وادی‌ها راه بهتر زیستن

به نام قدرت مطلق الله
وادی‌ها برای بهتر زیستن ابزاری را در اختیار ما قرار داده و تصمیم‌نهایی را به خودمان می‌سپارد.
تمام وادی‌ها مجموعه‌هایی هستند که افکار و خواسته‌ها را شکل می‌دهند.
کسانی که در مسیر دوازده وادی قبل، گام برداشته باشند با ورود به وادی سیزدهم در می‌یابند که این وادی حاوی پیامی عام و بسیار مهم برای تمام امورات زندگی ما است و از جزئی‌ترین تا کلی‌ترین مسائل زندگی را در برمی‌گیرد.
آغازهای بی‌شماری در انتظار ما است، پس این سرا، سرای رکود، سکون و ناامیدی نیست.
حرکت کنیم و امیدوار باشیم، نگران پایان‌ها نباشیم، باز هم می‌توانیم شروع کنیم.
شروع هر چیزی از یک نقطه است، زمان سپری می‌شود تا ذره ذره به نقطه دیگر برسیم. چیزی که مهم است زندگی کردن بین شروع و پایان نقاط است و این به خود ما بستگی دارد که بخواهیم درست زندگی کنیم یا نه.
در سی‌دی «مشکل» آقای مهندس می‌گویند؛ انسان‌ها در سرتاسر زندگی خود با مشکلات مختلفی مواجه هستند که دائما درگیر حل آنها می‌باشند که بعضی بسیار ساده و بعضی بسیار پیچیده‌اند‌.
انسان‌هایی موفق هستند که اول مشکل را شناسایی کرده و به دنبال راه حل مناسب باشند تا بتوانند کلید آن قفل را بیابند.
با یافتن هر کلید به جهانی قدم می‌گذاریم که خود دارای کلیدهای دیگر است و شما یافتن و باز نمودن درب‌ها را می‌آموزید.
مسائل هیچ‌گاه تمامی ندارند و هر مشکلی که حل شود، دیگری آغاز می‌گردد.
اگر سختی‌ها نباشند دیگر حیاتی وجود نخواهد داشت چون تلاشی صورت نمی‌گرفت.
تمام آوارگی‌های انسان به علت نبودن تفکر است که بداند از مسیر کج نمی‌تواند به ارزش‌ها رسید.
اصولا انسان‌هایی که در مسیر خطوط، دچار اشتباه می‌شوند و یا از مسیر منحرف می‌شوند در راستای تغییر، تبدیل به انسان‌های تک بعدی تبدیل می‌شوند و برای خروج از این مرحله و تبدیل شدن به انسان دو بعدی نیازمند مثلث عشق؛ عشق و ایمان، خط خمر هستند که در کنگره۶۰ با روش درمان DST و با مصرف شربت اپیوم تینکچر و با گرفتن آموزش و تغییر دیدگاه، سیستم‌ایکس‌ مصرف‌کننده راه‌اندازی و درمان می‌شود.
یکی از نشانه‌هایی که به مرحله دوبعدی قدم نهاده‌اند صلح و آرامش است.
همه این مراحل مسیری است برای به تعادل رسیدن تک‌تک انسان‌ها و تبدیل شدن به انسان‌های سه‌ بعدی، مرحله‌ای که تمام هستی را بدون هیچ قید و شرطی دوست داشته باشیم و تنها به دنبال مادیات نباشیم و در هر شرایطی آرامش سرلوحه زندگیمان باشد.
در پایان آرزو می‌کنم که همه ما بتوانیم با توجه به خواست و علاقه خود در جهت سازندگی و رسیدن به تعادل، پیوسته در حرکت باشیم تا در کنار یکدیگر در صلح و آرامش زندگی کنیم.

نویسنده: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
ویراستاری: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)