تحقق اهداف با اجرای وادی دوازدهم

جلسه هفتم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار کنگره ۶۰ همسفران نمایندگی صائب تبریزی با استادی همسفر معصومه، نگهبانی همسفر پریا و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه ( وادی دوازدهم « در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.» و تأثیر آن روی من) روز دوشنبه ۱ بهمن ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان لژیون سردار سپاسگزارم که جایگاه استادی این جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. خدا قوت عرض می‌کنم خدمت نگهبان لژیون سردار و دبیران ایشان همچنین خزانه‌دار لژیون سردار و جایگاه نگهبان را خدمت همسفر پریا و جایگاه دبیری را خدمت همسفر معصومه تبریک عرض می‌کنم. دستور جلسه این ماه لژیون سردار وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من است.

من در گذشته با این دستور جلسه مشکل داشتم و نمی‌توانستم درک درستی از این وادی داشته باشم، تا این‌که سال قبل استاد جلسه شدم و اتفاقاً دستور جلسه وادی دوازدهم بود، چندین بار وادی دوازدهم را مطالعه کردم تا بالاخره توانستم به درک لازم در مورد این مبحث برسم و یاد گرفتم که اگر خواسته‌ای داریم، اول باید شروع به حرکت کنیم و در راستای آن پارامتر زمان را نیز در رأس امور خود قرار دهیم.

شاید در ظاهر این موضوع ساده به نظر بیاید ولی وقتی به عمق آن مراجعه کنیم، مسائل عمیق و قابل تأملی در پشت این وادی نهفته است و موضوعات عظیم و گسترده‌ای را شامل می‌شود که برای افراد عادی درک این موضوع بسیار سخت است، ولی برای اعضا کنگره که مدام در حال آموزش و ارتقاء هستند، خارج از حیطه درک آن‌ها نیست چون آقای مهندس همواره مانند یک باغبان آگاه در حال آبیاری ما اعضاء کنگره هستند و این امر مهم باعث می‌شود ذهن ما در تکاپو باشد و روز به روز بر آموخته‌ها‌یمان افزوده شود.

ما با ورود به کنگره و دریافت آموزش‌ها ذره‌ذره درمی‌یابیم که انسان در هر مرحله از زندگی خود برای رسیدن به اهداف و خواسته‌های معقول، باید از تلاش و حرکت مستمر خود در جهت رسیدن به آن‌ها باز ناایستد و در این میان موضوع زمان را همیشه و در هر کاری مد نظر داشته باشد. من قبل از ورود به کنگره فردی یخ‌زده بودم به عبارتی تمام حس‌هایم بسته شده بودند و همیشه تصمیمات نادرستی در زندگی می‌گرفتم که پیامدهای خوبی در پی نداشت.

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در چنین بستری قرار گرفتم و به لطف این مکان مقدس توانستم به درک و شناخت نسبی از قوانین هستی برسم و معنای واقعی صبر را آموختم. در گذشته می‌پنداشتم که صبر کردن به معنی یک جا نشستن و منتظر معجزه‌ای از طرف خداوند بودن است، غافل از این‌که سکون همراه با انتظار پیشرفت، انسان را به ورطه نابودی می‌کشاند و نه تنها موفقیتی در پی ندارد بلکه روز به روز بر مشکلات افزوده می‌شود.

در وادی دوازدهم آموختم که اگر انسان بخواهد به اهداف خود دست یابد باید یعنی در جهت آن‌ها حرکت و تلاش مستمر و مداوم از خود نشان دهد و با در نظر گرفتن گذشت زمان به نتیجه مطلوب دست یابد. مسئله زمان در وادی دوازدهم مهم‌ترین مقوله‌ای است که برای تغییر، تبدیل و ترخیص در هر موضوعی باید رعایت شود تا از کیفیت و کمیت لازم بهره‌مند شود و این یک قانون هستی است.

تغییراتی که در طبیعت در طی زمان معین رخ می‌دهد می‌تواند الگوی مناسبی برای ما انسان‌ها باشد، برای مثال اگر من در خانه گلدانی دارم که علاقمند به رشد و تکثیر آن هستم باید به طور مستمر از او مراقبت کنم و در زمان‌های معین کود، آب و نور مورد نیاز را در اختیار گلدان قرار دهم تا ذره‌ذره رشد کرده و آماده تکثیر و گل دادن شود در مورد اعتیاد مسافران نیز این مسیله صادق است و حتی می‌توانیم وادی دوازدهم را به همه مراحل زندگی خود بسط دهیم و انتظار نداشته باشیم که در مدت زمان کوتاه، بهترین نتایج را به دست آوریم. همیشه از خداوند متعال خواستارم که توفیق خدمت در کنگره را از من نگیرد و در حد توان بتوانم در کنگره مستدام باشم و در جهت پیشبرد اهداف این مکان مقدس سهیم باشم.

تجلیل نگهبان دوره پنجم  همسفر پریا، از نگهبان دوره چهارم همسفر تهمینه

تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر شبنم
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی