حمل مسولیت‌ بر شانه‌‌ی خود

خداوند مسیرها را نشانه گذاری کرده و نتیجه حرکت در هر مسیر را به ما گفته است. در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، در این وادی ما سعی می‌کنیم مسائل حیاتی خودمان، جایگاه و مسئولیت خداوند را تا حد امکان مشخص کنیم. در وادی اول، دوم و سوم حد و مرز تفکر نشان داده شده و طبق فرموده آقای مهندس بیشترین بار مسئولیت حیات ما بر عهده ی خودمان است، حال ممکن است گریزگاهی به نظر آید و آن اینکه از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی کرده و کلیه بار مسئولیت زندگی را به صورت حق به جانب به خداوند واگذار کنیم و با گفتن تو بزرگ هستی، ما همه چیز خود را به تو واگذار کرده تا تو برای ما مشکلات را حل کنی، فکر می‌کنیم خداوند با قدرت مطلق یا نیروهای‌‌‌ مافوق فرمانبردارهای ما هستند که صبح تا شب به آنها برنامه داده وگاهی اوقات فکر کنیم خداوند غول چراغ جادو است. بعضی از ما در اصل به خداوند اعتقاد نداشته و به شانس معتقد هستیم که باید گفت روی شانس نباید حساب کرد، زیرا ما تنها باید روی وجود خود، اندیشه، تلاش و آموزش خودمان حساب کرده معتقد هستیم که اگر ما تکلیف و یا وظیفه خود را انجام دادیم آن زمان باید از قدرت مطلق یا نیروهای مافوق انتظار مساعدت داشته باشم، باید دانست که دست های آسمانی فقط القاء افکار را انجام می‌دهند و بقیه کارها به عهده خود ما است؛ اما گاهی اوقات از قدرت مطلق انتظاراتی داریم که غیر معقول است و شاید دلیل آن این باشد که ما به درستی، قدرت مطلق و نیروهای مافوق را نشناخته‌ایم. قدرت مطلق بعداز خلق انسان، او را بر سر یک دو راهی قرار داد و به او اختیار کامل داد که هر راهی خواست طی کند. یک راه کژی (فسق و فجور) و یک راه راستی (تقوا) است. در کتب متعدد آسمانی نیز اعلام کرده مسئولیت تمام کارهای انسان به عهده خودش است. دعا و راز نیاز زمانی می‌تواند موثر باشد که ما حداقل در مسیر ارزش ها و یا صراط مستقیم حرکت کرده باشیم. افکار و اندیشه روی جسم ما اثر می‌گذارد. افکار منفی جسم را دچار انواع بیماری می‌ کند. ما باید خودمان را بشناسیم. انسان شامل دو بخش است :

الف) هسته جسم یا صور آشکار انسان که به آن شهر وجودی یا درون یا کالبد فیزیکی می‌گویند و کاملا قابل رویت است .

ب) هسته خارجی یا صور پنهان انسان که شامل نفس، حس های خارج از جسم، عقل، روح، ذهن، آرشیو و خیلی چیزهای دیگر می‌شود. نفس تعیین موجودیتی است که در هر صورت، ظاهر و باطن انسان را نشان می‌دهد، نفس ، نه جسم نه روح است نفس انسان بر مبنای خواسته ها و میزان دانایی هر فرد در یک رتبه و یک درجه قرار می‌گیرد که به شرح زیر است :

 ۱ ) نفس اماره یا امر کننده .

 ۲ ) نفس لوامه یا سرزنش کننده.

 ۳ ) نفس مطمئنه یا قابل اطمینان.

هر نفسی دارای خواسته هایی می‌باشد که در انسان شامل خواسته های معقول و غیر معقول می‌باشد. قانون پذیرش مسئولیت حیات و واگذار کردن اختیار به انسان در تمامی مراحل زندگی ما نقش مهمی بر عهده دارد حال چه در حال مرحله نفس اماره ، لوامه یا مطمئنه باشیم به هر حال فرقی نمی‌کند و باید کلیه مسئولیت های حیات خود را بپذیریم و بر عهده هیچ کس حتی قدرت مطلق نگذاریم .

نویسنده: همسفر مریم.ا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون اول)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
رابط خبری: راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی دلیجان