با همه‌گیری بیماری کرونا، شرایط دشوار شد

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان، جواد هستم؛ یک مسافر.

دلنوشته من: اولین سفرم را در سال ۱۴۰۰، از قزوین (شعبه کاسپین) و با راهنمای خوبم، آقای عطا در لژیون دوازدهم آغاز کردم. در طول سفر، سه روز در هفته از تاکستان به قزوین رفت‌وآمد می‌کردم و جمعه‌ها نیز در پارک لاله تاکستان، جلسات لژیون با همراهی صبحانه و چای برگزار می‌شد. در آن زمان، آقای بهرام، که اکنون ایجنت و راهنمای لژیون دوم شعبه تاکستان هستند، این جلسات را مدیریت می‌کردند.
در سال ۱۴۰۰، آقای بهرام، که از شعبه هیدج می‌آمدند، چهارپایه و صندلی‌های موردنیاز را با خود می‌آوردند و جلسات لژیون را در پارک لاله برگزار می‌کردند. در ابتدا، تعداد شرکت‌کنندگان بسیار کم بود؛ شامل آقای عطا، آقای بهرام، آقای منوچهر و چند نفر دیگر. اما انرژی مثبت و تلاش این عزیزان، جوی پر از امید و انگیزه ایجاد کرده بود که من نیز از آن بهره می‌بردم.
در ادامه، با همه‌گیری بیماری کرونا، شرایط دشوار شد و من نیز به این بیماری مبتلا شدم. پس از بهبودی، با حمایت دوستان، اولین مراسم گلریزان را در پارک لاله تاکستان برگزار کردیم که حدود ۲۵ نفر حضور داشتند. به لطف اجازه آقای مهندس دژاکام، توانستیم مکانی برای شعبه اجاره کنیم؛ اما به دلیل شرایط کرونا، جلسات تعطیل شد. در آن زمان، با راهنمایی آقای عطا، لژیون به صورت مجازی ادامه یافت و از طریق تلفن همراه در جلسات شرکت می‌کردیم. حتی جلسات مجازی نیز ساختار منظم خود را حفظ کرده بود و شامل استاد، نگهبان و دبیر بود.

بعد از بازگشایی جلسات حضوری، در کنار شرکت در لژیون، ورزش مورد علاقه‌ام والیبال بود. در یکی از بازی‌ها پایم از ناحیه مچ ترک خورد و مجبور شدم مدتی با پای گچ گرفته و عصا رفت‌وآمد کنم. با این وجود، هیچ‌گاه در مسیر هدفم متوقف نشدم و همچنان با خودروی شخصی به شعبه کاسپین می‌رفتم. در آن دوران، اوج سختی‌ها را تجربه کردیم. داروی شفابخش دی‌سپ به سختی پیدا می‌شد و حتی مجبور می‌شدیم قوطی‌های کوچک دارو را بین دو نفر تقسیم کنیم. اما باور داشتم که این دارو معجزه‌ای واقعی است.

در پایان، خداوند را شاکرم که با تلاش تمامی دوستان و کمک مادر بزرگوار (سرکار خانم ایران گرامی)، که زمین مورد نیاز را در اختیار کنگره قرار دادند، توانستیم شعبه تاکستان را تأسیس کنیم. امروز با افتخار در شعبه نمایندگی ایران حضور دارم و از خداوند برای آقای مهندس دژاکام عمر طولانی و سلامت مسئلت دارم.

تایپ و عکاس: مسافر بهنام لژیون یکم
تنظیم وارسال: مسافر محمد لژیون یکم
نمایندگی ایران