وادی‌ها از کتاب آسمانی برگرفته شده است

همسفر الهام
وادی دوازدهم می‌گوید: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود یعنی خواست و هدف ما قطعاً به نتیجه مطلوب می‌رسد اما باید برای رسیدن به آن حرکت کنیم و در کنارش، تلاش، کوشش و «زمان» را در نظر بگیریم. تمام علوم و اکثر صفات خداوند در ما انسان‌ها در ابعاد کوچک قرار داده شده و ما با آموزش‌هایی که توسط وادی‌ها که زیر بنای آموزش‌های کنگره هستند، این علوم و صفات را در درون خودمان بیدار می‌کنیم. خداوند برای خلق جهان خاکی از طریق القا، عشق را به ذرات یا هسته اولیه جهان خاکی دمید و با خلق آن، سه نیروی تغییر، تبدیل و ترخیص به صورت خودکار شروع به کار کردند که در ادامه نیروهای القا، احیا و تحرک به کمک آن‌ها آمدند. خیلی با خودم فکر کردم که چرا مشارکت در‌ مورد وادی دوازدهم روزی من شد؟ زیرا باور دارم که بی‌اذن خداوند اتفاقی رخ نمی‌دهد، قطعاً با این مشارکت قرار است که روزنه‌ای از نور برای من باز شود. به‌‌ عنوان همسفر، اولین خواسته من رهایی مسافرم است. خواسته بعدی من تزکیه و پالایش خودم و رسیدن به آرامش است. این وادی به من یاد داد تا برای رسیدن به خواسته‌های خودم، باید قدم بردارم، حرکت کنم و بذری که کاشته‌ام را با عشق و ایمان آبیاری کنم تا به مرور زمان تغییرات صورت بگیرد. البته من به‌ عنوان یک همسفر می‌توانم همان نیروی القا باشم، عشق و امیدواری را القا کنم تا به کمک خداوند و راهنمای خودم، باعث تغییر، تبدیل، احیا، تحرک و رهایی او شوم و این‌ گونه در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. در سوره بلد و عصر گفته شده که انسان در رنج و خسران آفریده شده و برای عبور از گذرگاه‌های سخت زندگی باید در صراط مستقیم قرار بگیریم که خداوند و دست‌های الهی ما را در این راه یاری می‌کنند، اگر صبور باشیم، به خدا توکل کنیم و عمل صالح انجام دهیم، به هر چیزی که می‌خواهیم می‌رسیم.

همسفر مهرانگيز
۱۴ وادی در کنگره۶۰، نقش مهمی در جهان‌بینی ما دارد و عمل کردن به آن‌ها ما را به زندگی سالم می‌رساند و باعث می‌شود تا ما به خداوند نزدیک و نزدیک‌تر شویم، زیرا وادی‌ها از کتاب آسمانی برگرفته شده است. وادی دوازدهم و تأثیر آن بر روی من، در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ یعنی آن خواسته‌ای که ما داریم، با تلاش، کوشش و آموزش درست، در آخر امر به دست می‌آید؛ مثل کاشت درخت گردو، اول زمین را آماده می‌کنیم، بذر را می‌کاریم، به آن کود و آب می‌دهیم تا تبدیل به نهال شود و باید صبر کنیم تا چند سال بگذرد، نهال ما تبدیل به درختی زیبا شود تا ما بتوانیم از گردوی آن استفاده کنیم و لذت ببریم زیرا خواسته ما گردو بود و در آخر امر، ما به گردو رسیدیم؛ این مسئله یک قانون کلی است که در تمام سطوح زندگی ما و در هستی حکم‌ فرما است. همسفری نیز همین‌طور است؛ ما با امید وارد کنگره می‌شویم، آموزش می‌بینیم، در صراط مستقیم حرکت می‌کنیم، فرمان‌برداری می‌کنیم و در آخر بعد از پیمودن راه، با تلاش و صبر به مقصود خود یعنی رهایی مسافرمان می‌رسیم. تیتر وادی دوازدهم می‌گوید: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ منظور همان خواسته اولیه ما است که با حرکت به آن می‌رسیم. نباید در مدت زمان کوتاه به فکر رهایی باشیم، بر اساس قانون دوازدهم چنین چیزی امکان پذیر نیست؛ مانند سفر مسافران در کنگره۶۰ که بعد از پیمودن ۱۰ الی ۱۱ ماه، یک سفر با پروتکل DST، به خواسته اولیه خود که همان رهایی از اعتیاد است، می‌رسند. مسئله زمان بسیار مهم است، امری که در جمله آخر امر به آن اشاره می‌شود به معنی حرکت ما برای رهایی است. در آخر تأثیر وادی دوازدهم بر روی من این بود که با تلاش، آموزش، فرمان‌برداری از راهنما خودم همسفر معصومه، با صبر و ایمان به خداوند بزرگ و مهربان به خواسته خودم که رهایی است، برسم. برای جناب آقای‌ مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان آرزوی موفقیت و سلامتی را خواستارم.

همسفر فاطمه
در ابتدا از اعضا محترم سایت تشکر می‌کنم و خدا قوت می‌گویم. وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من. خداوند را هزاران بار شکر می‌کنم که در کنگره هستم و آموزش‌ها را دریافت می‌کنم.
این وادی به موضوع اختیار در انسان اشاره دارد. انسان اختیار دارد تا با نیروی تفکر و تعقل خود انتخاب کند که در کدام راه فجور و یا تقوا قدم بگذارد. بعد از انتخاب، پارامتر زمان مطرح می‌شود؛ برای رسیدن به خواسته‌های خود، باید پارامتر زمان در نظر گرفته شود. هر گیاهی که کاشته می‌شود، نیاز به زمان دارد تا تبدیل به یک نهال کوچک شود. در این مسیر نیاز به مراقبت، نگهداری، آب، خاک مناسب و نور خورشید دارد تا ذره‌ذره تغییرات در آن شکل گرفته، تبدیل به یک درخت می‌شود و در آخر امر، میوه می‌دهد و به مرحله ترخیص می‌رسد. در کنگره یک مسافر در شروع سفرش مانند یک دانه است که نیاز به مراقبت و نگهداری دارد تا رشد کند. سفر خود را با دارو OT و روش DST شروع کرده، کم‌کم با پایین آمدن پله‌ها و دوزهای مصرفی، تغییرات در او ظاهر می‌شود. در طول مسیر سفر، همسفر نقش بسیار مهمی دارد. همسفر با دریافت آموزش، آن‌ها را کاربردی می‌کند و مانند یک خورشیدی می‌شود که می‌تواند نور خودش را بتاباند و با رفتار و کردار راستین، جان دوباره به حیات خود و مسافرش ببخشد. در مرحله آخر، محصول به بار می‌نشیند، تبدیلات شکل می‌گیرد و در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود؛ هر دو سربلند از دستان پر مهر آقای‌ مهندس، گل رهایی را می‌گیرند و ترخیص می‌شوند. در طول مسیر، نیروهای القا، احیا و تحرک نیز وجود دارد و در رسیدن به مقصد، آن‌ها را یاری می‌کنند. در این مسیر باید موضوع زمان را در نظر داشت و با صبر، پشتکار و قدرتمند حرکت کرد و دانست که برای رسیدن به هر خواسته‌ای، باید پارامتر زمان را در نظر داشت و دست از تلاش و کوشش برنداشت.

همسفر کبری
وادی دوازدهم می‌گوید در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. برداشت من در‌ مورد این وادی این است که وقتی هدفی را در نظر می‌گیریم، در اول امر قرار گرفتیم و زمانی‌که به آن هدف رسیدیم، آخر امر یعنی همان اول امر است. حالا چگونه این اتفاق می‌افتد؟ وقتی خواسته و باور داشته باشیم با تلاش، کوشش، صبر و بردباری می‌توان به نقطه آغاز تفکر دست یافت، بعد حرکت در سمت صراط مستقیم آن ساختار آغاز می‌شود. در اینجا به پارامتر زمان نیاز داریم؛ برای مثال: زمانی‌که یک نوزاد می‌خواهد به دنیا بیاید، ۹ ماه زمان لازم است و اگر زود به دنیا بیاید، مشکل دارد و نارس است. این موضوع در تمام هستی و حیات صادق است. یک دانه به بستر مناسب، خاک، آب، نور و زمان مناسب نیاز دارد تا سرانجام رشد کند و میوه بدهد. وادی‌ها یکی پس از دیگری به ما آموزش می‌دهند؛ وادی دوازدهم به ما می‌گوید: مسافری که به کنگره می‌آید هدف دارد، شرایط برای او فراهم می‌شود و زمان نیز نیاز دارد تا به درستی سفر کند. آموزش در کارگاه، لژیون، سی‌دی، مطالعه، نکته‌برداری و مشارکت در صراط مستقیم به مسافر کمک می‌کند تا به رهایی برسد. روش تدریجی کنگره۶۰، الگوبرداری از کتاب آسمانی در مسیر صداقت، عشق و محبت ساختار‌ها آغاز شده و به حرکت در می‌آید که با کاربردی کردن آن به هدف خودشان می‌رسند؛ هم‌چنین همسفر کاملا آموزش می‌بیند و حس دورن و برون خود را تزکیه و پالایش می‌دهد؛ نیرو‌های الهی نیز به کمک می‌آیند و تبدیل، تغییر و ترخیص اتفاق می‌افتد تا خود او نیز حس درونش تغییر کند و مثبت‌اندیش شود. تجسس در امور مسافر کار درستی نیست، همسفر نیاز دارد اول خودش به آرامش برسد و درون خود را صیقل بدهد تا بتواند آرامش را به مسافرش نیز انتقال بدهد. خداوند را شکر می‌کنم که در کنگره حضور دارم و از خداوند آرزوی سلامتی و طول عمر برای آقای مهندس و خانواده محترم ایشان خواستارم.

رابط خبری: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر پرنیا رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ثبت: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد