برای رسیدن به آخر امر موضوع زمان را نمی‌توانیم حذف کنیم

جلسه چهارم از دوره سی‌ویکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سهروردی اصفهان با استادی اسیستانت همسفر مرجان، نگهبانی راهنما همسفر شهرزاد و دبیری همسفر افسانه با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خیلی خوشحالم که امروز یک‌ بار دیگر خداوند به من اجازه داد که در محضر شما همسفران بسیار خوب نمایندگی سهروردی باشم. خداقوت می‌گویم به همه خدمتگزاران این نمایندگی که به‌خوبی به وظایفشان عمل می‌کنند. ان‌شاءالله همه ما بتوانیم در کنار همدیگر کمک کنیم و دردی از دردهای هم‌نوعانمان که به اینجا مراجعه می‌کنند برداریم و کم کنیم. برای سفر اولی‌ها آرزوی سفری بسیار پربار و با کیفیت دارم و سفر دومی‌ها ان‌شاءالله در سفر دوم کیفیت کارشان بیشتر از قبل باشد و در فکر این باشند که با خدمت کردن تمام آن چیزی را که یاد گرفته‌اند به‌عمل دربیاورند.

در مورد دستور جلسه امروز که وادی دوازدهم است؛ قبل از این‌که به این وادی بپردازم، می‌خواهم در مورد این بگویم که ممکن است کسانی باشند که جلسات اولشان است و در جمع ما هستند و شاید اطلاعات کافی راجع به وادی‌ها نداشته باشند؛ می‌خواهم بگویم این تابلوهایی که در بالا پشت‌سر من می‌بینید از این طرف به آن طرف، عنوان چهارده وادی است. وادی‌ها در واقع یک بخشی از ابزاری را نشان می‌دهند که با استفاده از آن‌ها آموزش می‌بینیم و یاد می‌گیریم که چگونه بتوانیم از پس مشکلاتمان برآییم. در واقع وادی‌ها پلی هستند برای حرکت از دنیای تاریک جهل‌ و نادانی به سمت دنیای نور و روشنایی؛ بنابراین بر همه ما واجب است که تمام آموزش‌هایی که از طریق وادی‌ها می‌گیریم، اول خوب دریافت کنیم و سپس با تمام وجودمان سعی کنیم که نقطه مبهمی از این آموزش و انتقال مفاهیم برای ما وجود نداشته باشد و تلاش کنیم که از تک‌تک جملات این وادی‌ها استفاده کنیم و آن‌ها را به‌کار بگیریم که در این صورت قطعاً نتیجه خواهیم گرفت؛ به‌خاطر این‌که کسانی که پیش از شما این کار را انجام داده‌اند نتیجه گرفته‌اند؛ پس وادی‌ها ابزار بسیار مهمی هستند و از وادی اول شروع می‌شود و با وادی چهاردهم به اتمام می‌رسد.

امروز که شما اینجا هستید قرار است که ما در مورد وادی دوازدهم صحبت کنیم که عنوانش اینجا روی پرده هم نشان داده شده است؛ «در آخر امر، اول اجرا می‌شود.» این جمله، یک جمله بسیار ساده است؛ می‌گوید ما یک امری داریم به‌عنوان یک نقطه شروع، امری که داریم به آن فکر می‌کنیم و می‌خواهیم به آن برسیم و در نهایت آخر امر، مسیری که ما را به‌سمت آن نتیجه‌ای که می‌خواهیم و در اولین قدم می‌خواستیم، می‌رساند. بین این امر اول و آخر امر یک فاصله‌ای هست و در این فاصله قرار است که ما اتفاقاتی را تجربه کنیم و کارهایی را انجام بدهیم تا نتیجه آن چیزی شود که ما اول تصور می‌کردیم؛ برای مثال: فکر کنید که اولین امری که شما به خاطرش وارد کنگره شدید؛ این بود که از اعتیاد و دنیای اعتیاد رها شوید، هم خودتان، هم مسافرتان و خانواده‌تان و بعد نهایتاً اتفاقی که در آخر می‌افتاد و نتیجه‌ای که حاصل می‌شد این بود که این اتفاق می‌افتاد؛ یعنی این که رهایی را با تمام وجود دریافت می‌کردید؛ حالا در این فاصله باید یک سری کارهایی را انجام داد. شما اگر وادی دوازدهم را از روی کتاب عشق بخواهید بخوانید چندین صفحه است و در این چندین صفحه مطالب بسیار ارزشمندی است که اگر بخواهم به آن‌ها بپردازم حالا حالاها باید صحبت کنم؛ بنابراین خیلی سریع و تیتروار می‌گویم.

