برای رسیدن به هدف باید صبر کنیم

جلسه ششم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی شوشتر با استادی همسفر الهام، نگهبانی همسفر ثریا و دبیری همسفر مرجان با دستور جلسه: "وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تاثیر آن روی من "در روز دوشنبه 1 بهمن ماه 1403 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه همسفر ثریا و راهنمای گرامی همسفر نازنین و ایجنت محترم شعبه همسفر مرضیه تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه بنشینم و خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز وادی دوازدهم و تأثیر آن بر روی من است.

ما در کنگره با 14 وادی آشنا می‌شویم، این وادی‌ها قوانین الهی هستند، که راه و رسم زندگی کردن را به ما آموزش می‌دهند، ما تا به امروز 11 وادی را پشت سر گذاشته‌ایم که با آموزش گرفتن صحیح و کاربردی کردن آن‌ها در زندگی می‌توانیم تأثیر آن‌ها را در زندگی خودمان ببینیم.

حالا به وادی دوازدهم رسیده‌ایم، تیتر این وادی می‌گوید؛ (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود.) این وادی به ما می‌گوید: که هر خواسته یا هدفی که داریم باید ابتدا؛ حرکت کنیم و با صبر کردن در آخر امر، به امر اول برسیم، این کار احتیاج به زمان دارد.

زمانی که وارد کنگره می‌شویم و سفرمان را شروع می‌کنیم در ابتدا خواسته و هدف ما همسفران و مسافرانمان رسیدن به رهایی است. برای رسیدن به رهایی باید حرکت کنیم و صبر داشته باشیم؛ چون همه چیز در حرکت بوجود می‌آید، اگر بخواهیم طعم رهایی را بچشیم باید 10 ماه سفر کنیم و آموزش بگیریم، فرمان بردار راهنما باشیم، هیچ وقت نگویم که مسافرم باید زود درمان شود، زیرا مسافر من یک شبِ مصرف کننده نشده است، که بخواهد یک شبِ موادش را کنار بگذارد. چون با مصرف مواد مخدر تخریب‌های زیادی به خودش وارد کرده است، برای درمان اعتیاد یک مثلث وجود دارد، که ضلع‌های آن شامل؛ جسم، روان و جهان‌بینی هستند. که علاوه بر درمان جسم باید روان و جهان‌بینی شخص نیز درمان شود.

در کنگره جسم مسافران با استفاده از داروی OT و روان و جهان‌بینی آن‌ها با نوشتن سی‌دی‌ها و فرمان برداری به درمان قطعی و به تعادل می‌رسند. برای رسیدن به این هدف باید صبر کنیم، ناامید نشویم تا آن تغییر صورت بگیرد. تغییر کردن در صور آشکار آسان است؛ ولی در صور پنهان کار سختی است؛ باید روی افکار، اندیشه و نفس خود کار کنیم، خودمان را ذره ذره تغییر بدهیم. 

در کنگره یاد گرفته‌ام که بر اثر اختیاری که خداوند به من داده است؛ باید راه درست را انتخاب کنم تا درست زندگی کنم و به تعادل و آرامش برسم و از تاریکی‌ها به سمت نور حرکت کنم؛ این را هم بدانم که در مسیر من همیشه نیروهای منفی هستند که باعث خستگی، دلسردی و ناامیدی من می‌شوند؛ چرا که نیروهای منفی در هستی یه نوع مکمل هستند؛ پس باید صبر و استقامت داشته باشم تا در نهایت تغییر کنم و به یک انسان متعادل تبدیل بشوم و به جایی برسم که از آن جا انشعاب یافته‌ام.

این را بدانیم زمانی که در مسیر الهی و یا راستین قرار می‌گیریم نیروهای الهی نیز به کمک ما می‌آیند، به قول راهنمای محترمم همسفر مرضیه، وقتی در مسیر درست قدم برداریم آسفالت خیابان هم به ما کمک می‌کند. امیدوارم که این وادی‌ها چراغ راه ما باشند و ما بتوانیم در کنگره بمانیم و آموزش ببینیم و خدمتگزار کنگره باشیم، تا بتوانیم راه درست را پیدا کنیم و در نهایت به صلح و آرامش برسیم.

مرزبان کشیک: همسفر فاطمه
تایپ و عکاس: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول )
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر