تاریخ تولد دیسپ به سال ۹۱ برمیگردد که آقای مهندس زمینی تهیه کرده بودند که هیچ امکاناتی نداشت. در آن زمان من حال خوبی نداشتم و یک مصرف کننده بودم. آن زمان سیب قیمت منصفانهای نداشت و بعضی از سیبهای تازه و سالم که زمین افتاده بودند و ما به خاطر اینکه به هدر نرود و اسراف نشود چند تا دبه آوردیم تا سیبها را در دبهها بریزیم. شصت عدد دبه شد. یکسال گذشت و بچهها آنها را از صافی رد کردند و چیزی که به دست آمد، دیسپ مرغوب بود. تاریخچه دیسپ دقیقا مانند انسانهای نخستین است که رفتهرفته تغییر پیدا میکند و هر سال با کیفیتتر و کاربرد آن بهتر میشود.
در واقع کاشف دیسپ من هستم و اختراع کننده آن آقای مهندس است. من وقتی به دیسپ نگاه میکنم، به یاد داستان کتاب ۶۰ درجه میافتم. کشت حنظل و کشف رطب که هر کدام از یک نقطه شروع میشود؛ اما نقطه پایان این کجا و نقطه پایان آن کجا. رطب یک میوه شیرین و خیلی مفید است؛ اما حنظل خیلی تلخ و بی استفاده است درست مانند انگور که محصولی است که هم میتوان از آن استفاده خوب داشت و هم استفاده ضد ارزشی. دیسپ یک محصول ارزشی و شراب یک محصول ضد ارزشی است.
در فرایند تولید دیسپ باید ۱۴ تبدیل صورت بگیرد تا به این مرحله برسد. دیسپ مانند سفر یک مسافر است، ۱۰ الی ۱۱ ماه طول میکشد تا عمل بیاید. کسی که به کنگره میآید از چرخه زندگی خارج شده و صور پنهان او تخریب شده است. بعد از ۱۰ الی ۱۱ ماه تبدیل به یک فرد کارآزموده میشود. دیسپ هم دقیقا همینطور است. آن فرایندی که طی ۴۰ یا ۵۰ روز طول میکشد؛ مانند تبدیل انگور به سرکه است و مثال آن برای انسان، مانند ترکهای کوتاه مدت ۴۰ تا ۵۰ روزه است و هیچ ثمرهای ندارد. دیسپ اولین کاری که انجام میدهد، سیستم گوارشی انسان را اصلاح میکند. املاح و باکتریهایی در دیسپ است که بدن ما به آنها خیلی نیاز دارد و این در کنگره به عینه دیده شده است. دیسپ در شروع، برای سیستم گوارشی و کبد بود با اینکه دیسپ خودش یک اسید است؛ اما اسید معده را برطرف میکنند.
خاصیت اصلی دیسپ، رفع عفونتها و ضد تورم است. الکل باید بالای ۹۰ درصد خالصی داشته باشد تا بتواند میکروبها را از بین ببرد؛ اما دیسپ بالای ۳ تا ۵ درصد خاصیت میکروبکشی دارد. همچنان از دیسپ فواید و خواص مختلفی به وجود میآید و خواهد آمد. دیسپ برای بیماری سینوسی مؤثر است و هم یک ضد عفونی کننده بسیار قوی است. هوا سرد باعث شدیدتر شدن بیماری سینوسی میشود و برای رفع این بیماری دیسپ را به صورت خوراکی یا بخور استفاده میکنیم. دیسپ را به صورت مشامی هم استفاده میکنیم. اگر بخواهیم به صورت غلیظ باشد؛ ۱ سی سی دیسپ را با ۱۰ سیسی آب مخلوط میکنیم و اگر بخواهیم به صورت رقیق استفاده کنیم باید ۱ سیسی دیسپ را با ۴۰ سیسی آب مخلوط کنیم. برای استفاده باید آب جوشیده سرد شده باشد و محلول باید دمای محیط را داشته باشد. محلول رقیق شده را با سرنگ به بینی خود تزریق میکنیم. این عمل باعث از بین رفتن بیماری سینوسی میشود.
در مورد آرد. آرد لواش بدون سبوس است و کاملا برای بدن ضرر دارد. آرد لواش وقتی قابل خوردن است که همین که آسیاب شد، از آن استفاده شود و هیچ مواد نگهدارندهای به آن اضافه نشود. ما با دیسپ، بیماریهای گوارشی را رفع میکنیم و با استفاده از لواش نامرغوب، دوباره سیستم گوارشی به هم میریزد و این باید از مبدا اصلاح شود. موضوع دیگری در مورد روغنهاست که اصلا طبیعی و قابل استفاده نیستند. به روغنها اکسیژن اضافه میکنند تا بوی بد آن از بین برود. به جای استفاده از روغن میتوانیم از کره استفاده کنیم؛ زیرا عوارضی که از مصرف روغنها به وجود میآید، خیلی گرانتر از صدها کیلو کره است.
منبع: سیدی «Dsap» از استاد امین دژاکام
نویسنده و رابط خبری: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر هما (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فاطمه، راهنمای تازهواردین
همسفران نمایندگی الیگودرز
- تعداد بازدید از این مطلب :
2