هنگامی که انسان شکر گزار باشد حال خوبی را تجربه می کند .

سیزدهمین جلسه از دور دهم سری جلسات، کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شوشتر، به استادی مسافر فردین، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر سجاد با دستور جلسه(در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی کنیم) در روز پنجشنبه مورخ ۱۸ /۱۱ /۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد جلسه:

سلام دوستان فردین هستم یک مسافر، دستور جلسه این هفته قدردانی و سپاسگزاری می‌باشد همانگونه که می‌دانیم دستور جلسات را جناب مهندس بر اساس تفکر خاصی تعبیه کرده است و قدردانی نیز به همین شکل، قدردانی یعنی ارزش یک چیزی را دانستن و شاکر بودن یعنی قدردان محبت‌های دیگران بودن، و کافر بودن هم به این معناست که فرد محبت دیگران را نادیده بگیرد. یعنی یک پرده حجاب در جلوی چشمان او را گرفته و شخص دیگر محبت دیگران را نمی‌بیند، حالا جناب مهندس آمده اند و گفته اند که شکرگزاری بازپرداخت بدهی می‌باشد یعنی اینکه اگر ما شکرگزار خداوند هستیم، داریم بازپرداخت بدهی انجام می‌دهیم. خداوند به ما چشم داده که زیبایی‌های طبیعت را ببینیم، گوش داده که بشنویم، حس لامسه داده که لمس کنیم و ما باید شکرگزار این‌ها باشیم حالا شما در نظر بگیرید که چشمانتان دیگر نبیند یعنی شما باید ۱۰ دقیقه روی چشمانتان را ببندید، ببینید که چه حالی به شما دست می‌دهد کلاً زمانی که آدم شکرگزاری می‌کند یک حال خوبی را تجربه می‌کند و  آن فردی را که ما از او تشکر کرده‌ایم نیز حال خوبی  پیدا می‌کند. مراتب شکرگزاری در پندار، گفتار و کردار است ما زمانی که برای بچه خودمان یک شکلات می‌خریم آن بچه در دلش از ما تشکر می‌کند بغلت می‌کند و تو را می‌بوسد و این است که شکرگزاری فقط زبانی نباید باشد و فرد باید قلباً به این نتیجه برسد که باید بابت فلان محبت آقای ایکس از او تشکر نماید که این همان قدردانی و پندار نیک است .

در مرحله دیگر قدردانی گفتار یا زبانی می‌باشد که انسان به صورت زبانی از شخص تشکر می‌کند بابت محبتی که مخاطب در قبال وی انجام داده است و در مرحله سوم که کردار است باید ما در رفتارمان نشان دهیم که بابت این کاری که برای من انجام داده است شکرگزاریم و این است که می‌گویند شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند، همه ما به نوعی بچه‌های خداوندیم و خداوند از روح خودش در ما دمیده است من خودم دو فرزند دارم قطعاً فرزندی که هوای من را بیشتر دارد از من بیشتر تشکر می‌کند با رفتار و کردارش قلباً از من قدردانی می‌کند و من آن را به وضوح حس می‌کنم این بچه از محبتی که پدرش دارد حالا چه ارث پدر چه محبت پدر بیشتر بهره می‌برد .

ولی آن یکی دیگر که کمتر محبت می‌کند به پدر و مادر و کمتر قدردان پدر و مادر خود می‌باشد این بچه نصیب کمتری می‌برد از عشق و محبت و ارث والدین و اما در مورد شکرگزاری در کنگره، ببینید دوستان ما همه سه سال قبل خودمان را خوب به یاد داریم که چه حالی را داشتیم و در چه موقعیتی بودیم و الان نیز از لحاظ جسمی روحی و روانی در چه مرحله‌ای می‌باشیم و این‌ها همه چیزهایی است که کنگره به ما داده است و ما باید قدردان آن باشیم، واقعاً باید قدر این صندلی را بدانیم قدر این سقف را بدانیم و این میسر نمی‌شود مگر با خدمت کردن مگر با بخشش. در جایی یک مطلب را خواندم که خیلی برای من تأثیرگذار بود روزی جنگلی در حال آتش گرفتن بود، تمام حیوانات و جانوران جمع شده بودند که ببینند چگونه آتش را خاموش کنند یکی می‌گفت دعا کنیم، یکی می‌گفت صبر کنیم تا سیل بیاد انشالله و از این  نظرات در همین حین یک پرنده‌ای را دیدند که دائماً دارد داخل آتش می‌رود و با همان پر و بال سوخته‌اش دائماً در حال رفت و آمد است پرسیدن این پرنده کیست؟ مشکلش چیست؟ مگر کسی را در آتش دارد؟ پرنده گفت نه کسی را در آتش ندارم، یک چشمه‌ای در همین نزدیکی می‌باشد که من می‌روم و با نوک خودم دو قطره آب می‌آورم و بر روی آتش می‌ریزم همه گفتند تو دیوانه‌ای مگر این دو قطره آب چه کار با این آتش و زبانه‌های مرگبارش می‌تواند بکند؟ پرنده جواب داد من که دیوانه نیستم فردای قیامت اگر خداوند پرسید که برای هم نوع خودت و یا برای آن درختی که می‌رفتی در زیر سایه‌اش استراحت می‌کردی چه کار کرده‌ای حداقل من  جوابی را داشته باشم. حالا ما در کنگره هر کس هر مقداری که در توانش می‌باشد چه با خدمت کردن و حتی با یک میکروفون گردان شدن یا یک نگهبان نظم شدن یا یک راهنما شدن و هر کس به هر طریق ممکن باید آن پرداخت بدهی را انجام بدهد،  و کارمای عمل هر شخص به خود شخص برمی‌گردد، مولانا می‌گوید: خوش باش که هر که راز داند، داند که خوشی خوشی کشاند. یعنی هر کس هر انرژی را که بدهد همان انرژی به خودش باز می‌گردد. سپاسگزارم که به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ و ویرایش :مسافر سیامک لژیون اول

گروه سایت نمایندگی شوشتر