در صبر؛ بی‌صبری جایز نیست

وادی دوازدهم در آخر امر، امر اول اجرا می شود؛ یعنی اینکه نتیجه همانی است که در ابتدا به خاطر آن حرکت و تلاش خود را برای رسیدن به همان هدف آغاز کردم. این وادی به پارامتر زمان پرداخته و تاکید می‌کند که در صبر، بی‌صبری جایز نیست. این وادی در اصل می‌خواهد بگوید؛ اگر می‌خواهی به هدف و خواسته خود دست‌یابی، باید طبق اصول حرکت کنی و چند نکته را به من یادآور می‌شود که شامل؛ اختیار، زمان، تغییر، تبدیل و ترخیص است که در زمین برای رسیدن به اهداف، بایستی زمان را در نظر داشت؛ یعنی هر خواسته یا دستوری می‌تواند با گذشت زمان و تلاش به اجرا درآید. اگر خواسته من رهایی است، باید ۱۱ ماه زمان بگذرد؛ همان گونه که برای کاشت گندم ۸ ماه زمان لازم است. اگر خواسته‌ات مدرک لیسانس است، باید ۴ سال درس بخوانی، آموزش ببینی و زمان لازم هم طی شود. آیا این امکان پذیر است که من از فردا به همه این‌ها برسم؟ آقای مهندس حسین دژاکام می فرماید: «اگر می‌خواهی ۱۰ ساله به نتیجه برسی، درخت بکار، اگر می‌خواهی ۱۰۰ ساله به نتیجه برسی، انسان تربیت کن، پرورش انسان یک شب اتفاق نمی‌افتد.» از آدم تا خاتم، تمام بزرگان و عرفا در فکر پرورش انسان بودند. کار بسیار سختی است هر انسان؛ مانند یک کهکشان می‌ماند با خواسته‌های متفاوت ما فکر می کنیم، یک جسم است و یک نام؛ ولی درونش جهانی وجود دارد. بنابراین هم خلقت و هم انسان برای رسیدن به نتایج دلخواه؛ بایستی زمان را با موفقیت سپری کند و هیچ راهی برای حذف زمان ندارد؛ مگر اینکه از ظرف زمان خارج شود. زندگی خود من به دو بخش تقسیم می شود؛ زمان قبل از کنگره و زمان بعد از کنگره. قبل از کنگره هیچ آگاهی از اعتیاد و درمان آن نداشتم، همیشه مسافرم را فردی خودخواه و بی اراده می‌دانستم و فکر می‌کردم با نصیحت می‌توانم به او کمک کنم تا اعتیادش را درمان کند. همیشه تمام مشکلات و مسائل را اعتیاد مسافرم می‌دانستم و فکر می‌کردم؛ اگر اعتیاد مسافرم حل شود، تمام مشکلات ما حل می‌شود. غافل از اینکه، خودم تخریب‌های بیشتری از مسافرم داشتم. فکر می‌کردم، اگر مسافرم درمان شود، من دیگر ناامید نیستم، ترسی ندارم و به حال خوش می‌رسم؛ اما دلیل تمام حال خرابی‌هایم، ضدارزش‌های ناپسندی بود که درون خودم وجود داشت. با ورود به کنگره و گرفتن آموزش‌ها ذره ذره یاد گرفتم که دوربینم را از روی مسافرم بردارم. او را رها کنم و به اصلاح خود بپردازم. اینجاست که نیروهای القا، احیا و تحرک هم وارد عمل می‌شوند تا به نتیجه دلخواه که آخر امر است، هدایت شوم و برای رسیدن به آخر امر، باید از مرحله تغییر، تبدیل عبور کنم تا به ترخیص برسم. ما یک مراسم آیینی در کنگره داریم که درختکاری است و در هفته درختکاری مسافرانی که به رهایی رسیده‌اند، هر سال یک درخت می‌کارند و از آن مراقبت می‌کنند. همه ما به جز نابود کردن طبیعت کاری نکردیم و الان باید برای دلجویی از طبیعت سالی یک درخت بکاریم. در آخر برای خودم یادآور می‌شوم که همه چیز بر مبنای دانستن، علم و آگاهی است، وقتی معرفت را پیدا کردم بر مبنای آن می‌توانم، عمل سالم انجام دهم.

نویسنده: ایجنت همسفر مینا
رابط خبری: راهنمای تازه واردین، همسفر شهناز
ویراستار و ارسال: همسفر فاطمه، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان