تلاش لازمه‌ی رشد در زندگی

نهمین جلسه از دور چهارم کارگاه‌های آموزشی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی آزادشهر با استادی راهنمای‌تازه‌واردین مسافر زکریا، نگهبانی راهنما مسافر علی، دبیری مسافرمحمود، با دستور جلسه "وادی دوازدهم و تاثیر آن روی‌من" و با عنوان: در اخر امر، امر اول اجرا می‌شود، روزپنج شنبه 4  دی‌ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان زکریا هستم یک مسافر.

تقدیر و تشکر از نگهبان و دبیر جلسه که این جایگاه را امروز در اختیار من قرار دادند تا بتوانم خدمت بکنم.
دستور جلسه، وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من است. بنده به شخصه هر موقع که وادی‌ها را مطالعه یا گوش می‌دهیم، تمام تلاشم را به کار می‌گیریم تا بتوانم به خوبی آن‌ها را اجرا بکنم. زیرا برای رسیدن به نتیجه درست، باید چیزهایی که یاد گرفتیم را عملی بکنیم. این قضیه مستلزم این است که من ابتدا باید ذهن خود را آماده بکنم و بدانم خواسته‌ی من چیست؟
اگر این وادی‌ها را یادبگیرم و در زندگی خودم اجرا بکنم، قطعا زندگی شاد و خوبی خواهم داشت. این وادی‌ها الهام گرفته از کتاب آسمانی ماست و تمامی دستورات را در خود جای داده‌است. وقتی وادی هارا عملی کنیم، در واقع به جهانبینی که کنگره از آن صحبت می‌کند رسیده‌ایم. جهانبینی برای زندگی همواره با صلح و آرامش نیاز است.
وادی دوازدهم به ما فهماند باید برای رسیدن به خواسته‌های تلاش بکنیم. مثلا اگر خواسته یا هدف من دانشگاه و تحصیل باشد، باید در این راه تلاش لازم را بکنم و برای رسیدن به آن از هیچ تلاشی کوتاهی نکنم. اما مسئله مهم‌تر این است که بعد از رسیدن به دانشگاه، آیا کار ما تمام است؟
قطعا نه ! کار ما هنوز ادامه دارد و ما باید در طول تحصیل تمام مواردی که دانشگاه از ما میخواهد را اجرایی بکنیم. اگر نمره های ما کافی نباشد ما مشروط شده و در نتیجه از دانشگاه اخراج خواهیم شد. این باعث از دست رفتن اولین خواسته‌‌ی ما می‌شود. در نتیجه راه ما ادامه دارد و پس از رسیدن به خواسته‌، باید پر قدرت در ادامه‌ی مسیر حضور داشته باشید.
دقیقا در مورد مسئله‌ی اعتیاد هم همین‌گونه است. ما ابتدا باید ذهن خود را آماده بکنیم و بدانیم برای چه به کنگره آمده‌ایم؟ اکنون که وارد کنگره شدم و هدف خود را مشخص کرده ام، باید در راستای آن هدف تلاش بکنم. ابتدا باید قوانین پایه را یاد بگیرم و از آن ها پیروی بکنم. در جلسات باید حضور داشته باشم و از غیبت کردن خودداری کنم. سر وقت در جلسات حضور داشته باشم. داروی درمانم را سر وقت تحویل بگیرم. تمامی مواردی که راهنما از من می‌خواهد را اجرا بکنم.
اگر اجرا نکنم، شاید از نظر جسم به درمان برسم و دیگر مواد مصرف نکنم، اما تا زمانی که جهانبینی و آموزش‌های کنگره را فرا نگیریم، در هیچی کاری موفق نخواهم شد. جهانبینی برنامه‌ی زندگی و درست زندگی کردن است. بدون جهانبینی هیچ کس به تعادل نخواهد رسید.
در نتیجه اگر جهانبینی در زندگی شما عملی نشود، شما به تعادل یا درمان واقعی که امر یا خواسته‌ی شما در زمان ورود به کنگره بوده، نخواهید رسید.

تهیه و بارگزاری گزارش : مسافر علی