سفر درست قدردانی است

سومین جلسه از دوره پنجاه و ششم کارگا‎ه‌های آموزشی عمومی صبحگاهی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی راهنمای‌ محترم مسافر رسول، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر مصطفی با دستور جلسه «چگونه در کنگره60 قدردانی می کنیم؟» سه‌شنبه 16بهمن‌ ۱۴۰۳ ساعت ۶:۰۰ صبح آغاز به کار‌کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان رسول هستم مسافر.  خدا را شکر می‌کنم که به من اجازه داد یک بار دیگر در این جایگاه قرار بگیرم و بتوانم آموزش بگیرم و خدمت کنم. دستور جلسه این هفته: چگونه در کنگره ۶۰ قدردان باشیم.  وقتی وارد کنگره شدم فهميدم هر صندلی بهای زیادی دارد.
در سفر اول می خواستم هزینه ای پرداخت کنم، اما فهميدم كه در سفر اول، نیازی نیست و فقط باید درست سفر کنم. در مسیر سفر دريافتم كه اگر درست سفر کنم این هم یک روش قدردانی در كنگره است. به موقع بیایم و بروم. سی دی بنویسم، سر موقع دارویم را بخورم و به اندازه بخورم. حرمت‌ها را نگه دارم.
حرمت‌ها برای من سفر اولی مهم می‌باشد. بیرون کنگره هیچ ارتباطی با یک سفر اولی دیگر نداریم. به خودم یاد دادم که من نیامدم رفیق بازی. وقتی وارد سفر دوم بشوم حالم خوب می‌شود. اینجا است که باید اندازه چیزی که به من دادند را یاد بگیرم . در کنگره قدیم‌ها سر در  هر شعبه يك تابلو بود كه روی آن تابلو نوشته شده بود: جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ . ننوشته بود، درمان اعتیاد. كنگره من را احیا کرد.
من تازه ساعت ۵:۳۰ صبح می‌خوابیدم. الان که درمان شدم پنج و نیم صبح بیدار می‌شوم . اطرافیانم هرگز به من اعتماد نمی کردند. در حمام صدای فندک من خانواده من را اذیت می‌کرد. همسرم من را در اتاق تنها نمی‌گذاشت. یادم نرفته که در چه جایگاهی بودم که آمدم.
آمدم در کنگره و درمان شدم و حالا میگويم: خدایا من نمی‌دانم چه جوری قدردانی کنم. در کنگره چند جا هست که اجازه قدردانی داریم: یکی گلریزان است. باید در گلریزان به خوبی قدردانی کنم. به هزینه امروز من سالانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان برای مواد مخدر پول هزینه می‌کردم، پس در گلریزان باید کمک مالی من قوی باشد.
در ستاد مواد مخدر ثبت شده است که آمار برگشتي هاي كنگره پس ازسفر اول 13 درصد هست . 87 درصد به رهايي قطعي مي رسند. آنهايي كه یک سال بعد از رهایی به کنگره می‌آیند به درمان ۱۰۰ درصد می‌رسند و اکثر کسانی که بعد از رهایی کنگره را ترک می‌کنند معمولاً برگشت می‌خورند.

هشتادوهفت درصد به درمان قطعی می‌رسند، زیرا یک سال بعد از رهایی در کنگره می‌مانند و خدمت می‌کنند. سیزده درصد برگشت می‌خورند، چون بلافاصله بعد از رهایی کنگره را ترک می‌کنند و خدمت و قدرانی نمی‌کنند.
کسانی در کنگره موفق هستند که حداقل يك سال بعد از رهایی در کنگره خدمتگزار هستند، در سفر اول مرزبان ، نگهبان، دبیر و راهنما همه به من خدمت کردند و من به درمان رسیدم.
به‌قول‌معروف: دیگران کاشتند و من به درمان رسیدم و حالا نوبت من است. اکنون‌که در سفر دوم هستم، بایستی بخشی از خدمت‌هایی که به من شده را جبران کنم.
مسئله بعدی هفته راهنما است، من باید به‌اندازه‌ای که راهنما به من کمک کرده یا گوشه‌ای از آن را، از راهنما قدردانی کنم.  راهنما جايگاه بزرگي است.  تا زمانی که در جایگاه راهنمایی قرار نگیرم، متوجه زحماتی که راهنمايم برايم می‌کشد، نمی‌شوم. من باید به‌اندازه‌ای که در توانم است به راهنما کمک کنم. اصلاً عدد مهم نیست و فقط بايد به‌اندازه توانم شکرگزار و سپاسگزار راهنمایم باشم.
در هفته گل‌ریزان باید شرکت کنم. تابه‌حال دیده نشده است که یک نفر بیاید و یک‌پنجم از مالش را به کنگره بدهد. یک‌پنجم مهم است که من کمی آن را حس کنم. نه این‌که من چند میلیون در حسابم است و چند هزار تومان کمک کنم!!! من باید پس‌انداز کاری که کنگره برایم کرد را پرداخت کنم و هر چه در کنگره به جلو حرکت می‌کنم، احساس می‌کنم بیشتر بدهکار هستم.

تایپ: مسافر علیرضا

پیاده سازی و انتشار: مسافر سعید