فرهنگ قدرشناسی و قدردانی در کنگره 60

جلسه سیزدهم از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی زاگرس، با استادی مرزبان مسافر نورعلی، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر حبیب ‌، با دستور جلسه « در کنگره۶۰ چگونه قدردانی کنیم؟  » روز سه‌شنبه 16بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکر و سپاسگزارم بابت این نعمت سلامتی که امروز دارم و بابت نعمت عظیمی مثل کنگره ۶۰ که سر راه من قرار گرفت و حیات دوباره‌ای که در کنگره یافتم. دستور جلسه‌ی این هفته در مورد قدردانی است، مطمئناً انسان تا در یک مسئله‌ای به باور نرسد، نمی‌تواند قدرشناس آن باشد حتی اگر نقاب بزند. هرگاه می‌خواهی قدرشناس باشی برای آن جایگاه و یا کاری که برایت انجام‌شده است، اول باید به باور آن برسی و نسبت به آن شناخت پیدا کنی و اگر شناخت پیدا کنی مطمئناً قدرشناس خواهی بود. من اگر به خودم نگاه کنم آن روزی که اولین بار به کنگره وارد شدم با یک حال خراب و به‌هم‌ریخته که سال‌های سال به نابودی و تباهی گذشت و هزاران مشکلی که همراه من بود، اما زمانی که وارد کنگره شدم انسان‌هایی را دیدم که حالشان بسیار خوب بود، باور نداشتم اما داشتم با چشم خود آن‌ها را می‌دیدم که چقدر تفکرات ناب و اندیشه‌های زلالی دارند و این را حس می‌کردم که واقعاً از درون زلال هستند و ظاهرسازی نیست؛ و این حسی است که انسان فقط در کنگره ۶۰ تجربه می‌کند نه درجاهای دیگر.

قدرشناسی یعنی چه؟ وقتی یک سفر اولی سروقت حاضر می‌شود سر جلسه یعنی قدرشناسی، حضوروغیاب برایش اهمیت دارد  به حرف راهنمایش گوش می‌دهد سی‌دی‌هایش را مرتب می‌نویسد و فرمان‌بردار هست، مطمئناً قدرشناس است و قدرشناسی را از همان اول آموزش می‌گیرد. موقعی که من به کنگره وارد شدم به خودم گفتم که من باید خودم را به آن باوری که بقیه‌ی دوستان به آن رسیده‌اند، برسانم تا ببینم آن‌ها چه باوری دارند که این‌همه وقت و این‌همه انرژی می‌گذارند و خدمت می‌کنند به انسان‌های دیگر و همیشه حالشان خوب است، با تمام سختی‌ها و مشکلاتی که سر راهشان وجود دارد در دنیای امروز که همه با آن آشناییم؛ و همین کنجکاوی باعث شد تا خودم را به این باور و این جایگاه برسانم و به این نتیجه رسیدم که آن‌ها قدرشناس‌های خوبی هستند و از این نعمتی که خداوند در اختیارشان قرار داده است یعنی "کنگره۶۰" به نحوه احسن قدردانی می‌کنند.

وقتی‌که من قدردانی می‌کنم از کسانی که در اینجا به من خدمت کرده‌اند تا من در این جایگاه نشسته‌ام، این پیام را به من می‌دهند که به سلامتی رسیده‌ام و خداوند را بابت آن شکر می‌کنم. وقتی نگاه می‌کنم و می‌بینم که یک دیده‌بان بااین‌همه مسئولیت در سراسر کشور به همه نمایندگی‌ها رسیدگی می‌کند و چقدر بار مسئولیت آن زیاد است، نشان‌دهنده‌ی این است که آن قدر و منزلت قدرشناسی را فهمیده است و جایگاه قدرشناسی او با منی که در کنگره در سفر اول هستم قطعاً متفاوت است و آن‌هم یک فرایند است. ما می‌گوییم جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ و هرکسی که از درب کنگره وارد می‌شود عضوی از کنگره ۶۰ است تا خود آقای مهندس. یک سفر اولی با گرفتن آموزش‌ها و رسیدن به درمان کامل و پذیرفتن مسئولیت خویش به‌نوعی قدردان کنگره ۶۰ است و این سلسله‌مراتب ادامه دارد. ما همین‌طور در کنگره ۶۰ لژیون سردار را داریم که بهترین و ناب‌ترین آموزش‌ها را از آن می‌گیریم و بسیاری از مشکلات و مسائل خود را برطرف می‌کنیم؛ بنابراین ما سپاسگزار و قدردان کنگره ۶۰ هستیم بابت این‌همه نعمت و سلامتی که به ما داده است.‌

تایپ گزارش: مسافر مظاهر لژیون 7
عکس: مسافر حسن لژیون 7
بارگزاری: مسافر محمد لژیون 8
مسافران کنگره 60 نمایندگی زاگرس