عشق، صبر و ایمان، کلیدهای بازگشت به مسیر هستند

فرصت را غنیمت شمرده‌ایم و با همسفر زهرا گفت‌وگویی صمیمانه ترتیب داده‌ایم تا تقدیم نگاه شما مهربانان همیشه همراه نماییم.

همسفر زهرا و مسافرشان با بیش از ۲۵ سال تخریب وارد کنگره شدند. مدت یازده ماه و ده روز، با متد DST و داروی OT با راهنمایی مسافر جواد و همسفر عاطفه سفر کردند.
در حال حاضر، مدت سه ماه و ده روز است که به لطف خدا و دستان پرمهر جناب مهندس آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافرشان شنا، والیبال و رشته ورزشی همسفر زهرا نیز دارت است.

ارتباط وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.) با مبحث درمان اعتیاد و جهان‌بینی را لطفاً برای ما بیان کنید.

وادی دوازدهم می‌گوید، هر مسیری که آغاز می‌کنیم، در نهایت و پایان به هدف اولیه آن باز می‌گردد و نتیجه‌‌ای معنادار به‌ همراه دارد. در درمان اعتیاد این وادی به ما یادآوری می‌کند، که هر تغییری نیازمند پذیرش، صبر و تلاش مداوم است. فرد باید اصول و قوانینی را، که در ابتدا پذیرفته است، در طول مسیر حفظ کند تا بتواند به تعادل جسمی، روانی و فکری دست یابد. این وادی همچنین به ما می‌آموزد، که هیچ اتفاقی بی‌دلیل نیست و هر عملی که انجام می‌دهیم، به همان نقطه آغازین بازمی‌گردد؛ اما این بار با درکی عمیق‌تر و دیدگاهی گسترده‌تر.

به نظر شما چه نیروهایی ما را به نتایج دلخواه یا آخرالامر هدایت می‌کنند؟

نیروهای اصلی که ما را به سمت نتایج دلخواه هدایت می‌کنند شامل اراده، ایمان و عشق هستند. اراده قوی به ما کمک می‌کند، که از موانع عبور کنیم و در برابر سختی‌ها مقاومت کنیم. ایمان به خود و قوانین جهان، ما را به نیرویی درونی متصل می‌کند که همواره راهنمای ماست. عشق به مسیر و هدف، انرژی و انگیزه لازم را برای ادامه راه فراهم می‌کند. همچنین هماهنگی با قوانین طبیعت و پذیرش واقعیت‌ها به ما امکان می‌دهد، تا بهترین تصمیمات را بگیریم و با آگاهی به سمت موفقیت حرکت کنیم. این نیروها در کنار هم، ما را در مسیر دستیابی به اهداف یاری می‌دهند.

اگر فردی بتواند بر نیروهای تخریبی و بازدارنده غلبه کند، چه نیروهایی در مسیر زندگی به کمک او خواهند آمد؟

زمانی که فرد بر نیروهای بازدارنده غلبه کند، درهای جدیدی به روی او باز می‌شود. نیروهای الهی و معنوی به او آرامش و اطمینان می‌بخشند. عشق و محبت درونی به او قدرت می‌دهد، که دیگران را ببخشد و خود را دوست داشته باشد. آرامش روانی، فرصت تفکر عمیق‌تر و خلاقیت بیشتر را به او می‌دهد. همچنین، زمانی که فرد از تخریب‌ها عبور کند، می‌تواند از تجربیات خود برای کمک به دیگران استفاده کند و با دیدگاهی روشن‌تر به مسیر زندگی خود ادامه دهد. چنین فردی، با اتصال به منابع درونی و بیرونی، زندگی ثمر‌بخش‌تری را تجربه می‌کند.

نظر شما در رابطه با ترتیب وادی‌ها و این‌که هر یک از آن‌ها، وادی قبل از خود را تکمیل می‌کند چیست؟

وادی‌ها‌؛ مانند پله‌های یک نردبان هستند، که هر کدام ما را به مرحله‌ای بالاتر هدایت می‌کنند. ترتیب آن‌ها از ساده‌ترین مفاهیم؛ مانند تفکر آغاز شده است و به عمیق‌ترین مفاهیم عشق و تعادل می‌رسد. این ترتیب نشان می‌دهد، که تغییر و رشد نیازمند یک فرآیند تدریجی است. هر وادی اصول و قواعدی را ارائه می‌دهد، که پایه و اساس وادی بعدی است. مثلاً بدون تفکر و امید نمی‌توان مسئولیت‌پذیری را پذیرفت و بدون پذیرش مسئولیت، عشق و تعادل معنایی ندارد. این نظم به ما می‌آموزد، که برای رسیدن به تکامل باید از اصول پایه شروع کنیم و با هر قدم، آماده پذیرش حقیقتی بزرگ‌تر شویم.

همسفر در کنگره۶۰ نماد صبر و استقامت است؛ توصیه شما برای افرادی که به هر دلیلی از مسیر کنگره دور شده‌اند چیست؟

دور شدن از مسیر کنگره به معنای پایان راه نیست. هر همسفر باید به یاد داشته باشد که عشق، صبر و ایمان، کلیدهای بازگشت به مسیر هستند. مهم نیست چقدر از مسیر دور شده‌ایم؛ مهم این است، که با شجاعت بازگردیم. کنگره۶۰ همیشه محلی برای پذیرش و حمایت است. همسفر باید به یاد داشته باشد، هدف او حمایت از مسافری است، که به او نیاز دارد و خود نیز بخشی از این سفر است. ارتباط دوباره با اعضای کنگره و بازخوانی وادی‌ها، می‌تواند روحیه او را تقویت کند. هیچ‌گاه دیر نیست که دوباره آغاز کنیم و با‌انرژی بیشتری به سوی تعادل و آرامش حرکت کنیم.

طراح سؤال: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون‌اول)
تنظیم کننده: همسفر فاطمه و همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون‌اول)
عکاس: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون‌دوم)
ارسال و ویراستاری: همسفر مرضیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند