یادم نرود چه حال بدی داشتم قبل از کنگره۶۰

دهمین جلسه از دوره چهل و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران دانیال اهواز به استادی مرزبان همسفر زهرا، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فوزیه با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز دوشنبه ۱۵ بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

اولین آیه قرآن الحمدالله رب العالمین است؛ یعنی خداوند به من گوشزد می‌کند، که مسئله قدردانی و شکرگزاری چقدر مهم است. اگر من قدردان نعمت‌های خداوند باشم، نعمت‌هایم را زیاد می‌کند و اگر کفران نعمت کنم، نعمت از من گرفته می‌شود. وقتی خواسته یا دعایی از درگاه خداوند داریم، خداوند به روی زمین نمی‌آید، تا خواسته ما را برآورده کند؛ بلکه به وسیله انسان‌های پاک و صالح این کار انجام می‌گیرد؛ پس من وظیفه دارم از این انسان‌ها تشکر و قدردانی کنم.

مطلبی را از آقای حکیمی در سایت خواندم که فرموده بودند: پیامی که قدردانی دارد این است که؛ من تو را دیده‌ام. وقتی خداوند نعمتی را بر من ارزانی می‌کند این نیست که فقط بگویم خدایا شکرت، این حرف می‌گذرد و من از یاد می‌برم؛ بلکه باید آن نعمتی را که به من داده است ببینم. زمانی که فردی برای من کاری انجام می‌دهد من باید با قدردانی کردن نشان بدهم که تو را دیدم که چه کاری برایم انجام داده‌ای! سپاسگزاری و قدردانی تنها با تشکر کردن نباشد؛ بلکه در عمل نیز این کار را انجام بدهم. من اگر بخواهم زندگی قبلی‌ام را با زندگی امروزم مقایسه کنم؛ باید گهگاهی به گذشته نگاه کنم که که بودم، چه بودم و امروز کجا قرار دارم.

یک داستانی که برای من جالب بود و آن را در کودکی شنیده‌ام و مرتبط با این دستور جلسه است این است که، حاکم قبلی دبی کاخ‌اش سه درب داشت و هرکس که می‌خواست به دیدار او برود؛ باید از این سه درب می‌گذشت، درب اول عکس‌های زمانی بود، که دبی فقط شن بود و همه چادر نشین و جز خاشاک و شن چیزی نبود، درب دوم شروع ساخت و ساز در دبی بود و درب سوم دبی پیشرفته، از حاکم پرسیدن علت اینکار چیست؟ و ایشان پاسخ دادند من می‌خواهم یادم بماند که از کجا آمده‌ام و خداوند چه نعمت و چه رحمتی شامل حال من کرده است و اینها به من یادآوری می‌کنند.

امروز که به پشت سرم نگاه می‌کنم باید برای امروزم شکرگزاری به جا آورم و بگویم خدایا شکرت که از آن حال خراب که حتی توان راه رفتن نداشتم و تمام بدنم یخ زده بود و دیگر هیچ حسی نداشتم امروز به این حال خوب رسیدم؛ پس چگونه باید از کنگره قدردانی کنم؟ با حضور به موقع‌ام در جلسات، خدمت کردن در شعبه، فرمانبردار بودن از راهنما، احترام گذاشتن به راهنماها، به موقع سی دی نوشتن و همچنین رعایت کردن قوانین و حرمت‌های کنگره، قدردانی خود را به جا بیاورم و البته این را بدانم که با انجام دادن همه این کارها، خیر آن ده برابر به خودم باز می‌گردد. امیدوارم در این مسیر به خوبی به حرکت خود ادامه بدهم و فرمانبردار خوبی باشم.

مرزبان کشیک: همسفر فروغ و مسافر عطا
تایپ: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون یازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز