مقاله وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من

«ديگران کاشتند و ما خوردیم بایستی ما بکاریم تا دیگران بخورند.» 
همه ما انسان‌ها می دانیم که انسان با اختیارات کامل بر سرنوشت خود در این جهان خاکی قرار گرفته است؛ به همین ترتیب با علمی که از طرف خداوند در درون ما انسانها نهاده شده، باید با آموزش و تجربه آنها را از درون خود پیدا کنیم و اختیار کامل داریم که سرنوشت خود را رقم زده تا جایی که راه را از چاه تشخیص دهیم. اگر توانسته باشیم خوب آموزش ببینیم؛ به‌طور قطع بهترین راه را خواهیم یافت و به هدف و مقصد نهایی خواهیم رسید و در غیر این‌صورت به گمراهی و درون چاه خواهیم افتاد.
در این جهان برای رسیدن به اهداف علاوه براینکه باید آموزش ببینیم باید زمان را هم در نظر بگیریم، یعنی برای رسیدن به آخر امر بایستی از مراحل تغییر، تبدیل، ترخیص عبور کنیم تا به مرحله نهایی با ترخیص برسیم و در این میان نیروهای
دیگر هم هستند؛ از جمله القا، احیا و تحرک که کار را به نتایج دلخواه یا آخر امر هدایت می‌کنند.
فرایند زندگی ما انسانها در این جهان خاکی مانند گردویی است که تا زمانی که بذر آن را در زمین نکاریم، در همان حالت باقی می‌ماند و در مدت‌زمان کوتاهی خراب شده و متلاشی می‌گردد؛ اما زمانی که کاشته شد تغییر می‌کند و در مدت زمان داده شده، طی فرایندهای دیگر و سایر نیروها و مواد اولیه در زمین با فرایندهای خاص تبدیل به بوته یا نهال می‌گردد؛ سپس از مرحله تبدیل هم عبور کرده و در نهایت تبدیل به میوه می‌شود؛ بنابراین یک دانه بذر گردو تبدیل به هزاران گردو میگردد و در ادامه مرحله ترخیص نیز به اتمام می‌رسد و  فرایند زندگی نیز به این گونه است و باید به درستی زمان را در نظر گرفت. هیچ چیز در این جهان ثابت نیست، همه چیز قابل تغییر است و خلقت آفرینش هر انسانی بر مبنای تغییر است؛ البته با در نظر گرفتن زمان و برای رسیدن به نتایج دلخواه بایستی زمان را به خوبی سپری کنیم و راهی برای حذف زمان وجود ندارد.
در آخر امر، امر اول اجرا می‌گردد؛ بنابراین در نهایت و در هنگام ترخیص اگر بهترین دانه یا بهترین عمل را در اول کار یا اول امر کاشته باشیم و بهترین رسیدگی را کرده باشیم، در آخر امر یا آخر کار بهترین محصولات و اعمال را خواهیم داشت.
و اما من مسافر تا قبل از ورودم به کنگره‌ اصلا مفهوم‌ این جمله را نمی‌دانستم که در آخر امر، امر اول اجرا میگردد؛ اما با گذشت زمان و طی آموزش‌‌هایی که از کنگره و راهنمای خوبم گرفتم، توانستم در اول امر یا اول راه بهترین جایگاه و راهنما را برای رهایی از تاریکی‌ها و رسیدن به روشنایی انتخاب کنم و متوجه شدم که زمان می‌تواند این کار را برای من به انجام برساند. اگر در اوایل سفر آموزش‌های کنگره۶۰ را را به درستی فرا نگرفته بودم و به  صحبت‌ها و فرامین راهنما عمل نمی‌کردم؛ شاید اکنون به این حال خوب دست نرسیده بودم و دانستم که اگر اول راه یا اول امر خوب حرکت کرده و بهترین مسیر را انتخاب کنم؛ در آخر امر یا آخر کار بهترین سفر را خواهم داشت.

نویسنده: مسافر جمال(لژیون پنجم)
ویرایش متن: راهنما تازه‌واردین مسافر کریم
ارسال: سایت نمایندگی ملاصدرا