لژیون سردار نمادی از عشق و خدمت و ازخودگذشتگی

وقتی اسم لژیون سردار را می‌شنیدم، همیشه در ذهنم تصویری از آدم‌هایی بزرگ و متفاوت نقش می‌بست. فکر می‌کردم اعضای این لژیون کسانی هستند که توانایی خاصی دارند، افرادی که در جایگاهی بالاتر قرار دارند و من هیچ‌وقت نمی‌توانم مثل آن‌ها باشم.

برای من لژیون سردار نمادی از عشق، خدمت و ازخودگذشتگی بود؛ اما در عین حال حس می‌کردم ورود به این جمع شجاعتی می‌خواهد که شاید من هنوز ندارم. بعضی وقت‌ها از خودم می‌پرسیدم آیا من هم می‌توانم روزی عضوی از این لژیون باشم؟ آیا من توانایی بخشیدن یا خدمت در این سطح را دارم؟

تردیدهایم زیاد بود؛ اما هر بار که داستان کسانی را می‌شنیدم که وارد لژیون سردار شده بودند، حس می‌کردم این مسیر چیزی فراتر از مادیات است. انگار این لژیون جایی است برای پرورش روح، یاد گرفتن، بخشش و برای تجربه کردن عشقی بزرگ‌تر از آنچه که تا به حال شناخته‌ام.

پیش از ورودم همیشه فکر می‌کردم که باید کاملاً آماده باشم تا بتوانم به این جمع وارد شوم؛ اما حالا می‌فهمم که لژیون سردار نیازی به کمال و آمادگی مطلق ندارد. کافی است بخواهی رشد کنی، تغییر کنی و سهمی در ساختن داشته باشی. این آگاهی بود که به من جرأت داد تا قدم به این مسیر بگذارم و حس کنم که من هم می‌توانم عضوی از این جمع باشم.

حالا که وارد این لژیون شده‌ام، می‌دانم که این مسیر تنها درباره خدمت به دیگران نیست؛ بلکه راهی است برای خودشناسی،برای باز کردن قلبم به روی عشق و یاد گرفتن اینکه در مسیر رشد هیچ محدودیتی وجود ندارد. این لژیون برای من پلی است به سوی بخششی بی‌قید و شرط و قدم گذاشتن در آن یکی از بهترین تصمیمات زندگی‌ام بود.

ورود به لژیون سردار برایم، مثل عبور از یک مرحله تازه در زندگی‌ام است؛ جایی که دیگر تنها به خودم و مسافرم فکر نمی‌کنم. اینجا؛ جایی است که باید قلبم را برای خدمت به دیگران باز کنم و یاد بگیرم که چگونه دست کسانی را بگیرم که هنوز در ابتدای راه درمان هستند.

مهندس دژاکام همیشه می‌گویند: "هر کس به اندازه دانایی و ظرف وجودی‌اش می‌تواند ببخشد و خدمت کند." امروز فهمیدم که خدمت کردن فقط به داشتن مال یا زمان بستگی ندارد؛ بلکه به میزان عشقی است که در قلبت جریان دارد. این عشق؛ همان نیرویی است که باعث می‌شود به دیگران فکر کنی و بخواهی سهمی در روشن‌تر شدن مسیرشان داشته باشی.

در دل این جمع فهمیدم که خدمت فقط یک وظیفه نیست؛ بلکه یک فرصت است. فرصتی برای اینکه خودم را بشناسم، باورهایم را قوی‌تر کنم و ظرفیت درونم را برای پذیرش نعمت‌های الهی بیشتر کنم. از خداوند سپاسگزارم که این مسیر را پیش پایم قرار داد. از آقای مهندس و تمام اعضای کنگره ممنونم که با آموزش‌ها و عشقشان من را به این نقطه رساندند. حالا آماده‌ام تا با قلبی پر از عشق و امید عضوی کوچک؛ اما تأثیرگذار در لژیون سردار باشم و به سهم خودم نور این راه را به دل‌های بیشتری برسانم.

نویسنده: همسفر صنم رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)