و‌ دییر جلسه و همه عزیزانی که اجازه دادند در این کسوت آموزش بگیرم. نمایندگی بسیار خوش انرژی دارید؛ امیدوارم این شاخه از درخت کنگره ۶۰ بسیار پر بار باشد و مانند بقیه شاخه‌ها، میوه‌های بسیار گوارا و دلچسبی را تولید کند و در اختیار نیستانی که روزی هست خواهند شد قرار بدهد.

خدمت عزیزانی که در آزمون راهنمایی، آزمون عشق امسال پذیرفته شدند تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم وصل‌های بی‌شماری توسط این عزیزان انجام شود. یک تشکر ویژه‌ می‌کنم از راهنمای عزیزم که اگر حال خوشی را تجربه می‌کنم، عشقی را دریافت می‌کنم، به واسطه عشق، خدمت، ایثار و از خودگذشتگی است که ایشان داشته‌اند.

دستور جلسه امروز وادی سیزدهم است. عزیزانی که وارد کنگره۶۰ می‌شوند و با مکتوبات کنگره آشنا می‌شوند، می‌دانند بعد از کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر دومین مکتوبی که با آن آشنا می‌شوند، کتاب عشق؛ چهارده وادی برای رسیدن به خود است. این کتاب یکی از ابزارهای کار من همسفر در طول سفر اول و در ادامه در طول سفر دوم است. این کتاب به جرات می‌توانم بگویم مهم‌ترین ابزار است؛ به‌خاطر این‌که شالوده جهان‌بینی و تغییر نگاه و تفکر من همسفر به واسطه آموزش‌های این کتاب صورت می‌گیرد. پایه سی‌دی‌ها و تمام این آموزش‌ها این کتاب است و همان‌طور که می‌دانید این کتاب نشات گرفته از کتاب عبور از منطقه۶۰ درجه زیر صفر، اولین مکتوب بنیان محترم کنگره۶۰ است. این کتاب شامل چهارده وادی است که از دیده‌بان لژیون سردار جناب آقای زرکش یادگرفتم؛ وقتی چهارده وادی را از وسط تا کنیم هفت وادی اول روی هفت وادی دوم قرار می‌گیرد و این بسیار برای من لذت‌بخش بود. دستور جلسه این هفته وادی‌سیزدهم است که اگر کتاب را از نیمه تا کنیم روی وادی دوم قرار می‌گیرد؛ اگر دوست داشتید این دو وادی را هم‌زمان با‌هم بخوانید و نقاط مشترک بین آن‌ها را پیدا کنید.

هر دو وادی از امید صحبت می‌کنند، هر دو وادی انسان را از نا‌امیدی به سمت امید سوق می‌دهند، هر دو وادی به من یادآور می‌شوند که هر چند کوچک، هر چند در مقابل کل هستی ناچیز؛ ولی برای انجام رسالتی پا به‌ هستی گذاشته‌ام و در این مسیر تکاملی قرار گرفته‌ام تا آموزش بگیرم و خدمت کنم و به رسالت خودم واقف و آگاه شوم؛ اگر می‌خواهم به حال خوش برسم؛ باید آن رسالت را به بهترین شکل انجام دهم. رسالت را چگونه می‌توانم به بهترین شکل انجام دهم؟ با فرمانبرداری، این وادی می‌گوید: پایان هر نقطه، سرآغاز خطی دیگری است؛ یعنی به من آموزش می‌دهد، تلنگر می‌زند، من را متوجه این می‌کند که اگر حال خوشی داری، زیاد به خودت غره نباش چون گذرا است، اگر حال ناخوشی داری زیاد ناراحت و غمگین و افسرده نباش چون گذرا است؛ به عبارتی این وادی من را یاد این جمله می‌اندازد که: «این نیز بگذرد.»

هر کدام از ما اگر خودمان را مثل یک نقطه در نظر بگیریم؛ شاید فکر کنم که نقطه اثری ندارد، نقشی ندارد، رنگی ندارد؛ ولی با قرار گرفتن در مسیر کنگره با دریافت آموزش‌ها، با نگاه به ۲۷ سال گذشته متوجه می‌شوم‌که از همین نقطه‌ها خط تشکیل می‌شود. روز اول کنگره۶۰ فقط در نمایندگی انقلاب بود و با ۸ نفر عضو تشکیل شد. امروز خدا را هزار مرتبه شکر کنگره نزدیک  به ۱۴۰ نمایندگی و حدود ۲۰۰هزار عضو دارد. اگر نقطه بی‌اهمیت بود چگونه این خطوط تشکیل شد؟ پس نباید فکر کنم من خندان در هستی اهمیتی ندارم، تلاشم در هستی دیده نمی‌شود، در این وادی کاملا توضیح داده شده هیچ چیزی در هستی از بین نمی‌رود. خواسته من از بین نمی‌رود، تلاش من از بین نمی‌رود؛ گاهی شاید نتیجه‌ را در این دوره حیات نبینم ولی اگر ایمان داشته باشم درک خواهم کرد که تلاش من از بین نمی‌رود.

