نهمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی رضوی ویژه مسافران با استادی راهنما مسافر فرهاد و نگهبانی موقت مسافر مجتبی و دبیری موقت مسافر اکبر با دستور جلسه " وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من" در روز سهشنبه به تاریخ دوم بهمنماه هزار و چهارصد و سه رأس ساعت ۱۶:۳۰ آغاز بکار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلۡعَصۡرِ
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَفِي خُسۡرٍ
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ
سلام دوستان فرهاد هستم یک مسافر
تشکر میکنم از راهنمای محترم لژیون چهاردهم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. از عزیزان خدمتگزار و ایجنت و گروه مرزبانی ممنون هستم.
چه میشود که انسان همیشه در خسران و زیان است و آیهای به این صراحت این موضوع را بیان میکند. اگر دقت کنیم باید متوجه شویم که برای چه وارد این بعد خاکی و فیزیکی شدهایم؟ غیر از این است که زمین مهد آموزش و تکامل ما است و ما بایستی مشکلات و نقاط ضعف خود را بازبینی و اصلاح کنیم
اگر قرار است کار بهتری انجام دهیم باید پروندهٔ خود را بازبینی کنیم. ما در هر جایگاهی که هستیم همیشه دوست داریم در حال پیشرفت و تعالی و بهترین باشیم. در جزوات جهانبینی گفته میشود که ما آمدهایم که قوانین زندگی را فرابگیریم نه اینکه ببینیم فلسفه شرق و غرب چه میگویند. من بهعنوان یک مسافر و کسی که در حال زندگی در این جامعه هستم بایستی قوانین زندگی را یاد بگیرم برای اینکه در صلح و آرامش باشم و بتوانم راحتتر این مسیر و این سیر تکامل زندگی خود را انجام بدهم و به دیدگاهی که برای ارتقا مسائل زندگی، اجتماعی، عاطفی و کاری را به نحو احسن عملی کنم چه کارهایی را باید انجام دهم؟ وادی دوازدهم میگوید در آخر امر، امر اول اجرا میگردد. امر اول چیست؟ همان وادی اول تفکر. این تفکر به چه کاری میآید؟ این تفکر برای بهترشدن شرایط زندگی است برای یادگیری قوانین زندگی است. در ابتدا گفته میشود پندار نیک، وقتی فکر سالم داشته باشیم و تمام تفکر در جنبهٔ مثبت باشد آنگاه القا نیروهای مثبت هم در این مسیر به تو کمک میکنند؛ ولی اگر در جهت منفی باشد بهتبع آن نیروهای منفی در کنار تو خواهند بود. چرا که ما معتقد هستیم که در مسیر ما همیشه هم نیروهای منفی هستند و هم نیروهای مثبت اما این ما هستیم که تصمیم میگیریم کدام نیرو را به کار بگیریم. پس امر آخر برمیگردد به همان امر اول و خواستهای که در ذهن ما جرقه زده است. خواسته مسافر چیست؟ آیا جز رهایی، درمان و تعادل است؟ اگر خواسته این است باید در این جهت هم حرکت صورت گیرد. این حرکت نیازمند بستر، زمان، فضا و مکان مناسب است. با حضور در کنگره فضا و مکان که در اختیار است؛ اما زمان نیازمند صبر است. من بهعنوان یک سفر اولی وظیفه دارم آموزشپذیر باشم، بهعنوانمثال قوانین رانندگی به ما گوشزد میکنند که از چراغقرمز عبور نکنم اگر خطایی کردیم منتظر عواقب این خطا نیز باید باشیم. چه جهنمی بالاتر از این است که من پا روی خطقرمزهای زندگی خودم و دیگران بگذارم و بعد متحمل عواقب آن باشم. اگر چند بار از چراغقرمز عبور کردیم شاید اتفاقی برای ما نیفتد؛ اما ناگهان تصادف رخ میدهد و چه جهنمی بالاتر از اینکه بخواهیم دستوپاشکسته از ماشین خارج شویم. در جهان فیزیکی و مادی من خودم باید اختیار امور و مسئولیتهای خودم را داشته باشم. شربت اوپیوم در اختیار ماست این ما هستیم که انتخاب میکنیم که درمان شویم یا خیر. اگر به کنگره بیاییم و قصد ما پیروی از ضد ارزشها باشد اینجا برای ما همان جهنمی میشود که هزاران بلا سر ما میآورد، دیگران صرفاً نظارهگر این اتفاقات هستند. باید ببینیم ما از این سفر چه میخواهیم؟ امر آخری که در ذهن ما وجود دارد چیست؟ اگر شربت بخوریم و روال مصرف را هم ادامه دهیم آنگاه هم تاوان مصرف را پس میدهیم و هم تاوان آن آگاهی که بهواسطهی حضور در این مکان به دست آوردهایم. چند جمله قابلتأمل در وادی دوازدهم گفته شده که آنها را بیان میکنم:
۱-معجزه زمان این است که به امواج فرصت داد که در طول زمان تغییر ماهیت دهند و از وجود آنها گازها، مایعات و جامدات پدیدار گردند. اگر عامل زمان لحاظ نشود هیچوقت نتیجهای حاصل نمیشود. در درمان سیگار این مسئله صادق است.
۲- در زمین بایستی یاد بگیرید که عبور از خطوط قرمز زندگی، خودبهخود چنان بلایی بر سرمان نازل میکند که خدا میداند. اگر خطوط قرمز درمان را زیر پا بگذاریم خودبهخود از چرخه درمان خارج میشویم.
این مکان برای چه مکان مقدس محسوب میشود؟ فعل من و شماست که به اینجا رنگ و بوی تقدس میدهد.
در ادامه جشن تولد یکسال رهایی مسافر عباس:
اعلام سفر مسافر:
سلام دوستان عباس هستم یک مسافر. با بیش از ۱۵ سال تخریب وارد کنگره شدم. آخرین آنتی ایکس مصرفی تریاک مدت ده ماه و پنج روز. سفر کردم با داروی درمان شربت اوتی به راهنمایی راهنمای خوبم آقا فرهاد. ورزش در کنگره والیبال الان هم به لطف خداوند و دستان پر مهر آقای مهندس و تلاش های راهنمای خودم یکسال و دو ماه و بیست و چهار روز آزاد رها هستم.
آرزوی مسافر:
کنگره ۶۰ جهانی بشود و تمامی مسافران به درمان و حال خوب برسند و بتوانند خدمت در کنگره را تجربه کنند.
سخنان راهنمای مسافر:
سلام دوستان فرهاد هستم یک مسافر. باتوجهبه بیماری همسفرش که فرزند عزیزش است و همچنین فوت مادر گرامیاش در ابتدای سفر باعث گردید که سفر سختی را شروع کند. احسان عزیز باتوجهبه بیماریاش پدرش را در این سفر همراهی کرد و انشاءالله که تا آخر همسفر بماند و آرزوی بهترینها را برای عباس و همسفرش احسان را دارم و امیدوارم همانطور که در طول این ۳ سال در مسیر ارزشهای کنگره حرکت کرده است و خدمت را سرلوحه کار خود قرار داده از این به بعد نیز همین مسیر را طی کند و شاهد بهروزی در خانواده او باشد و برای همسفر او احسان عزیز نیز آرزوی سلامتی میکنیم امیدوارم که همچنان همسفر پدرش باقی بماند و با لبخند همیشگی خود پدرش را همراهی کند.
سخنان مسافر:
سلام دوستان عباس هستم یک مسافر. خدا را شاکر و سپاس گزارم که در این عصر و زمانهای که مواد مخدر زندگیهای بسیاری را خراب کرده، اجازه نداد که من عباس باتوجهبه مشکلات و گرفتاریهای زندگی غرق شوم و کنگره را در مسیر من قرار داد و خدا را شاکرم که شخصی مانند آقای مهندس وجود دارد که امثال من عباس که اگر اراده آن را داشته باشم باتوجهبه آموزشها و مسیری که جلوی راه من قرار داده است بتوانم به رهایی و حال خوب برسم و باعث شوم که الگویی برای دیگران که غرق در مواد مخدر هستند باشم و بتوانند همانطور که من درمان شدهام آنها نیز درمان شوند. بسیار خوشحالم که در جمع شما عزیزان هستم و میتوانم خدمتگزار کنگره باشم از راهنمای خودم بسیار تشکر میکنم که بسیار برای من زحمت کشیدند.
تصویربردار: مسافر علیرضا لژیون هشتم
تایپ و ویرایش: مسافر ایمان لژیون پانزدهم
ارسال خبر: مسافر حسن لژیون دوازدهم
نمایندگی رضوی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
282