صبر در بی صبری

جلسه چهاردهم از دوره بیست‌و‌ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی ایمان به استادی راهنما همسفر اعظم، نگهبانی همسفر فهیمه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن بر روی من» روز سه‌شنبه ۲ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم و خیلی خوشحالم که امروز در جمع شما دوستان عزیز هستم و بسیار سپاسگزارم از نگهبان جلسه، ایجنت و مرزبان‌ها که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. اول از همه خیر مقدم عرض می‌کنم خدمت راهنما خانم سمن و همراه هایشان. دستور جلسه امروز مربوط به دو بخش می‌شود؛ یکی وادی دوازدهم و تأثیر آن بر روی من و قسمت دوم مراسم تجلیل از خانم طاهره عزیز را داریم. وادی دوازدهم (در آخر امر‌، امر اول اجرا می‌شود) یک جمله بسیار عمیق و پر معنا که در این وادی به کار رفته است و به من می‌گوید: هر کاری و اتفاقی که من انجام می‌دهم در انتهای مسیر، اتفاقی که برای من می‌افتد آغاز آن مسیر است و قدم‌های اولیه‌ای است که من برمی‌دارم؛ هرکاری که من انجام می‌دهم نتیجه و پایانش تصمیم‌های اولیه من است.

وادی دوازدهم به من می‌گوید امید و صبر داشته باشم و در صبر خود بی صبری نکنم، تلاش و حرکت کنم و قدم‌های محکمی را در این مسیر بردارم و اگر بتوانم آن پارامتر زمان که در وادی دوازدهم به آن اشاره شده و خیلی مهم است را در نظر بگیرم، می‌توانم به آن خواسته‌ام برسم. وادی دوازدهم به من تازه‌وارد می‌گوید پارامتر زمان خیلی مهم است. من خواسته دارم، می‌خواهم که مسافرم بیاید و درمان شود اما به این خواسته یک شب نمی‌رسم همان‌طور که یک شب مسافر من مصرف کننده نشده است؛ پس به من یاد می‌دهد که هر خواسته‌ای دارم زمان خیلی مهم است و باید آن را در نظر بگیرم.

همان‌طور که آقای مهندس در سی‌دی‌ها، کتاب‌۶۰ درجه و کتاب‌۱۴ وادی اشاره می‌کند؛ اگر خواسته شما کاشت گندم، لوبیا یا جو است نتیجه آن را یک شب به‌ دست نمی‌آورید بلکه باید ۸ الی ۹ ماه زمان بگذرد تا بتوانی آن چیزی را که کاشته‌ای، برداشت کنی. امر اول من رهایی از اعتیاد، اضافه وزن و ضدارزش‌ها است اما این‌ها چگونه اتفاق می‌افتد؟ زمانی که من در مسیر آن خواسته قدم بردارم، می‌توانم به آن دست پیدا کنم. ادامه وادی اشاره به مسیر بازگشت دارد که اگر من در تاریکی قرار گرفتم و در ضدارزش‌ها فرو رفتم چگونه می‌توانم از آن‌ها خارج شوم؟ باید امید داشته باشم و وقتی که در جهت درست و صراط مستقیم قدم بردارم به آن شرایط می‌رسم پس این خیلی مهم است که من امید را از خود جدا نکنم چرا که آقای مهندس می‌گویند: ناامیدی القاء شیطان است که به انسان می‌رسد.

بعضی مواقع در صحبت‌های آقای مهندس هم شنیده‌ایم که الکی خوش باشید؛ آیا الکی خوش بودن بهتر است یا این‌که ناامید باشید؟ پس می‌بینید که الکی خوش بودن حال ما را بهتر می‌کند، حداقل حال درونی ما با این عمل بهتر است. قدرت اختیار، نیرویی است که خداوند به ما انسان‌ها که اشرف مخلوقات هستیم عطا کرده است. این خود من هستم که تصمیم می‌گیرم چه راهی را انتخاب و در آن حرکت کنم.

