مشارکت مکتوب در مورد دستور جلسه «وادی دوازدهم و تأثیر آن روی من»
امر اول خداوند خلق انسان بود، بنابر این خداوند ابتدا جهان خاکی، گیاهان، حیوانات و غیره را برای سکونت انسان از روی همین قانون یا الگو خلق کرد و بعد در آخر امر خلق جهان خاکی، امر اول که خلق جسم خاکی انسان بود، خلق جسم خاکی انسان را شروع کرد.
خداوند انسان را با اختیارات کامل خلق کرد و کل مطالب شامل علوم، نام‌ها یادگرفتن، صفات خداوند را در درون انسان قرار داد و همچنین انسان دارای ویژگی خاصیت (نیمه روشن و نیمه تاریکی) می‌باشد.
در این مسیری که انسان در جهان خاکی در طول حیات خود یاید بعد زمان را طی کند، نیروهای تغییر و تبدیل به انسان کمک می‌کنند و نیروهای القاء، احیاء و تحرک نیز به این سه انرژی یا نیرو کمک می‌کنند، البته نیروهای باز دارنده و تخریبی در مسیری که انسان طی می کند وجود دارند.
بنابراین خداوند انسان را با این خصوصیات و توانایی خلق کرد تا در آخر امر، به آن هدفی که خداوند در ابتدای امر خلق انسان داشته برسیم و باید به آخر امر خلق انسان نزدیک شویم تا نتیجه مشخص گردد.
خداوند به انسان اختیار کامل داد تا راه‌ها، فراز و نشیب‌ها را طی کند و یک روزی به کمک نیروهای تغییر، تبدیل، ترخیص، القاء، احیاء، تحرک به تشخیص برسیم.
یعنی انسان به وجود آمد تا لذت و ارزش حیات را، در بعد زمان درک کند و همچنین ضمن زندگی کردن در بعد زمان، با کسب دانایی، معرفت، دانش، آگاهی و غیره را به کمک همین انرژی‌ها یا نیروها به تشخیص برسیم آنگاه در راه درست و صراط مستقیم حرکت کنیم تا به آرامش، آسایش و شادی برسیم و اگر در راه نادرست و کج حرکت کنیم به سختی، حقارت، بدبختی، عذاب رهنمون خواهیم شد.
بنابراین هدف خداوند از خلق انسان یا امر اول خداوند برای انسان شامل خوبی، بهروزی، ارتقاء، پیشرفت، قدرت، اختیار می‌باشد که در نهایت به خیر ختم می‌شود چون خداوند بخشنده و مهربان است و می‌دانیم که هرگزوعده خداوند دروغ نیست.
نویسنده: مسافر امیر لژیون 3
تایپ، ویراستاری و ارسال: مسافر محمد خدمتگزار سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
37