گروه خانواده - انسان ذره ای از وجود خالق است

جلسه نهم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی زاهدان به استادی راهنما همسفر زهرا، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز چهارشنبه ۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که به من اجازه داد که وارد کنگره شدم و آموزش گرفتم. ممنونم از نگهبان جلسه همسفر مریم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. از خدمتگزاران ایجنت همسفر مهدیه، راهنمای خوبم، مرزبانان و همه همسفران که به‌نوعی خدمت می‌کنند تشکر و قدردانی می‌کنم. دستور جلسه وادی دوازدهم است. در این وادی می‌گوید: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. می‌خواهیم بدانیم امر اول خداوند چه بوده، خلقت من انسان بوده که من را به‌عنوان امر اول انتخاب کرده است. اگر در همه دوره‌ها نگاه کنیم انسان‌ها همیشه یک سؤال برایشان مطرح می‌شود که من برای چه آفریده‌شده‌ام و برای چه در این دنیا آمده‌ام و حالا که آمده‌ام چه وظایفی و چه‌کارهایی را باید انجام بدهم و در انتها هم به کجا می‌روم.

برای همه ما این سؤال پیش می‌آید امر اول خود ما مخلوقات و انسان‌ها هستیم؛ چرا چون خداوند می‌گوید: من بهترین گنج هستم، گنجی که پنهان است هیچ‌کس من را نمی‌شناسد برای همین من انسان را خلق می‌کنم که پا به این دنیا بگذارد. دانش، آگاهی و علومی که همان خلقتی که در وجودش قرار داده‌ام و صفاتی که از خودم دارم در اندازه خیلی کم در انسان‌ها قرار می‌دهم و انسان را به زمین می‌فرستم تا خودش تلاش کند تا علم، دانش و معرفت را بیاموزد تا به معرفت، دانایی و آگاهی برسد و خودش را بشناسد و بعد من را که خدا را نمی‌شناسیم مگر این‌که خودمان را بشناسیم.

خداوند در وادی دوازدهم می‌گوید من همه‌چیز را برای انسان تهیه کردم؛ یعنی زمین، آسمان، خورشید، گیاهان و درختان را برای انسان قراردادم و خلق کردم تا بتواند با آرامش زندگی کند به‌شرط این‌که در مسیر درست زندگی قرار بگیرد. من در وجود انسان دونیمه قرار دادم یک‌نیمه تاریکی و یک‌نیمه روشنایی، نیمه روشنایی از عالم ملکوت که به آن دادم همین صفات خوب خداوند که در وجود همه ما پنهان هست و نیمه تاریکی هم از جهان خاکی است که وقتی در مسیر غلط زندگی قرار می‌گیرد یا در مسیر ضد ارزش‌ها قرار می‌گیرد نیمه تاریکی ما روزبه‌روز بیشتر می‌شود و اشاره می‌کند به جهان خاکی که من امواج را متراکم کردم و به آن عشق دادم که هر آنچه خداوند آفریده خودش منبع عشق است.

وادی ۱۴ می‌گوید هر آنچه در هستی است عشق است. ما باید این عشق را بگیریم و پس بدهیم. خداوند می‌گوید من این عشق را به تمام ذرات انتقال دادم قبل از این‌که انسان آفریده شود و کهکشان‌ها و سیارات واسط همین ذرات آفریده‌شده و جهان خاکی یکی از همان سیارات است که ذرات تشکیل‌دهنده کلسیم، فسفر، پتاسیم، آهن است که من از این ذرات شهری را آفریدم به اسم جسم که جسم ما تمام این منابع را در اختیار دارد. اشاره می‌کند که خداوند تمام ساکنین را جمع می‌کند به آن‌ها می‌گوید من می‌خواهم مخلوق جدیدی را معرفی کنم. همه جمع می‌شوند که این مخلوق کیست و دارای چه خصوصیتی است که خداوند می‌گوید آدم است که با اختیار کامل آن را آفریده‌ام.

ساکنین آسمان‌ها می‌پرسند آیا شما می‌خواهید آدم را بر زمین ساکن کنید؛ به‌عنوان جانشین خودت که فساد و خونریزی کند که این اولین جرقه تاریکی در روشنایی اتفاق می‌افتد که یکی از فرشتگان خداوند به اسم ابلیس ‌می‌آید و مخالفت می‌کند که می‌گوید من در مقابل این آدم که شما آفریدید حاضر نیستم بپذیرم و سجده کنم و در مقابلش اولین نافرمانی اتفاق می‌افتد. نیروها به دودسته تقسیم می‌شوند نیروهایی که الهی هستند و نیروهایی که شیطانی هستند، هرچه انسان تلاش کند به این علوم پی می‌برد و در اینجا نیروهایی که تبدیل، تغییر، ترخیص به ما کمک می‌کند که این اتفاق‌ها نیفتد مگر اینکه علم و دانش من بالا رود نیروی القا، احیا، تحرک، نیروهایی هستند که به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به من انسان کمک می‌کند که مسیر درست زندگی را بپیمایم و در آخر هر آنچه را که برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسندیم اشاره می‌کند که دیگران کاشتند و ما خوردیم و حالا ما بکاریم تا دیگران استفاده بکنند.