در ادامه از تغییر، تبدیل و ترخیص صحبت می‌کند این‌ مسائل چیزهایی نیست که ما به راحتی از آن‌ها بگذریم؛ این‌ها مثلث تکامل را تشکیل می‌دهند، مثلثی که من می‌توانم به رشد و تکامل برسم. تغییر چه زمانی برای من اتفاق می‌افتد؟ زمانی که من بپذیرم واقعاً خواسته درونی من به اجرا در بیاید این که باور، نگرش و رفتار خود را تغییر دهم؛ وقتی که تغییر کنم، می‌توانم تغییرات را ببینم‌. تبدیل چیست؟ تبدیل فراتر از تغییر است این که من بیایم جهان را یک چیز دیگر ببینم؛ جهان ما فقط این جهان نیست که در آن زندگی می‌کنیم، جهان بعد از مرگی هم وجود دارد و ترخیص چه موقع برای من اتفاق می‌افتد؟ زمانی که من نگرش خود را تغییر داده در مسیر آن تغییر حرکت کرده و ترخیص شوم و به یک انسان شایسته و سالم برسم.

وادی دوازدهم واقعاً این امید را می‌دهد که برای هر خواسته‌ای که در مسیرش قدم بردارید و حرکت کنید به آن می‌رسید، دیر یا زود دارد ولی بالاخره به آن دست پیدا می‌کنید و وعده خداوند دروغ نیست.

اما قسمت بعد دستور جلسه که تجلیل همسفر طاهره است؛ ما در کنگره یاد گرفتیم که تجلیل به معنی خداحافظی نیست بلکه به معنی قدردانی از زحمت‌های آن عزیزی است که در دوره‌۴ ساله، خدمت خود را به خوبی انجام داده‌ و رهجوهای خوبی را پرورش داده است و امروز وظیفه تک تک ما این است که از ایشان تقدیر و تشکر کنیم. همسفر طاهره یک خدمتگزار واقعی در کنگره هستند، یک راهنمای دلسوز و پرتلاش که زحمت‌ها، مشقت‌ها و حتی چه مسافت دوری را طی می‌کرد تا بیاید و به هم نوع خود کمک کند و این که حال خوب دیگران برایش مهم باشد، کجا این چیزها را می‌بینیم؟ واقعاً این چیزها در کنگره دیده می‌شود. برای خود من درس بود که ایشان از راه طولانی در سرما و گرما با هر وسیله‌ای که شده خودش را برساند تا به حال خوب دیگران کمک کند.

در قسمت پارک و لژیون جونز می‌بینیم که واقعاً زحمت می‌کشند و به سالم بودن جسم دیگران کمک می‌کنند و برای ایشان مهم و ارزشمند است که حال دیگران را خوب کند. در دوره خدمتی که در نمایندگی ایمان داشتم، زمانی که اعلام می‌کردیم دوستان برای خدمت حضور داشته باشند از اول رهجوهای همسفر طاهره بودند؛ این واقعاً نشان دهنده این است که آن رهجوهایی که از دامن این راهنما پرورش یافته‌اند، رهجوهای سالم و خدمتگزاری هستند. در ادامه خودتان را ثابت کنید و نگویید چون همسفر طاهره در نمایندگی نیست ما هم نیاییم، همسفر طاهره زمانی خوشحال می‌شود که رهجوهایش را در کنگره ببیند و در پایان ان‌شاءالله این خدمت‌هایی که برای کنگره انجام می‌دهند و این حال خوبی که برای دیگران می‌سازد، خیر و برکت در زندگی برای خودش و خانواده‌اش باشد و امروز را به ایشان تبریک می‌گویم و این روز، روز خداحافظی نیست و سرآغاز خط دیگری است، شروع دوباره‌ در جایگاه خدمت ایجنتی در شعبه لواسان که تبریک می‌گویم و در ادامه هم موفق و سربلند از این آزمون‌ها بیرون بیایند.

رهایی جونز:

تجلیل راهنما همسفر طاهره:

مرزبان کشیک: همسفر شهلا
تایپ: همسفر خدیجه رهجو راهنما همسفر طاهره (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر فرحناز رهجو راهنما همسفر طاهره (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر سوفیا رهجو راهنما همسفر ثریا (لژیون چهاردهم) دبیر سایت
ویراستار و ارسال: همسفر مرضیه رهجو راهنما همسفر طاهره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایمان