تغییر زمانی اتفاق می‌افتد که جهان‌بینی را یاد بگیریم

دهمین جلسه از دوره اول کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ شعبه گلمکان با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر یاسر و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من» در تاریخ 1403/11/23 ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، علی هستم، یک مسافر.

جا دارد از مسئول کارگاه تشکر کنم که امروز اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند.
دستور جلسه امروز وادی سیزدهم است:
"پایان هر نقطه، سرآغاز خط دیگری است."

اگر بخواهم خودم را مثال بزنم، فرض کنید یک شهروند هستم که قصد دارم از روستای "به‌آباد" به "گلمکان" نقل‌مکان کنم. در این مسیر، مسئولینی مانند مرزبان‌ها و دیگر مسئولین را در نظر بگیرید که قوانین این شهر را به من گوشزد می‌کنند و از من می‌خواهند که آن‌ها را رعایت کنم. در کنگره هم همین‌طور است؛ باید وادی‌ها و دستور جلسات را یکی‌یکی پشت سر بگذارم تا بتوانم به وادی سیزدهم برسم.

اگر قوانین را رعایت کرده باشم و آموزش‌ها را درست دریافت کنم، آن زمان است که تغییر، تبدیل و ترخیص اتفاق می‌افتد. این مسیر همه از طریق دستور جلسات و آموزش جهان‌بینی، آن‌هم جهان‌بینی کاربردی ممکن می‌شود؛ نه یک جهان‌بینی بدل و فیک!

آقای مهندس همیشه می‌فرمایند:
"در هر نقطه‌ای که وارد کنگره شدیم، اگر آموزش‌ها را درست دریافت کنیم، تغییر خواهیم کرد و ممکن است روزی استاد جلسه شویم و پس از آن ترخیص شویم، البته به شرطی که در صراط مستقیم و مسیر کنگره بمانیم."

گاهی اوقات جهان‌بینی را یاد گرفته‌ایم، اما یک جهان‌بینی بدل و فیک، که نه تنها برای خودمان کاربردی ندارد، بلکه نمی‌توانیم آن را به کسی هم منتقل کنیم. نتیجه این می‌شود که تبدیل به یک انسان تک‌بعدی می‌شویم؛ انسانی که تنها ۱۰ یا ۱۱ ماه وقت خود را صرف قطع مصرف کرده است، اما اگر بخواهم به مثلث دانایی که شامل عقل، ایمان و عشق است، نزدیک شوم، باید قوانین را به‌درستی یاد بگیرم.

در کنگره، راهنمای تازه‌واردین در جلسه اول یک سری قوانین را برای ما توضیح می‌دهد و در ذهن ما پرورش می‌دهد. همین آموزش حرمت‌های کنگره، همین لباس سفید پوشیدن، همین سر وقت در جلسه حاضر شدن، همه‌ و همه، نشانه‌های تغییر هستند.

تغییر زمانی اتفاق می‌افتد که جهان‌بینی را یاد بگیریم و آن را کاربردی کنیم تا بتوانیم فردی مؤثر باشیم؛ ابتدا در خانواده، سپس در جامعه و در نهایت در کنگره. این تغییرات تنها با رعایت قوانین، احترام به حرمت‌ها و خدمت کردن در کنگره به وقوع می‌پیوندد و در نهایت به تعادل می‌رسیم.

همان‌طور که بعد از پاییز، زمستان می‌آید و تغییرات را در هوای سرد و بارش برف می‌بینیم، تغییرات ما هم باید دیده شود. دیگران باید حس کنند که من تغییر کرده‌ام و از یک فرد مصرف‌کننده، به یک فرد مفید تبدیل شده‌ام.

در این مسیر، سپاس‌گزاری و قدردانی هم جایگاه ویژه‌ای دارد. آیا من می‌توانم از کسانی که برای من زحمت کشیده‌اند، درست قدردانی کنم؟ هفته راهنما نزدیک است؛ آیا من می‌توانم برای آن تغییراتی که در کنگره داشته‌ام و حال خوشی که به دست آورده‌ام، سپاس‌گزاری کنم یا خیر؟

در کنگره راه و رسم قدردانی مشخص است؛ باید با پاکت از کسی که به من حال خوش داده است، یعنی راهنما، تقدیر کنم. سپاس‌گزاری از کسی که خودش تغییر کرده و حالا آن تغییرات را به ما هم منتقل می‌کند، امری مهم و ضروری است.

امیدوارم که این سفر را تمام‌شده ندانیم و باور داشته باشیم که پایان سفر اول، آغاز سفر دوم است و در این مرحله باید بیش از پیش تلاش کنیم و خدمتگزار باشیم. ان‌شاءالله بتوانیم با جهان‌بینی کاربردی و رسیدن به فرمان عقل، به حال خوش دست پیدا کنیم و همیشه خدمتگزار خانواده و جامعه باشیم.
ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

گروه سایت گلمکان
مرزبان خبری : مسافر محمد
تایپ: مسافر رضا لژیون یکم
ویراستار: مسافر وحید لژیون یکم
عکاس: مسافر وحید لژیون یکم
تنظیم برای سایت: مسافر وحید لژیون یکم