با ورودم به فضای نجات‌دهنده کنگره، یک‌بار دیگر، لطف قدرت مطلق یعنی خداوند به من نشان داده شد. روزهایی را به یاد می‌آورم که گرد غم و ناامیدی بر سراسر زندگی‌ام نشسته بود و هیچ آینده روشنی برای زندگی در انتظارم نبود. زمانی‌که تصور می‌کردم به‌واسطه انتخاب مسیر غلط، داستان زندگی‌ام به انتهای خط رسیده است، خداوند صفحه‌ای جدید و روشن را به من عطا کرد تا این‌بار داستان زندگی‌ام را درست رقم بزنم؛ صفحه‌ای به نام کنگره، همراه با راهنمایانی عاشق خدمت که صبورانه و دلسوزانه در مسیر سفر، امکان خطا و اشتباهاتم را از همیشه کمتر کرده بودند. این رحمت و نعمت خداوند که در این مقطع از زندگی‌ام به‌دست من رسیده بود، من را امیدوار کرد که این‌بار با اختیار خود، مسیری را برگزینم و در طی آن، لحظه‌ای دچار تردید و اشتباه نشوم؛ درنهایت با رسیدن به مقصد درست با آسودگی و رضایت، کوله‌بار خستگی‌های سال‌ها زندگی در تاریکی را جانی تازه و دوباره ببخشم.
این مسیر؛ به‌عبارتی این سفر، دقیقاً مانند پرورش درخت است، مراقبت و صبر زیادی مطالبه می‌کند؛ ولی درنهایت میوه سالم و شیرین آن مشخص‌کننده این امر است که قایق سفر من به خوبی به ساحل آرامش می‌رسد.
این امر که هر عملی پیامدهای روشن و تاریک را برای انسان به‌دنبال دارد، صور باطن ما را که به‌طور فطری در پی خوبی‌ها و روشنایی است را برمی‌انگیزد تا با اختیارکردن تصمیمات درست و به‌جا، سعادت دنیا و آخرت را کسب کرده و خود را به‌وجود نامتناهی خداوند نزدیک و نزدیک‌تر کنیم.
با یادآوری این مطلب که کمک و یاری خداوند در این مسیر، انرژی‌بخش گام‌های من است، قلب ناآرامم را اطمینانی دوباره می‌بخشد و گام‌های سست من را محکم می‌سازد، به حمایت او توکل می‌کنم؛ چراکه خداوند می‌فرماید: به سمت من قدمی بردار
تا ده قدم آمدنم به‌سوى خودت را به تماشا بنشینی.
نویسنده: همسفر زهرا. ح رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم )
ویرایش: همسفر رقیه و رابط خبری همسفر لیلا. ق (لژیون سوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (دبیر سایت)
همسفران نمایندگی وکیلی یزد
- تعداد بازدید از این مطلب :
108