باید دانایی و آگاهی به دست آوریم و به موازات صور آشکار، صور پنهان خود را هم ارتقا دهیم

پنجمین جلسه از دوره دوم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی گلمکان؛ با استادی مسافر محسن و نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر ایمان با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تاثیر ان روی من» در تاریخ 1403/11/04 ساعت 16 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان، محسن هستم، یک مسافر. خدا رو شاکرم که بار دیگر توفیق پیدا کردم در این جایگاه قرار بگیرم، خدمت کنم و آموزش بگیرم.
در ابتدا لازم می‌دانم از استادم، راهنمای عزیزم آقای درودگر که این جایگاه رو مدیون ایشان هستم، هم اجازه بگیرم و هم تشکر کنم. همچنین از گروه مرزبانی، نگهبان جلسه و همه خدمت‌گزارانی که تمام تلاششان این است که فضایی مناسب برای سفر ما ایجاد کنند، قدردانی می‌کنم.

احتمالاً اساتید در جلسات قبلی نکات لازم رو بیان کردند، اما من هم سعی می‌کنم از زاویه‌ای دیگر به قانون دوازدهم "در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود" نگاه کنم.
اگر زندگی درست کردن اساس انسان باشد، این درست زندگی کردن نیازمند ملزوماتی است. اگر این ملزومات رو درک نکنیم، نمی‌توانیم زندگی درستی داشته باشیم. اولین موضوع درک این وادی است. آیا ما این مطلب رو درک می‌کنیم؟ "در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود" یعنی چه؟
امر به معنای خواسته یا نیت است؛ چیزی که شما در پی آن هستید. اما برای تحقق این خواسته، شرایطی لازم است. اولین شرط، عنصر زمان است. در جهان ذهن، تصور همه‌چیز سریع اتفاق می‌افتد؛ اما در دنیای فیزیکی این‌طور نیست. مثلاً اگر گندمی بکارید، بلافاصله نمی‌توانید آن را برداشت کنید؛ فاصله‌ای لازم است.

در درمان اعتیاد هم همین موضوع صدق می‌کند. درمان به زمان نیاز دارد و این زمان فقط به صور آشکار محدود نمی‌شود، بلکه شامل صور پنهان هم هست. صور پنهان همان بخشی است که تغییر، تبدیل و ترخیص رو امکان‌پذیر می‌کند. اگر نگاه ما به درمان درست نباشد، این تغییر اتفاق نمی‌افتد.

اگر کسی به اجبار خانواده به کنگره بیاید یا فقط به دنبال حفظ ظاهر باشد، نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. اما اگر در طول سفر اول به درک درست از این مسیر برسد و نگاهش تغییر کند، آغاز تغییرات او خواهد بود. تغییر نگاه، تغییر رفتار با خانواده و اطرافیان و عمل متفاوت در همه جنبه‌ها، از همین کارگاه‌های آموزشی شروع می‌شود.

اگر من حتی در ۱۴ ثانیه سکوت حضور نداشته باشم، نباید انتظار داشته باشم که در آخر امر، امر اول اجرا شود. برای رسیدن به تعادل، باید رابطه درونی و بیرونی یکی شود و این فرآیند به تدریج رخ می‌دهد.

واقعیت این است که خلق‌و‌خوی ما طی سال‌ها شکل گرفته و اگر این ویژگی‌ها تغییر نکند، رهایی واقعی ممکن نیست. اعتیاد تنها ۵ درصد موضوع است؛ اصل ماجرا رسیدن به انسانیت است. هرکدام از ما یک نیمه روشن و یک نیمه تاریک داریم. اگر آگاهی نباشد، نیروهای منفی غالب خواهند شد. بنابراین تغییرات باید از همین لحظه و همین‌جا شروع شود.
اگر دانایی و آگاهی به دست آوریم و به موازات صور آشکار، صور پنهان خود را هم ارتقا دهیم، به رهایی واقعی خواهیم رسید.ممنون از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید

گروه سایت گلمکان
مرزبان خبری : مسافر محمد لژیون یکم
ویراستار: مسافر وحید لژیون یکم
عکاس: مسافروحید لژیون یکم
تنظیم برای سایت: مسافر وحید لژیون یکم