یکی از علاقه‌مندی‌های من پیگیری نتایج آزمون راهنمایی هر سال در شعب مختلف کنگره۶۰ است و به واسطه خدمت در سایت عزیزانی را در شعب مختلف می‌شناسم؛ مثلا امسال برای من خیلی جالب بود لژیون خانم آنی عزیز چند وقت است جمع شده، لژیون خانم شانی عزیز چند وقت است جمع شده‌؛ ولی هنوز نتایج تلاش‌های این عزیزان در نتایج آزمون امسال مشهود بود؛ این یعنی خواسته از بین نمی‌رود، آن عزیزی که پذیرفته شده است، خواسته اتصال به زنجیره عشق را داشته است؛ خواسته تغییر را داشته است، پس آموزش گرفته است، به‌اندازه توانایی و دانایی خودش حرکت کرده و بالاخره در سال ۱۴۰۳ تبدیل شده به چیزی که دلش می‌خواسته.ابتدای وادی قسم خورده به قلم، آقا‌ی مهندس چهارشنبه فرمودند: «اگر قرار است مطلبی ماندگار شود، اثر گذار شود و تغییری ایجاد کند؛ باید مکتوب باشد». احساس می‌کنم طبق متد DST این نیز باید ذره ذره شکل بگیرد. چگونه؟ از مشارکت‌های کوتاهی که در سایت می‌نویسم؛ شاید باور نکنید اولین مشارکت و نخستین قلم من در سایت، چهار هفته طول کشید تا یک مشارکت یک پاراگرافی را نوشتم.

همیشه می‌گفتم: سخت است و  نمی‌شود؛ نمی‌توانم، گویی قلم فرمان نمی‌برد؛ اما نوشتن‌ مشارکت دوم من شش روز طول کشید و در ادامه به کمتر از دو و سه ساعت رسید.

در وادی به زیبایی اشاره شده که نقطه تاریک نوری دریافت می‌کند می‌چرخد و می‌چرخد نور را به نقاطی که در اطراف آن قرار دارد؛ می‌دهد. آموزش‌ها، خدمت‌ها، حرکت‌‌ها، مشارکت‌های من؛ مانند آن نقطه تاریک است که توسط بنده آموزش گرفته شده و دریافت شده و تبدیل به نور و روشنایی گردیده است و با انجام خدمت و حرکت این نوری که دریافت کرده‌ام را به بقیه عزیزان انتقال می‌دهم و به فرموده استاد امین این‌گونه با آمدن خوبی و نور، تاریکی از بین می‌رود.

در پایان این وادی بشارت‌ می‌دهد؛ باید از انسان تک بعدی به انسان دو بعدی و در انتها به انسان سه بعدی تبدیل شوم. انسان یک بعدی را ؛مانند یک نقطه و  انسان دو بعدی را مثال یک خط در نظر بگیرید که طول و عرض دارد، انسان سه بعدی را مثال یک حجم در نظر بگیرید که طول، عرض و ارتفاع دارد؛ می‌بینید چه توانایی‌هایی می‌تواند پیدا کند.
همه تلاش بنیان محترم کنگره‌۶۰، آقای مهندس دژاکام، خانواده محترم ایشان و پیشکسوتان بر این است که خندان از نقطه به سطح تبدیل شوم و این‌که چه چیزی بخواهم و چگونه حرکت کنم؛ تقدیر و فرمان چه باشد، آن دیگر دست من نیست و آن قسمتی که مهم و در اختیار من است، خواست خویش است. امیدوارم از خداوند بهترین و بزرگترین را برای خود و‌ دیگران بخواهیم که به فرمایش پیشکسوتان کنگره، بزرگ خواستن، خاصیت روح است و متأسفانه ذهن، روح را محدود می‌کند.

در پایان، فرا رسیدن هفته راهنما را صمیمانه به اولین استاد راهنمای کنگره۶۰ آقای مهندس دژاکام تبریک و شادباش عرض می‌کنم و با تمام وجود از بابت کلمه به کلمه آموزش‌های ایشان سپاسگزار هستم. در ادامه به  همه راهنمایان فعال در تمام شعب و نمایندگی صبا و عزیزانی که امسال به زنجیره عشق وصل شده‌اند و با حس و حال متفاوتی این هفته را تجربه خواهند کرد، تبریک و شادباش عرض می‌کنم. به فرمایش استاد: «امیدوارم همه ما با هر طلوع، قدمی به الله نزدیک‌تر شویم.»

رهایی چهل سی‌دی همسفر الناز رهجو راهنما همسفر افسانه

عکاس: همسفر ناهید رهجو راهنما همسفر افسانه (لژیون سوم)

تایپ: همسفر نسیم رهجو راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)

ویراستاری: همسفر رضوان رهجو راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)

ارسال: همسفر مینا رهجو راهنما همسفر افسانه (لژیون سوم)