جلسه هفتم از دوره پنجم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی راهنمای تازه واردین زهرا ، نگهبانی همسفر شقایق و دبیری همسفر طاهره با دستور جلسه «وادی دوازدهم و تاثیر آن بر روی من،در آخر امر امر اول اجرا می شود» روز دوشنبه ۱ بهمنماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان عزیز خانم شقایق و راهنمای محترم خانم راضیه سپاسگزارم، که این فرصت را در اختیار من قرار دادند؛ تا آموزش بگیرم و خدمت کنم.
دستور جلسه امروز، وادی دوازدهم است که عنوان وادی «در آخر امر امر اول اجرا میشود»
وقتی یک خواسته داریم، باید پشت آن آموزش دیده باشیم و تفکر کنیم، تا در آخر به خواسته و هدف برسیم.
اینگونه نیست، که الان به یک موضوع فکر کنم، و همان لحظه آن موضوع برای من به واقعیت تبدیل شود.
خیلی از موضوعات و مشکلات از جمله اعتیاد یک شبه برایمان به وجود نیامده است، که طی فرایند کوتاهی درمان شود.
در وادی دوازدهم به این نتیجه میرسیم که وقتی وارد کنگره میشویم امر اول که خواسته درمان است با تغییر صفات در جسم، روان و جهان بینی؛ در مدت زمان ۱۰ الی ۱۱ ماه فرد را به درمان و رهایی میرساند.
پس برای درمان اعتیاد و یا رسیدن به هر خواسته و یا هدفی پارامترهایی نیاز است که مهمترین آن در نظر گرفتن زمان است. یعنی هر خواسته میتواند با گذشت زمان به اجرا درآید.
مرحله بعد؛ مرحله ی تبدیل، تغییر و ترخیص است. که برای رسیدن به یک هدف، باید تبدیل شویم،تغییر کنیم و ترخیص شویم. و بعد نیروهای القا، احیا و تحرک که در هستی وجود دارند وارد عمل شده و به کمک ما میآیند.
در تبدیل و ترخیص اگر تغییر نداشته باشیم به هیچ عنوان نمیتوانیم تبدیل شویم. و این تغییرات باید همراه با حرکت باشد، چون درسکون هیچ تغییر و تبدیلی شکل نمیگیرد.
گاهی اوقات ما خود را آموزشها دور میکنیم و انتظار داریم همه مطالب را جامع و کامل دریافت کنیم اما اینطور نیست. باید به این نقطه برسیم که اگر آموزشها را دریافت می کنیم بتوانیم آن را به مرحله ی اجرایی دربیاوریم.
یکی از مثالهایی که در این وادی آمده است کاشت گندم است. وقتی کشاورز گندم را میکارد به این صورت نیست که امروز بکارد و فردا برداشت کند.
باید زمین را آماده کند، گندم را بکارد و بعد در ادامه، آبیاری و مراقبت کند و پس از گذشت زمان لازم و پارامتر های مورد نیاز آن محصول قابل برداشت میشود.
یکی از صفات خداوند که به میزان کم در درون انسان وجود دارد علم است: که در ضمیر ناخودآگاه انسان وجود دارد. بچهای که متولد میشود، چون آموزش ندیده و تجربه نداشته، نمیتواند یک دفعه آن علم را کسب کند. اما انسان در گذر زمان با آموزشها و تجربهها و دانشی که کسب میکند، آن علم را از وجود خود بیرون کشیده و آن را کشف میکند.
حال هر کس در هر زمینهای مثل ریاضیات، هنر، فیزیک و... با توجه به خواست و علاقه آن را دنبال میکند و سرنوشت خود را رقم می زند و میتواند به خواستهاش برسد.
در انسان و حیوانات این متمایز شده است واین با توجه به علمی که در انسان قرار داده شده است. یک حیوان چون در ضمیر ناخودآگاه ووجودش هیچ علمی تعبیه نشده است آموزش پذیر نیست.
پیام دیگر این وادی کاشت درخت است؛ که ما هر ساله باید یک درخت بکاریم و باید از آن مراقبت کنیم و شاهد رشد درخت باشیم.
و در ادامه میتوانیم مشاهده ودرک کنیم و صبر، تحمل و استقامت را از این وادی بیاموزیم. و ذره ذره تغییر کنیم و در مسیر ارزشها حرکت کنیم.
جناب آقای مهندس میفرمایند: خداوند برای امر اولی که برای انسان تصمیم گیری کرده است چیزی جز عاقبت بخیری و بهروزی برای انسانها نبوده است و اینکه انسانها با قدرت اختیاری که دارند بتوانند در پایان ختم بخیر شوند.
شاید ما در طول مسیر حرکت خطا کنیم، چون به گفته جناب آقای مهندس انسان مختار الخطاست اما باید بهای آن را پرداخت کنیم؛ امیدوارم با آموزشهایی که در کنگره میگیریم، و تجربههایی که کسب میکنیم در گذر زمان و آرام آرام به هدف نزدیک شویم.
تجلیل از دبیر صوتی گذشته و معارفه دبیر صوتی فعلی:
مرزبان خبری:همسفر نسیم
تایپ:همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول)
عکاس:همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مریم)
ویرایش و ارسال:راهنما همسفر آرزو(لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان
- تعداد بازدید از این مطلب :
69