من هم بدهکارم و باید بهای آن را بپردازم

جلسه یازدهم از دوره دوم لژیون‌های سردار همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد با استادی راهنمای محترم دنور مسافر رضا، نگهبانی (موقت) دنور همسفر محسن و دبیری (موقت) همسفر الیاس با دستور جلسه "در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟" شنبه ۱۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان رضا هستم یک مسافر. بعضی‌ها می‌پرسند چگونه باید قدردانی کنیم؟ نکته اول این است که وقتی کسی برای من کاری انجام می‌دهد، از او قدردانی می‌کنم؛ بنابراین باید ببینم کنگره۶۰ برای من چه کرده است. من، رضا، قبل از ورود به کنگره با حال بدی زندگی می‌کردم و در ترک اعتیادم موفق نبودم. هرروز حال من بدتر می‌شد و با هر بار ترک ناموفق، تعداد داروهایی که مصرف می‌کردم بیشتر می‌شد. به‌عنوان‌مثال: زمانی که من و دوستانم تصمیم گرفتیم مواد مصرفی‌مان را ترک کنیم، به یک پزشک مراجعه کردیم. او برای ما یک پلاستیک پر از قرص تجویز کرد و گفت که این قرص‌ها را برای مشکلات مختلف مصرف کنیم؛ یکی برای خواب، دیگری برای اضطراب و همچنین برای مشکلات جنسی؛ اما هیچ‌کدام از این‌ها به من کمک نکرد و موفق نشدم، زیرا راه درست را نمی‌دانستم.
اما وقتی وارد کنگره شدم، پس از مدتی دیدم که بسیاری از مشکلات من حل شده‌اند. یکی از این مسائل، خواب من و کابوس‌هایی بود که می‌دیدم. با پیروی از راهنمایی‌های راهنمایم، این مشکلات تا حد زیادی برطرف شدند. در طول سفرم متوجه شدم که قبل از من کسانی با تلاش و فداکاری خود این مجموعه را ایجاد کرده‌اند تا به من کمک کنند تا درمان شوم.
در ابتدا فکر می‌کردم که این افراد حقوق دریافت می‌کنند؛ اما بعدها متوجه شدم که این‌طور نیست و آن‌ها تنها به دلیل حال خوبشان به دیگران کمک می‌کنند و بهای خدماتشان را می‌دهند. این خود نوعی شکرگزاری است. اگر من سپاسگزار باشم، نعمات بیشتری دریافت می‌کنم و اگر نادیده بگیرم، نعماتم را از دست می‌دهم.

همان‌طور که استاد امین در سی‌دی «کفر» می‌گویند: کافر کسی است که حقیقت را پنهان می‌کند؛ یعنی فردی که نعمات زیادی دارد اما آن‌ها را نادیده می‌گیرد. پس اگر می‌خواهم در کنگره کافر نباشم، نباید نعمات و کمک‌هایی که به من شده را نادیده بگیرم.
بعد از درمان متوجه شدم که آموزش‌هایی که در کنگره می‌بینم، در هیچ دانشگاهی تدریس نمی‌شود. کنگره به من درس زندگی می‌دهد که در بیرون ازآنجایی وجود ندارد. کنگره به من یاد داد که چگونه به مشکلاتم نگاه کنم و آن‌ها را حل کنم.
حالا بااین‌همه‌چیزهایی که کنگره به من داده است، چگونه باید قدردانی کنم؟ جناب مهندس که بنیان‌گذار کنگره ۶۰ هستند، خودشان می‌گویند: «من خودم به کنگره بدهکارم.» پس نتیجه می‌گیرم که من هم بدهکارم و باید بهای آن را بپردازم. در بیرون از کنگره، اگر شما برای چیزی پول ندهید، آن چیز به شما تعلق نمی‌گیرد؛ اما در کنگره همه‌چیز به شما داده می‌شود و از شما خواسته می‌شود که اگر دوست دارید بهای آن را به کائنات بپردازید و برای پرداخت آن کافی است که در زندگی‌تان مفید باشید و به جامعه و خانواده‌تان کمک کنید. هرکسی می‌تواند بر اساس توان خود به کنگره کمک کند.
برای مثال: برخی افراد با توان فیزیکی خود کمک می‌کنند، برخی با کلام و آموزش به دیگران کمک می‌کنند و بعضی‌ها به‌عنوان راهنما، آموزش‌های کنگره را به دیگران انتقال می‌دهند. اگر کسی نتوانست به این شکل کمک کند، می‌تواند از طریق کمک مالی به کنگره کمک کند. همه ما می‌توانیم به کنگره کمک کنیم. به‌عنوان‌مثال: یکی از عزیزان در هنگام تأسیس شعبه‌ها، برای آنجا چاه حفر می‌کرد. اگر من به کنگره کمک کنم، حال خودم بهتر می‌شود.
خیلی ممنون که با سکوت خودتان به صحبت‌های بنده گوش دادید.

مرزبان خبری: همسفر امین

تایپ: همسفر محمدصدرا (لژیون دوم)

ویراستاری: همسفر پوریا (لژیون اول)

ارسال خبر: همسفر معین (لژیون چهارم)

سایت همسفران آقا نمایندگی شفا مشهد