انجام هر کاری نیاز به یک پروسه زمانی دارد

یازدهمین جلسه از دور پنجاهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شفا مشهد، با استادی ایجنت محترم مسافر رضا، نگهبانی مسافر مهرداد، دبیری مسافر حمید با دستور جلسه "وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من" روز پنج‌شنبه مورخ 04 بهمن ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار نمود.

سلام دوستان رضا هستم مسافر
خدا را شکر می‌کنم توفیق داد بار دیگر در خدمت شما باشم و انرژی بگیرم.
دستور جلسه امروز (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) من خیلی از این جملات و کلمات را برای اولین ‌بار در کنگره شنیده‌ام که یکی از همین جملات تیتر وادی دوازدهم بود. وقتی وارد کنگره شدم تا زمانی که به این دستور جلسه نرسیده بودم واقعا متوجه مفهوم آن نشده بودم. این تیتر به من می‌گوید هرکس خواسته‌ای دارد در همان ابتدا اجرا نمی‌شود بلکه در انتها پس از تلاش و کوشش به تحقق  خواهد رسید، بین اول و آخر این راه فاصله‌ای است که آن را زمان پر می‌کند. این وادی به ما می‌گوید ما هرچه بخواهیم انجام می‌شود ولی شرط دارد. در 3 سی‌دی وادی دوازدهم مهندس این شروط را برای ما کاملا باز کرده‌اند و گفته‌اند که چه اتفاقاتی باید بیفتد تا خواسته‌ای که من اول دارم انجام شود. مطلبی که در جامعه بسیار مرسوم شده این است که انسان‌ها بسیار عجول شده‌اند و همه چیز را می‌خواهند زود به‌ دست بیاورند، حتی در فضای مجازی مطلبی را می‌بینند که مفید است ولی آن مطلب چون مقداری طولانی است آن را نمی‌خوانند و برای آن وقت نمی‌گذارند. ما همه چیز را سریع می‌خواهیم که این امکان‌پذیر نیست، همان‌طور که در پیام هم آمده غذای نیمه ‌پخته یا خام قابل خوردن نیست. این وادی به ما این را می‌گوید که پروسه زمان مخصوصا در بخش درمان اعتیاد بسیار مهم و ارزشمند است و انسان با تزکیه و پالایش می‌تواند به همه‌چیز دست یابد. من به شخصه این موضوع را درک کرده‌ام، چون قبلا در زمان اعتیادم همیشه می‌خواستم سریع ترک کنم، حال چه با رفتن به کمپ، سقوط آزاد و یا... و این انجام نمی‌شد، زیرا علاوه بر اینکه روش اشتباه بود و پروسه زمان هم طی نشده بود. در گذشته با خود فکر می‌کردیم اگر 3 روز مصرف نکنیم تمام شده و مواد از خون‌مان بیرون رفته است، ولی بعد آقای مهندس در این وادی به زیبایی برای ما بیان کرده‌اند که هر کار نیاز به یک پروسه زمانی دارد. باید در انجام کارها تغییر، تبدیل و ترخیص صورت پذیرد و دراین مسیر نیرو‌های القاء، احیاء و تحرک به کمک ما می‌آیند و سپس آقای مهندس قوه اختیار را توضیح می‌دهند. همه اینها به ما کمک می‌کنند که برای انجام خواسته اول که داریم باید یک سری کارها را انجام بدهیم و باید زمان را هم در نظر بگیریم، عجله نکنیم، صبر کنیم و در صبرمان هم بی صبری نکنیم. از القاء که نوعی آموزش است کمک بگیریم و به نشانه‌هایی که هست توجه کنیم و تحرک داشته باشیم و حرکت کنیم. کسی که در خانه نشسته قطعا هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد. کسی اگر می‌خواهد احیاء و درمان شود باید قدم بردارد، حرکت کند و به کنگره بیاید. ما بدون تغییر، تبدیل نمی‌شویم و اگر تبدیل نشویم، ترخیص نمی‌شویم.

برای این موضوع یک مثال ساده می‌زنیم؛ اگر شما بخواهید برای دیدن یک نفر از اینجا به تهران بروید باید هزینه کنید و هزار کیلومتر راه را بروید و تا نزدیک منزل ایشان برسید ولی اگر قدم آخر را بر ندارید به هدف نمی‌ رسید، یعنی به ترخیص نمی‌رسید. در مثال دلو و چاه که جناب آقای مهندس بیان فرمودند: اگر دلو وارد چاه شود و تا سطح آب هم برسد ولی وارد آب نشود تبدیل صورت نمی‌پذیرد یعنی دلو خالی تبدیل به دلو پ‍‍ر نمی‌شود، حالا اگر دلو پربالا بیاید و در لحظه آخر که بخواهی آب را بنوشی و تا جلوی لبت هم بیاوری ولی ننوشی باز هم کاری انجام نگرفته است. این مثال را برای دوستانی که سفر می‌کنند و اواسط سفر منصرف می‌شوند و یا حتی بعضی‌ها تا یک گرم ۳۰ روز هم می‌آیند و فکر می‌کنند کار تمام شده و می‌گویند الان یک گرم ۳۰ روز هستم و ارزش ندارد به تهران بروم ( یک رهجو داشتم تا آخر سفر آمده ولی برای دستور قطع مصرف توسط جناب آقای مهندس به تهران نرفت و بعد از چند وقت 3دهم او شد یک سی‌سی و 1 سی‌سی‌اش شد ۲سی‌سی و کم‌کم پای بساط نشسته و مجدد وارد دنیای تاریکی شده است) ولی این‌بار برگشتن برای فردی که آگاهی دارد بسیار سخت‌تر است تا فرد مصرف کننده‌ تازه‌واردی که به آگاهی نرسیده است. فردی که وارد کنگره می‌شود به این دانش و آگاهی دست پیدا می‌کند، بدانید که این بار، مسئولیت را زیاد می‌کند. کنگره یک جاده یک طرفه است، تا زمانی‌که وارد نشده‌اید هیچ چیزی نیست ولی وقتی وارد کنگره شده‌اید دیگر نمی‌توانید برگردید، برگشتن به دنیای تاریکی دیگر برای مسافر معنا ندارد ولی اگر برگشتید به مصرف مواد، آن موقع باید با تمام وجود جواب‌گوی صندلی که اِشغال کرده‌اید باشید و در برزخ گیر خواهید کرد و این برزخ به مراتب بدتر است از جهنم. امروز تولد ۵ سالگی مسافر عباس حاکمی را داریم و مطمئن هستم این دستور جلسه بی ارتباط با این تولد نیست و ایشان راهنمای بسیار توانمندی هستند که برای نجات مسافران از دام اعتیاد تلاش می‌کنند.

ممنونم که با سکوت زیبا به صحبت‌های من توجه نمودید.

مرزبان خبری: مسافر علی‌اصغر

تایپ: مسافران محمد‌رضا، احمد، عطا الله

عکس: مسافر علی‌رضا ل7

صوت: مسافران ابراهیم لژیون۷، محمد لژیون۲۰

تنظیم و ارسال خبر: مسافر امید لژیون ۱۴