جلسهی سوم از دور هفتم کارگاههای آموزشی خصوصی نمایندگی قشم با استادی مسافر علی و نگهبانی مسافر عبدالرحمان و دبیری مسافر روح الله با دستور جلسهی "وادی سیزدهم و تأثیر آن روی من" در تاریخ بیست و یکم بهمن ماه 1403 در محل دانشگاه کنگره 60 آغاز به کار نمود .


خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛ دستور جلسهی امروز وادی سیزدهم و تأثیر آن بر روی من است که می گوید پایان هر نقطه سر آغاز خط دیگری است،در جلسه ی چهارشنبه آقای مهندس گفتند که هیچ چیز تمام شدنی نیست فقط از شکلی به شکلی دیگر تبدیل میشود. زمانی خودم در کارهایم دنبال آخر کار و نتیجه کار بودم مثلاً ابتدایی بودیم تمام کردیم وارد راهنمایی شدیم تمام کردیم به دبیرستان رفتیم ،سربازی و بعد ازدواج و مراحل ادامه داشت در اینجا میگوید پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است چیزی که نظر من را جلب میکند کیفیت بین این دو نقطه است اگر بخواهم یک مثال بزنم دو سفر اولی که وارد کنگره میشوند هر دو یک مسیر را طی میکنند، یک نفر ۱۰ الی ۱۱ ماه می آید و به موقع در جلسات حاضر میشود، سیدیهایش را مینویسد، آموزشها را خوب میگیرد و خوب ارائه میدهد و بعد از این مدت وارد سفر دوم میشود ، سفر دوم را شروع میکند دبیر نگهبان و ..... خلاصه هر خدمتی می گیرد.و دیگری آموزشها را نمیگیرد و سفر او هم در همان ۱۰ الی ۱۱ ماه طی میشود شاید به رهایی برسد ولی کیفیت آن یکی را ندارد. همیشه برایم سوال بود که چرا بعضیها اینقدر موفق هستند؟ هر دو یک مسیر را میروند پس چرا یک سری موفق نمیشوند؟این بستگی به خود آدمها دارد که یکی از نزدیکترین راه به مقصد میرسد یکی دیگر باید راه های خیلی طولانی برود و تجربههای زیادی کسب کند تا به این نتیجه برسد، چیزی که آقای مهندس میگویند این است که: بهترین هنر، هنر خوب زندگی کردن است. اما من همیشه استرس دارم که فردا چه میشود؟ در صورتی که الان دارم زندگی میکنم .
ویرایش و تایپ: مسافر روح الله ( رهجوی لژیون سوم )
بازنگری و ارسال: مسافر علی ( رهجوی لژیون یکم )
- تعداد بازدید از این مطلب :
213