جلسه دوم از دوره چهل و دوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی امین قم، ویژه مسافران با استادی راهنما، مسافر مجتبی، نگهبانی مسافر مرتضی و دبیری مسافر کاظم، با دستور جلسه "در کنگره 60 چگونه قدردانی میکنیم؟" روز سهشنبه 16 بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مجتبی هستم یک مسافر؛ از گروه مرزبانی، دبیرجلسه، نگهبان، ایجنت محترم و کسانیکه نوشتارها را خواندند تشکر میکنم.خداوند را سپاسگزارم که به من توفیق داد تا در کنار شما دوستان در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستورجلسه "در کنگره60 چگونه قدردانی می کنیم؟" می باشد؛
به طور کلی جهانبینی در کنگره60 باعث میشود دیدگاه افراد نسبت به زندگی تغییر کند، وقتیکه دیدگاه تغییر کرد، من میتوانم تصمیمات درستتری بگیرم و به صلح و آرامش نزدیکتر بشوم. یکی از مسائل مهمی که کنگره60 به ما آموزش میدهد همین موضوع «قدردانی» میباشد. چون من قبل از ورودم به کنگره اصلاً تصوری از قدردانی کردن نداشتم. همیشه سؤالم این بود که اصلاً چرا به دنیا آمدهام؟ چرا در این کشور و این شهر و این خانواده به دنیا آمدهام؟ اینها هیچکدام به انتخاب من نبوده، به همین خاطر همیشه یک ذهنیت طلبکارانه از خانواده و اطرافیان و حتی از خداوند داشتم. اما وقتی وارد کنگره60 شدم، یک ذهنیتی برعکس تصوراتم به من داده شد. آن هم این بود که تمام اینها انتخاب خودم بوده است.
جناب مهندس میفرمایند: از تولد تا مرگ تنها یک صفحه از کتاب آفرینش است. و ما یک پیشینهای داشتهایم که یادمان نمیآید. وقتی که ذهنیت من عوض شد و آن را کنار این قانون گذاشتم که ذرهای خوبی و ذرهای بدی از بین نمیرود، یاد گرفتم که تصورات ناشکری و طلبکارانه را نسبت به هستی نداشته باشم. کمکم که جلوتر آمدم، توانستم محبتهای دیگران را در حق خودم ببینم. استاد امین در یکی از سیدیها فرمودند: تلاش، حتی در حد کم نیز بینتیجه نمیماند. اینطوری من میتوانم جایگاهم را در هستی عوض کنم و به سمت ارزشها حرکت کنم و در مسیر صراط مستقیم قرار بگیرم. اوایل که وارد کنگره شده بودم، خدمت دیگران را در حق خودم را نمیدیدم. مثلاً حتی برای گرفتن شربت هم نمیرفتم و مواد مصرف میکردم. یا افرادی که در آبدارخانه کار میکردند را حقوقبگیر میدانستم. نمیدانستم که همه رایگان و با عشق دارند خدمت میکنند.
این قدردانیای که در پندار من کم کم شکل گرفت، توانستم این خدمتها را در کنگره به چشم ببینم و از آن ناسپاسی آرامآرام خارج بشوم. جلوتر که آمدم به من آموزش داده شد که قدردان همه خدمتگزاران باشم. و در مرحله آخر نیز کنگره به من آموزش داد که به صورت عملی با دادن پاکت قدردان خدمتها باشم. قدردانی مسئلهای است که انرژی مثبت آن باز به خود شخص برمیگردد. جناب مهندس فرمودند: شکرگزاری یعنی بازپرداخت بدهی. خدمتگزاران دارند بدهیهای خود را بازپرداخت میکنند و در همین بین باز هم بدهکارتر میشوند. میگویند شکر نعمت، نعمتت افزون کند. به تازه واردینی که میآیند، هم خدمت میکنند و آنها هم وارد این چرخه میشوند و این چرخه به این شکل ادامه دارد و شعاع این دایره گستردهتر میشود.از اینکه به صحبتهای من گوش کردید متشکرم.

تایپ: مسافر محمدحسن لژیون هفتم و مسافر حسن لژیون دوم
عکاس: مسافر عادل لژیون یکم
ارسال خبر: مسافر احمد لژیون یکم
تهیه و تنظیم سایت شعبه امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
232