اولین موضوعی که در وادی دوازدهم مطرح می‌شود برای رسیدن به آن آخر امر، موضوع زمان است که به‌هیچ عنوان نمی‌توانیم آن را حذف کنیم. در هر کاری که بخواهیم انجام دهیم و هر موضوعی که قصد می‌کنیم آن را به انجام برسانیم و نهایتاً به نتیجه برسیم؛ باید زمان را در نظر بگیریم. هیچ امری در این جهان خاکی وجود ندارد که بتوانید طی کوتاه‌ترین زمان انجامش بدهید و اعتیاد هم دقیقاً همینطور است؛ برای درمان اعتیاد پله‌هایی را بالا رفته‌ایم که قطعاً باید آرام‌آرام همان پله‌ها را پایین بیاییم و این زمان می‌برد؛ پس این موضوع اول است که بسیار اهمیت دارد. موضوع بعدی که مورد اهمیت است، این است که در این مسیر قرار است چه اتفاقاتی برای ما بیفتد؟ بعد از اینکه زمان دادیم و بعد از اینکه صبر و حوصله کردیم باید چه‌کار کنیم؟ آیا باید همینطور بنشینیم و فقط نگاه کنیم ببینیم چه اتفاقی قرار است برای مسافرمان بیفتد؟ جواب این است؛ خیر! در طول این زمان که ما صبر و حوصله می‌کنیم، لازم است که خودمان هم کارهایی را و اقداماتی را انجام بدهیم که مهم‌ترین مسئله این است که به خودمان بپردازیم؛ مهم‌ترین موضوع این است که برگردیم به صفات و ویژگی‌هایی که تا به حال داشتیم و حالا نتیجه یعنی؛ نقطه‌ای که امروز در آن ایستادیم، نتیجه همان صفات و ویژگی‌هایی است که دنبال آن خواسته‌ها بوده است؛ ولی الآن اگر برایم خوشایند نیست و می‌خواهم نتیجه عوض شود، باید صفات خود را تغییر بدهم؛ باید خواسته‌هایم را تغییر بدهم و ابزارش را هم در کنگره راهنماها در اختیار ما قرار می‌دهند.

امروز که در کنگره هستیم، قرار است که ویژگی‌های بسیار خوبی پیدا کنیم؛ ویژگی‌هایی از جنس ویژگی‌های خداوندی که در این وادی در موردش صحبت می‌کند و برای این منظور باید تلاش بسیاری بکنیم. در تغییر دادن این ویژگی‌ها قطعاً نیروهایی هستند که به کمک ما می‌آیند. در این وادی در مورد القاء، احیاء و تحرک صحبت می‌شود؛ القاء، احیاء و تحرک یعنی اینکه من در هر جهتی که حرکت کنم یک نیروهایی از سمت هستی به کمک من خواهند آمد، متناسب با آن خواسته‌ای که دارم و به من کمک می‌کنند که به نتیجه برسم. این وادی نکات مهم زیادی دارد؛ اما من بیشتر از این صحبت نمی‌کنم و ان‌شاءالله با مشارکت‌های شما این بحث کامل می‌شود. در انتهای وادی دوازدهم جملات بسیار زیبا، ساده و شیرینی از جانشین مطرح می‌شود و فکر می‌کنم که اگر فقط جمله اولش را در نظر داشته باشیم، جمله‌ای که می‌گوید: «زندگی کن و بگذار دیگران هم زندگی کنند» تکلیف ما را در هستی مشخص می‌کند و به ما می‌گوید که باید چگونه حرکت کنیم و چگونه قدم‌هایمان را استوار برداریم، برای اینکه دیگران هم بتوانند در کنار ما در صلح و آرامش زندگی کنند.

مرزبانان کشیک: همسفر فرشته و مسافر رسول
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
تایپ: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ارسال: راهنما همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان