دررابطه‌با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من» مصاحبه‌ای را با همسفر طاهره ترتیب دادیم که در ادامه نظر شما را به آن جلب می‌کنیم. همسفر طاهره و مسافر سعید پس از بیست سال مصرف مواد، از خردادماه ۱۴۰۱ با آنتی‌ایکس مصرفی هروئين و متادون با پیشنهاد یکی از دوستان وارد کنگره شدند و سیزده ماه و بیست و شش روز با کمک راهنمایان مسافر مرتضی و همسفر مینا سفر کردند. مدت رهایی از دام اعتیاد یک‌سال و پنج ماه و بیست روز است و ورزش هر دو عزیز در کنگره والیبال است.
به‌نظر شما باتوجه‌به دستور جلسه «وادی دوازدهم» چگونه اعضای کنگره می‌توانند به‌درستی مراحل تغییر، تبدیل و ترخیص را طی کنند؟
ما در وادی دوازدهم یاد گرفتیم؛ بزرگ‌ترین درس معجزه زمان است. با تفکر متوجه می‌شوم که برای تغییر، تبدیل و ترخیص باید خواسته تغییرکردن را در خودم به‌وجود آورم و در ادامه راه، آموزش‌های خود را کاربردی کنم و به فعلیت برسانم تا به مرحله تبدیل و در ادامه به مرحله ترخیص برسم. من به‌عنوان همسفر باید از ضد ارزش‌ها دوری کرده و صفات زشت خود را به صفات زیبا تبدیل کنم و با طی‌کردن پله قبلی، وارد پله جدید ارزش‌ها و صفات زیبا می‌شوم و در آخر امر؛ امر اول، اجرا می‌شود.
باتوجه‌به جایگاه‌های خدمتی متفاوتی که در کنگره داشتید، چگونه وادی دوازدهم (در آخر امر؛ امر اول، اجرا می‌شود) را تجربه کرده‌اید؟
من بالای بیست سال از آموزش گرفتن دور بودم، ابتدا باید خواسته آموزش‌گرفتن را در خود به‌وجود بیاورم که اولین پله برای این کار، فرمان‌برداری است؛ زیرا با فرمان‌برداری و رعایت قوانین کنگره، قطعاً می‌توانم خدمت‌های کنگره را به‌خوبی انجام دهم و به تکامل برسم تا انسان فرمان‌بردار خوبی نباشد؛ نمی‌تواند فرمانده خوبی شود.
به‌نظر شما تا چه میزان درنظرگرفتن پارامتر زمان یا حذف آن در حرکت انسان برای رسیدن به خواسته‌اش مؤثر است؟
معجزه زمان به هر چیزی فرصت می‌دهد تا تغییر ماهیت دهد. من با الگوگرفتن از طبیعت متوجه می‌شوم که همه چیز به‌صورت تدریجی و بافاصله زمانی مشخص اتفاق می‌افتد. من نیز با حرکت خود و در طی زمان، تلاش و کوشش و گذراندن مراحل مختلف آموزش و یا کسب مهارت خاص می‌توانم به نتیجه مطلوب و هدفم برسم؛ بدون درنظرگرفتن زمان هیچ تغییری اتفاق نمی‌افتد مثل‌اینکه برای تبدیل یک جنین به نوزاد کامل، نه ماه زمان را حذف کنیم که این امر اصلاً امکان‌پذیر نیست.
کنگره۶۰ جمعیت احیای انسانی است باتوجه‌به وادی دوازدهم چگونگی احیاکردن انسان‌ها را توضیح دهید.
احیاکردن انسان‌ها یکباره انجام نمی‌شود؛ انسان‌ها باید ذره‌ذره پخته شوند و از مرحله تغییر و تبدیل به مرحله ترخیص برسند. این مسئله با تفکر درست و درنظرگرفتن پارامتر زمان امکان‌پذیر می‌شود. ما اگر از طبیعت الگو بگیریم که به‌عنوان‌مثال یک گندم باید مراحل رشد خود را در طول زمان طی کند تا به گندم تبدیل شود؛ متوجه خواهیم شد که هیچ‌کاری یکباره به ثمر نمی‌رسد، بلکه باید فاصله زمانی آن فرایند طی شود تا به نتیجه مطلوب و دلخواه برسیم.
نظرتان درباره اینکه، تغییرکردن همراه با درد است؛ چیست؟
تغییر همراه با درد، در نهایت به آرامش و لذت وصف‌ناشدنی تبدیل می‌شود؛ شاید در اوایل که به کنگره آمده بودم، نشستن بر روی صندلی‌ها و سی‌‌دی نوشتن برایم سخت بود؛ اما اکنون سی‌‌دی نوشتن و آموزشها باعث حال خوب من می‌شود. آموزشها باعث شد که از ناامیدی به امیدواری، از ترس به شجاعت، از ناسپاسی به سمت شکرگزاری و از همه مهم‌تر از نفرت به عشق تغییر پیدا کنم؛ پس من با دل‌و‌جان پذیرای این درد هستم و از خداوند متعال می‌خواهم که دردی را که در راستای این تغییرات است را هر چه بیشتر به من بدهد.
به نظر شما چقدر خدمت‌کردن به رشد و پرورش عقاب درون انسان کمک می‌کند؟
در کنگره عقاب نماد قدرت است و خدمت صادقانه باعث می‌شود که روزبه‌روز بهره لازم را ببرم؛ زیرا هر جایگاه خدمتی آموزش خاص خودش را دارد.
کلام پایانی
واقعاً معجزه زمان در کنگره برای من آشکار شد و متوجه شدم که باگذشت زمان برای من چه اتفاقات زیبا، لذت‌بخش و وصف‌ناشدنی، پیش آمد که هیچ موقع در ذهن و خیالم به آن فکر هم نمی‌کردم. از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان سپاسگزارم که این بستر را برای ما آماده کردند تا از درد و رنج بشر کاسته شود و انسان‌هایی که روزی ازیادرفته بودند با حرکت درست و در طول زمان به زندگی برگردند و در شرایطی قرار بگیرند که از زندگی خودشان لذت ببرند.
طراح سؤال و مصاحبه‌کننده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نائین
- تعداد بازدید از این مطلب :
64