English Version
This Site Is Available In English

هر بذری را در هر شرایط و اقلیمی نمی‌توان کاشت

هر بذری را در هر شرایط و اقلیمی نمی‌توان کاشت

هشتمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی رضوی ویژه مسافران و همسفران با استادی راهنما مسافر حسن و نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر حمید با دستور جلسه (وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من) در روز پنج‌شنبه به تاریخ چهارم بهمن‌ماه هزار و چهارصد و سه رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز بکار کرد.



خلاصه سخنان استاد:

 پناه می‌برم به خداوند از دست بزرگ‌ترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است.

 سلام دوستان حسن هستم یک مسافر

از ایجنت و گروه مرزبانی که فرصت خدمت در این جایگاه را به من دادند تشکر می‌کنم، نکتهٔ تأثیرگذاری که در خصوص وادی دوازدهم وجود دارد این است که: گاهی انسان به دنبال راهی و یا مطلبی می‌باشد، اما یک جرقه می‌تواند برای یافتن راه به ما کمک کند تا از تاریکی به روشنایی حرکت نماییم. در وادی دوازدهم به بحث درختکاری پرداخته‌اند که شاید فلسفهٔ آن جبران خسارت باشد. پیام آن برای من مسافر چیست؟ در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. درختی که ما به‌عنوان جبران خسارت می‌کاریم بایستی محل کاشت آن را در ذهن خود داشته باشیم، در طول سال مراقبت لازم را به عمل‌آوریم و مطلب دیگر اینکه اگر آن درختی که کاشته‌ایم خشک شود به‌جای آن دو درخت دیگر بکاریم. نکته جالب‌توجه این است که ما هر کاری که می‌خواهیم اجرایی کنیم؛ مانند همان بذر و نهال است. اندیشهٔ ما نیاز به توجه و پیگیری دارد و این خواسته و بذر بایستی حتماً در بستر مناسب باشد، هر بذری را در هر شرایط و اقلیمی نمی‌توان کاشت. گاهی خواسته‌های ما برای به‌نتیجه‌رسیدن نیاز به تلاش و کوشش بیشتری دارد. در پایان وادی چند نکته است که آقای مهندس اشارهٔ خاصی به آن دارند از جمله: تغییر، تبدیل، ترخیص، صبر، احیا، القا و تحرک. ما به‌عنوان مسافر باید در نظر داشته باشیم که برای تبدیل‌شدن باید تغییراتی را در خود به وجود بیاوریم، معمولاً زمانی که وارد لژیون می‌شویم و در روند درمان قرار می‌گیریم، فکر می‌کنیم که همه چیز تمام شده است درصورتی‌که در سی دی عقل استاد امین می‌فرمایند: که مسافران به خواست خداوند و با دعای خیر پدر و مادر وارد مسیری می‌شوند و در ادامه استفاده‌کردن درست از عقل در این راه کمک شایانی به درمان می‌کند. در سفر باید تغییراتی صورت گیرد، ازآنجایی‌که این سفر مانند پازل است می‌بایست ما تمام قطعات این پازل را در کنار هم بگذاریم تا آن تصویر نهایی پدیدار شود. انجام اعمالی از نظیر: پوشیدن لباس سفید، حضور به‌موقع، فرمان‌برداری، سی دی نوشتن و مشارکت می‌تواند ما را به رهایی و تعادل برساند. یکی از دلایل خروج از درمان عدم فرمان‌پذیری و خودرأی بودن می‌باشد که شخص تشخیص می‌دهد خودش می‌تواند نسبت به حل مسائل یا درمان اعتیاد اقدام نموده و مراحل آن را به پایان برساند. برای تغییر و تبدیل‌شدن از یک شخص مصرف‌کننده به فردی سالم باید پروسهٔ درمان برابر با پروتکل انجام گیرد تا فرمان برای رهایی صورت پذیرد، سفر دوم نیز به همین ترتیب می‌باشد که بایستی از قطع مصرف تا رسیدن به خود ادامه داشته باشد و در این مسیر بایستی حضور مداوم، آموزش گرفتن و خدمت‌کردن در سر لوحهٔ امور قرار بگیرد.

تصویربردار: مسافر امیر لژیون دهم
تایپ و ویرایش: مسافر ایمان لژیون پانزدهم
ارسال خبر: مسافر حمید لژیون یکم
نمایندگی رضوی مشهد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .