نوشتار مسافر علی رهجوی راهنما مسافر احسان در خصوص: "وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من"

سلام دوستان علی هستم یک مسافر. در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ یعنی هر کاری که بخواهم انجام دهم نیاز به مقدار زمان خاصی دارد، اکنون که من مسافر می‌خواهم یک ساختمان نو برای خودم بسازم باید آن ساختاری که در گذشته به دست خودم ویران و در حال آوار شدن روی سرم بود را از ریشه بکوبم و مجدد فونداسیونی محکم پایه‌ریزی کنم تا در آینده بتوانم با خیال راحت و آسوده در آن زندگی کنم. اما این امر چقدر زمان می‌برد؟ حداقل یک سال زمان نیاز دارد تا امر اول که همان ساختن بنای جدید بود اجرا شود. این عامل زمان برای تمامی موجودات و حیات آنها لازم است؛ بنابراین اکنون که سفری را آغاز نموده‌ام تا شهر وجودی خودم را بازسازی کرده و تمامی کارخانه‌های آن را که ازکارافتاده بودند، به طور کامل بازسازی و راه‌اندازی نمایم نیاز به زمان دارم. همه چیز درون انسان به‌صورت بالقوه نهادینه شده است؛ ولی باید آنها را با تفکر، تجربه و آموزش از درون خود پیدا کنیم. ازآنجایی‌که به انسان اختیار کامل داده شده تا سرنوشت خودش را تعیین کند، اگر به‌طرف ارزش‌ها حرکت کنیم، به آرامش، آسایش و حال خوش می‌رسیم و چنانچه به‌سوی ضدارزش‌ها برویم دچار ناآرامی، ترس، اضطراب، نگرانی، سختی و عذاب خواهیم شد. پس آن کنیم که فرمان است! از ضدارزش‌ها دوری و به‌طرف ارزش‌ها همراه با عمل سالم حرکت کنیم و بدانیم آنچه را که نمی‌دانیم. در معرض نیروهای شیطانی و القاکننده که در تمام هستی وجود دارند قرار نگیریم تا بتوانند از طریق القا افکار منفی به خواسته‌های خود برسند و گوهر جانمان را بربایند. گلی خوشبوی در حمام روزی/ رسید از دست محبوبی به دستم بدو گفتم که مشکی یا عبیری/ که از بوی دلاویز تو مستم به گفتا من گِلی ناچیز بودم/ ولیکن مدتی با گُل نشستم کمال همنشین در من اثر کرد/ وگرنه من همان خاکم که هستم. برای همهٔ مسافران آرزوی موفقیت داشته و از خدمتگزاران واحد سایت تشکر می‌کنم.

نویسنده: مسافر علی از لژیون دوازدهم
ویرایش: مسافر حسین
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد