سفر اول قدرشناسی حرکت در مسیر است

دومین جلسه‌ از‌ دور دوم کارگاه‌های‌ آموزشی‌ عمومی‌ کنگره۶۰‌ نمایندگی ارم، با استادی راهنمای محترم مسافر رضا، نگهبانی‌‌ مسافر‌ حسین و دبیری‌ مسافر‌ وحید، با دستور جلسه: «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» پنجشنبه ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر
خداوند را شاکرم که مجددا به من اجازه داد  که این جایگاه را تجربه کنم. از نگهبان جلسه و دبیر و همچنین ایجنت محترم کمال تشکر را دارم که به من این فرصت را دادند که در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم.من در کنگره یاد گرفتم که زندگی یک فرصت الهی است ؛  اما من چگونه می‌توانم قدر این فرصت الهی را بدانم؟به من در کنگره یاد داده شد که چگونه روش قدردانی را پیدا کنم. درواقع زمانی که من در دوران مصرف دچار یک بی تعادلی و یک برزخ شده بودم و این موضوع من را به سمتی برد که فیزیولوژی من هم از تعادل خارج شده بود و تخریب ایجاد کرده بود.در گنگره ما متوجه شدیم که روان یعنی خلق و خو اما روان را چه چیزی تشکیل میدهد؟ میگویند از ازدواج فیزیولوژی یا جسم با جهان‌بینی ؛ روان تشکیل می‌شود.
اما در مورد دستور جلسه ؛ چگونه در کنگره قدردانی کنیم ؟ما اول باید بدانیم چرا باید قدردان باشیم؟
و اگر یاد گرفتیم و متوجه شدیم که چرا باید قدر دان باشیم،این چه تاثیری در من می گذارد؟چه اتفاقاتی را در خلق و خوی من می‌گذارد؟چقدر تاثیر در فیزیولوژی و جسم من می‌تواند انجام بدهد؟ در افکار و اندیشه من چطور؟
قدردانی در کنگره به سه شکل انجام می‌گیرد ؛ در گفتار ، کردار و  پندار .
آیا اصلاً قدردانی کردن در پندار من وجود دارد چون اگر چیزی در من وجود نداشته باشد من نمی‌توانم به کسی بدهم‌ ؛ بایستی من در وجودم ؛ حس قدردانی و آن تفکر قدردانی وجود داشته باشد .
من یاد گرفتم قدردانی کردن از خودم شروع می‌شود زیرا همه چیز از منِ رضا آغاز می‌شود و به خود من باز می‌گردد.من در کنگره به این موضوع رسیدم که در واقع خیلی شاید موضوع ساده ای باشد .هستی مثل کوهی می‌ماند که وقتی مقابلش قرار می‌گیرید یک اکویی دارد.
جسمی که خداوند به من داده است من چقدر از او قدردانی کردم؟خب زمانی من به واسطه مصرف مواد ناآگاه بودم و جسمم را بمباران کردم و هیچ ارزشی برایم نداشت اما وقتی وارد کنگره می‌شویم و خوب سفر می‌کنیم جسم ما کم کم بازسازی می‌شود. این قدردانی و قدرشناسی در افکار و اندیشه من که باشد از خانواده خودم و از همه بطور کلی قدردان و سپاسگزار خواهم بود. اما به راستی من چقدر قدر خانواده‌ام را می‌دانم؟خانواده ریشه است .چقدر توانستم قدردانی کنم؟ سفر اول قدر شناسی حرکت در مسیر است. خب در کنگره هم ما طبق قوانین باید قدرشناسی کنیم که به فرموده آقای مهندس به سه روش انجام میگیرد.زبانی،رفتاری و و عملی که با پاکت می‌باشد ؛ باید از راهنمای خودمان قدردانی کنیم و همچنین از بقیه خدمتگزاران که بی منت برای به درمان رسیدن یک نفر زحمت میکشند.
امیوارم که همه ما توسط آموزش‌های ناب کنگره به مرتبه ای از درک و آگاهی برسیم که در خدمت کردن به دیگران و قدردانی،دچار تردید نشویم که این در مرحله اول به نفع خود ماست.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ:مسافر مسعود
تنظیم و بارگزاری:مسافر احسان